Naber gençler her ne kadar ara vermiş olsamda az okunuyo diye bugün coşup hikayeyi yayımladım ve bundan sonra en fazla bir hafta arayala yayinlamaya devam edicem haa bu arada 49 kişi okumuş ayayayay tamam ben yine sevinem. Iyi okumalar... (16.05.2020)
Multimedia : Eymen
Iyi okumalar ~
- Sen ne dedin az önce.
Sakin olmalıydım ama şuan tam manasıyla şoka girmiştim.
- Eyvah sen bilmiyor muydun?
Ağzını açmış bana bakıyordu. Ama pot kırmak istediği aşikardı.
Babanneye döndüm yine o ifadesiz suratını takınmıştı.
- Bakın evlenmeyi kabul ettim ama birinin sırf uçkuru için beni almasını da kabul edemem.
Sözlerimle herkes susmuştu. Bende bu kadar ağır konuşacağımı tahmin etmezdim. Ama ne yapalım ağzımdan bu çıktıysa söylemem gerekiyormuş.
Hafsa yanımda sırıtıp duruyordu. Normalde laf etmeyecegim halde suan o kadar sinirime gidiyordu ki. Bunda da gulunecek ne vardi anlamış değildim. Hafsa'nın kahkasıyla kadınların hepsi bir ağızdan gülmeye başlamıştı. Gerçekten kendimi karakomedilerde ki gibi hissediyordum.
Tam kapıya çıkacağım sırada o kadın kolumdan tutup beni durdurdu. Gülümsemesi ise hala yüzündeydi.
- Lütfen kolumu bırakır mısınız ?
- Ahaha, ö,,zur dilerim. (Hala gülüyordu ya sabır!) Ben şaka yapmıştım.
- Ne şakası siz ciddi misiniz?
Şaka yapacak 40bin çeşit konudan bunu mu bulmuştu?!
- Canım gerçekten özür dilerim. Ben öylesine yapmıştım. Vereceğin tepkiyi tahmin edemedim.
- Adetiniz midir, ilk gördüğünüz insana böyle şakalar yapmak ?
Biraz susturan sonra konuştu. Hayret bu sefer gülmüyordu.
- Ben cidden özür dilerim. Eğleniriz diye yapmıştım.
- Bakın, tamam ben yanlış anlamışım ama lütfen gideyim temiz hava almam lazım.
- Tamam tatlım tekrar özür dilerim. Ben Ahmed'in ablası Hâla seninle de güzel bir başlangıç yapalım diye böyle bir işe kalkıştım ama işte...
Gerisini dinlemeden çıkmıştım odadan.
•••
Bahçede yürürken arkamda ki koşturma sesiyle o tarafa döndüm.
- Hay... ay... Amine az ....yavaş yürü çatladım yetişene kadar....
Hafsa ayaklarına dolanan feracesiyle yanıma gelmeye çalışıyordu. Ama bu gidişle düşmesi an meselesiydi.
- Otur bir Hafsa kendine gel.
Cuma günü Eymenle konuştuğumuz banka Hafsa'yı oturttum.
- Ayh.. tamam,tamam iyiyim. Amine, seni almaya geldim. Bizi bekliyor.. ay yani bir yere gidicez.
Aklıma direk çeyiz işleri gelmişti. Ben orda çok sıkılırdım ama.
- Çeyiz işiyse ben gelmeyeyim, kalabalık yaparım size.
- Yok çeyiz işi değil bu. Başka bir şey.
Hınzır bir gülüşle gözlerini kaçırdı.
- Nereye gidicez ?
- Söylemem.
Elleriyle dudaklarına kilit vurur gibi yapıp birbirine bastırdı.
Banktan kalkıp hızlıca koluma girip munzurca bir gülümsemeyle "Bugün çok eğlenicez. " demişti. Bu kızın mutluluğu tüm aileye yeterdi bence her haliyle eğlenmeyi, gülmeyi başarıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAP GELİNİ
General Fiction⚜ ARAP GELİNİ ⚜ Babasının izinden gitmemek için vatanını terk eden Ahmed, Türkiye'de ömrünün sonuna kadar ona vatan olacak o kalbi bulmuştu. Ona nefes olan onunla var olan o kalp artık ruhuna esir olacaktı. Gönlünün her köşesinin ardına kadar kapalı...
