ARAP GELİNİ

9. Bölüm " Gerçekler "

Iyi okumalar ~

Multimedia :Ahmed'in abisi Ebubekr.

İnsan yokluğa düşermiydi? Delirmenin aslında herkese bu kadar yakın olduğunu bilmek insanin içini ürpertmez miydi? Gidecek bir yerin olmaması ve seni merak eden hiç kimsenin olmaması gerçekten berbattı şuan ne konuşacak nede yaşayacak takati kendimde bulamıyordum. Şaka değildi ben artık kimsesizdim.
•••

Boğazımı temizleyerek ses tellerimi hissetmeye çalıştım. Onları aramaya yetecek bir düşünme becerim bile yoktu şuan.
Ama bu böyle olmuycaktı. Benim Ahmed'le konuşmam lazım.

- Ahmed konuşmak istiyorum.

-....

- Ahmed lütfen !

- Sus.

- Ahmed gerçekten kendimi iyi hissetmiyorum.

- Umrumda değil. Benden sana inanmamı bekleme artık.

- Ahmed biz bunu neden yapıyoruz.

Yine sessiz kaldığında artık her şeyi söyleme vakti gelmişti.

- Bak lütfen bitirelim bu işi ben boşanmak istiyorum.

Ani bir frenle arabayı durdurup avcuyla direksiyona sert bir yumruk geçirdi.

- Ya sen hala neden bahsediyorsun. Ne dememi bekliyorsun evet deyince ne olacak zannediyorsun gidebilecegini mi ? Sen Medineye girdiğin anda benim oldun ve bu böyle devam edecek. Asla ama asla benden, bu evden ve bizden kurtulamayacaksın. Sen benim yanımdan ayrılamazsın. Ve şunu unutma ülkenide ailenide o eski yaşamınıda rüyanda dahi göremeyeceksin.

Ağzımdan sadece 3 kelime çıktı.  Buraya geldiğimden beri ona olan hislerimin hepsini özetleyen 3 kelime.

- Senden nefret ediyorum.

Bugün yaşadıklarımın verdiği ağırlıkla kendimi karanlığa bıraktım.....
•••

Uyandığımda Ahmed kalkmam için beni sarsıyordu. Cama kafamı çevirdiğimde eve gelmiştik bile.

- Girmiycem

- Kalk Giriceksin içeri ve odaya girip beni bekliyceksin.

- Asla asla o eve girmem.

O eve gireceğimi en iyi ben biliyordum ama bir katille asla.

- Amine yürü.

Normal de kendine asla hakaret etmeyen ben Ahmed'i kendimden igrendirmek gibi harika bir fikirle şunları söyledim:

- Ya hayır ben senin köpeğin miyim ?

- Eve girmeni istemek mi yoksa bunda bile sıkıntı çıkarmak mı köpeklik?

- Eve zorla getiren kişinin yaptığı köpeklik.

Elimden çektiği gibi beni arabadan fırlatmıştı resmen. Sol tarafını gördüğümde gömleği kıpkırmızı olmuştu. Ahmed'in kolu kanıyordu.

- Ahmed kolun kanıyor. Hastaneye gidelim.

- Eve gir doktoru çağır ben geliyorum.

- Kolun bu haldeyken nereye gideceksin.

- Sana hesap mı vericem?

Onun bu küstahça cevaplarını dinlemeden ayağımı vura vura eve girmiştim. Evde pek ses soluk yoktu. Anlaşılan hepsi toplanıp bir yerlere gitmişti. Bu benim için iyiydi aslında sorgulama faslı yoktu.

Merdivenlerden inen beyaz tenli birini gördüğümde bir ihtimal türkçe biliyor diyerek konuşmaya başladım. (Irkçılık alert!!!)

- Doktor nerde biliyor musunuz?