⚜ ARAP GELİNİ ⚜
Babasının izinden gitmemek için vatanını terk eden Ahmed, Türkiye'de ömrünün sonuna kadar ona vatan olacak o kalbi bulmuştu. Ona nefes olan onunla var olan o kalp artık ruhuna esir olacaktı.
Gönlünün her köşesinin ardına kadar kapalı...
Not: Sevgili okurlar bu şarkıyı telefonunuza indirip öyle okursanız daha hoş oluyor. Test edilmiştir✅
Iyi okumalar ~
Bu sefer sabaha güzel bir rüyayla uyanmıştım. Sağ tarafımdaki hareketliliği hissettiğimde bakışlarımı o tarafa çevirdim. Ahmed çoktan hazırlanmış, yanımda oturuyordu. Çekmeceden aldığı silahı beline koyduğunda etrafın gerildiğini hissetmiştim.
Hızlı bir hamleyle bileğini tuttuğumda ne yaptığımı sorgulayan bakışlarıyla yüzüme baktı. "Silahı niye aldın ?"
" Bırak elimi. " hiçbir his barındırmayan sesinde sadece sertlik vardı.
" Ahmed lütfen bırak onu, korkuyorum. " Bana sadece ondan korkmamı söylemişti. Ve ben şuan korkuyordum.
Elimi sertce itip çıkmak için kapıya yöneldi. Elleri aldığı silahın ağırlığıyla daha da uzamıştı. Yüzünün her saniye çenesini sıkmasından gergin duruyordu. Ellerinin terlediğini açıp kapattığında yankılanan sesten farketmiştim.
Ahmed benden bir şey gizliyordu. Ama ne ? Bana Faris'le alakalı yalan söylemesinden korkuyordum ancak eğer ona bir şey olsaydı şu zamana kadar her şey çoktan ortaya çıkmış ve büyük ihtimal benimde mezarımda çiçekler bitiyor olurdu.
Ahmed'in kapıdan çıkacak olmasıyla bende gözlerimi kırpıştırarak etrafı daha net görmeye çalıştım. Uykunun etkisiyle boğuk çıkan sesimle " Bari nereye gidiyorsun onu söyle ?" dedim.
O ise sadece horultuyla cevap vermişti. Kapattığı kapının ardından içimi bir şüphe kaplamıştı. Normalde, evlendiğimiz günden beri sabah birlikte uyanıp birlikte kahvaltıya inerdik. Ancak şimdi ilk defa bu kadar sinirli uyandığını görmüştüm. •••
Üstüme beyaz abayeyi giyip başımada yeşil bir şal örtmüştüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lenslerimide takıp son bir kez aynadan görüntüme bakmıştım. Abaya, belime kuşak bağlamamdan dolayı belimi ince, karnımı ise şişkin göstermişti.
Bir an elim karnıma gitmişti. Acaba bir bebeğim olsa ne olurdu ? Ahmed bana nasıl davranırdı ? Aramızda ki tüm bu soğukluk biter miydi ?
Sonra Ahmed'in ailesi, koskocagillerden "Abdülhalil" ailesi, onların tepkisi nasıl olurdu ?
Peki en önemlisi bebeğim nasıl olurdu? Babası gibi sert ve kara yağız bir arap bebeğimi yoksa annesi gibi mi ?
Kapının çalınmasıyla bu gereksiz düşüncelerden kurtulup kapıya yöneldim. Hem düşünsem ne olurdu, Ahmed'ten olacak bir bebek bu küçücük bir bedene yapılan haksızlıktan başka birşey olmazdı. Biz daha biz olmamışken bir kişiyi daha yakamazdık. •••
Kapıyı açtığımda karşımda yeşil gözleri ve karman çorman kıyafetleriyle Merve vardı. Nefes nefese odaya girdi. Heyecanlı olduğu her halinden belliydi. Ellerimi tutarak beni pencerenin kenarındaki tekli koltuğa oturttu. Daha doğrusu fırlattı.
