Αγάπης πόλεμος

Μικρά Μυστικά

Είχε αποφασίσει να ντυθεί πιο τολμηρά από τις προηγούμενες ημέρες χωρίς όμως να κάνει ακρότητες καθώς είχε και το δείπνο στο σπίτι της μητέρας της και δεν ήθελε να φανεί υπερβολική.
Φόρεσε ένα κοντό μαύρο φόρεμα σε στενή γραμμή και ντεκολτέ σε σχήμα καρδιάς που τόνιζε το στήθος της. Το φόρεμα ήταν πάνω από το γόνατο χωρίς να είναι όμως μίνι. Τα συνδύασε με τις γόβες με το τετράγωνο, ψηλό  τακούνι  σε μπλε ηλεκτρικ απόχρωση γιατί ήθελε να είναι άνετη στο περπάτημα, με τις στιλέτο ίσως δυσκολευόταν.
Είχε καλέσει ήδη ταξί και σε λίγο θα ήταν κάτω από το ξενοδοχείο της.
Τελευταίες πινελιές στο βάψιμο της φορώντας το κόκκινο κραγιόν της και ήταν έτοιμη. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και σκέφτηκε πως της άξιζε μια νέα αρχή. Κάτι να τη κάνει πραγματικά χαρούμενη.
Η διαδρομή με το ταξί ήταν σύντομη γιατί το σπίτι της Ελένης και του Δημήτρη δεν απείχε πολύ.
Όταν η πόρτα του σπιτιού άνοιξε, η μητέρα της τη καλωσόρισε και την οδήγησε στο σαλόνι. Έμοιαζε αλαβαστρινη με το άσπρο της δέρμα, το λευκό της φόρεμα και τα πιασμένα σε κομψό σινιόν μαλλιά της.
Στο σαλόνι την υποδέχτηκε όλη η οικογένεια που χάζευε τηλεόραση όσο περίμενε τη Σοφία να ετοιμάσει το τραπέζι.
Μοσχομύριζαν τα νόστιμα μεζεδάκια και το φαγητό που μαγείρευε στο εσωτερικό η Σοφία και η ατμόσφαιρα ήταν ζέστη και φιλική. Ακόμη και ο Μάνος έδειχνε πιο ήρεμος και κεφάτος.
"Είσαι πανέμορφη σήμερα γλυκό μου κορίτσι, μια κούκλα! Μου είπε ο Μάνος πως μετά θα βγείτε για ποτό μαζί με τη παρέα του. Καλά θα κάνετε, νέα παιδιά πόσο να κάτσετε και με εμάς τη γερουσία" αστειεύτηκε η μητέρα της και βολεύτηκε κι αυτή λίγο καλύτερα στον καναπέ.
" Ποια γερουσία, νεότατοι είστε απλά είπαμε να βγούμε και λίγο πιο αργά. Μάλιστα είπα και στον Πιέρο Καλογήρου να έρθει μαζί μας, έτυχε να μιλήσουμε σήμερα στο τηλέφωνο και αποφάσισα να τον καλέσω."
Ο Μάνος κοκκίνησε και ήταν έτοιμος να πει κάτι αλλά στο μεταξύ η Ελένη συνέχισε να κουβεντιάζει μαζί της.
" Αα το ξανθό αγόρι που λέγαμε. Δε θέλω να γίνω αδιακριτη αλλά σαν να σου αρέσει λιγάκι μου φαίνεται..Δεν απορώ, είναι πραγματικά όμορφο παιδί "
Η Νόρα χαμογέλασε λίγο αμήχανα και δεν απάντησε. Με ικανοποίηση είδε τον Μάνο να σφίγγει τα δόντια του ακόμη πιο εκνευρισμένος. Δεν είπε όμως τίποτα, προφανώς περίμενε τα πούνε όταν μείνουν μονοι τους πηγαίνοντας να συναντήσουν τους άλλους. Δεν ανυπομονούσε γι'αυτο ιδιαίτερα η Νόρα.
Η Σοφία ήρθε στο σαλόνι διακριτικά και ενημέρωσε πως το φαγητό είχε σερβιριστεί στη τραπεζαρία.
Σηκώθηκαν όλοι και ταχτοποιηθηκαν στη τραπεζαρία με τη βαριά επίπλωση, το ξύλινο τραπέζι οικογενειακό κειμήλιο του Δημήτρη και τους πίνακες που κοσμουσαν τους τοίχους. Η Σοφία είχε βάλει τα δυνατά της και το φαγητό ήταν υπέροχο. Η Νόρα δεν έφαγε πολύ γιατί είχε φάει αργά το απόγευμα και δεν πείναγε ιδιαίτερα. Επιπλέον είχε και το άγχος της συνάντησης του Πιέρου με τον Μάνο και έτρωγε τις μπουκιές της αργά και μετρημένα.
"Θα χρειαστεί να λείψω μερικές μέρες για κάποιες δουλειές της επιχείρησης αλλά ελπίζω να σε ξαναδώ όταν γυρίσω" είπε ο Δημήτρης καθώς έκοβε ένα κομμάτι από το μοσχαράκι  που είχε στο πιάτο του.
"Ελπίζω να είμαι ακόμη εδώ Δημήτρη. Έχω πει στην εταιρεία πως θα λείψω 15 ημέρες οπότε έχω ενα χρονικό περιθώριο. Ευτυχώς έχω πίσω μου κάποιους συνεργάτες που τους εμπιστεύομαι απόλυτα καθώς και τη θεία μου, την αδερφή του πατέρα μου που είναι θησαυρός οπότε η δουλειά ευτυχώς προχωράει κανονικά πάρα το μικρό μου διάλειμμα "χαμογέλασε στο Δημήτρη και σερβιρίστηκε λίγη σαλάτα.
Δε μπορούσε να ψυχολογήσει τον Δημήτρη. Βέβαια δεν είχαν μιλήσει ιδιαίτερα για να μπορέσει να σχηματίσει άποψη
για το χαρακτήρα του. Ένιωθε όμως κάτι στο βλέμμα του που την έκανε να μην τον εμπιστεύεται ιδιαίτερα.
"Αλήθεια, τα λέμε αυτές τις μέρες και ακόμη δε σε έχω ρωτήσει  με τι ασχολείσαι,ποιά είναι η δουλειά σου" ρώτησε δήθεν ανέμελα η Νόρα που πραγματικά της έκανε εντύπωση που η μητέρα της αλλά και ο Δημήτρης δεν είχαν αποκαλύψει σχεδόν τίποτα για τα πράγματα που αφορούσαν τη δική τους ζωή.
Ο Δημήτρης σαν να "κουμπώθηκε" λιγάκι μόλις άκουσε την ερώτηση; Ίσως μόνο να της φάνηκε και ο άνθρωπος να ήταν εντάξει :
"Έχεις δίκιο δεν το ανέφερα καθόλου. Εμπορεύομαι δέρματα από την Ευρώπη, κυρίως Ιταλικά. Οπότε ταξιδεύω συχνά και στο εξωτερικό αλλά και στα γύρω νησιά στα οποία είναι οι επιχειρήσεις που συνεργάζομαι."
Μια κανονική, φυσιολογική δουλειά λοιπόν. Δε μπορούσε να καταλάβει γιατί ένιωσε πως η ερώτηση της που ήταν τόσο απλή, φάνηκε να τον ενόχλησε.
Η μητέρα της στη συνέχεια φρόντισε να αλλάξει θέμα στα γρήγορα:
" Νόρα μου αύριο θα ήθελα να βρεθούμε για ένα καφεδάκι έξω να κουβεντιάσουμε. Όχι κάτι τραγικό μην ανησυχείς, απλά είναι ένα θέμα που θέλω να το συζητήσουμε σα μάνα με κόρη" είπε χαμογελώντας. Αυτό το χαμόγελο της έμοιαζε με αξεσουάρ, το φόραγε οπότε ήθελε ανά πάσα στιγμή και χωρίς δισταγμό.
"Ναι φυσικά, ας ξυπνήσουμε αύριο με το καλό και θα σου τηλεφωνήσω για να κανονίσουμε ώρα και μέρος. "Η Νόρα δε ρώτησε περισσότερα γιατί πάρα τα χαμόγελα της μητέρας της μπορούσε να καταλάβει πως ήταν μια γυναίκα απόλυτα προγραμματισμένη. Εφόσον επέλεξε να μη της πει τι έπρεπε να συζητήσουν, προφανώς οι ερωτήσεις της Νόρας μπροστά σε όλους δε θα την έπειθαν να της πει ποιο ήταν το φλέγον θέμα.
Αφού τσίμπησαν λίγο ακόμη, ο Μάνος κοίταξε το ρολόι του και η Νόρα κατάλαβε πως ήταν ώρα να φύγουν.
Αποχαιρέτησαν τους υπόλοιπους, η Νόρα ευχαρίστησε την οικογένεια για το όμορφο δείπνο και έπειτα βγήκαν στην καλοκαιρινή νύχτα.
"Θέλω να περπατήσουμε, έχεις όρεξη;" τον ρώτησε
"Ναι έτσι κι αλλιώς το bar δεν είναι μακριά. Αν δεν έχεις θέμα με τα τακούνια τότε ούτε εγώ έχω.
"Που έχουμε ραντεβού με τους υπόλοιπους;" θέλησε να μάθει η Νόρα για να στείλει μήνυμα στον Πιέρο.
"Γιατί ρωτάς; τη ρώτησε νευρικά
" Θέλεις να στείλεις μήνυμα στον φίλο σου τον Πιέρο;
"Ναι γιατί, είναι κακό; του απάντησε εκείνη ήρεμα. Δε θα έπεφτε στη παγίδα του. Δε θα χαλούσε τη βραδιά ούτε θα συναντούσε τον Πιέρο έχοντας συγχυστεί από τις μπηχτές του Μάνου.
"Θα έπρεπε να με ρωτήσεις. Δε τον θέλω στη παρέα μας."δήλωσε πεισμωμένος.
" Πόσο χρονών είσαι; 5;απάντησε η Νόρα γελώντας.
" Μπορεί εσένα να σου φαίνεται αστείο αλλά δεν είναι. Με τον τύπο δε μιλαμε εδώ και 9 χρόνια"
" Για ποιο λόγο αν επιτρέπεται; "τον ρώτησε εκείνη
"Ας πούμε πως δε μπορεί να κρατήσει τα χέρια του μακριά από τις γυναίκες που θέλω" απάντησε εκείνος αινιγματικά και η Νόρα κατάλαβε πως δεν μιλούσε μόνο για το παρελθόν.
" Μπορείς να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος; "
" Εντάξει θα σου πω αλλά πρώτα πες μου εσύ κάτι. "τη ρώτησε και τα γκρίζα του μάτια κόλλησαν στα δικά της
" Φυσικά, αρκεί να μπορώ"
"Σου αρέσει όντως ο Πιέρος; " τη ρώτησε καθώς το χέρι του έπιανε το δικό της και το κράταγε φωλιασμένο στη παλάμη του.

(Ωραία έφαγαν τα παιδιά αλλά τώρα πάμε για ποτό. Έχουμε ακόμη πολλααα γεγονότα και μυστήρια μπροστά μας, είμαστε ακόμη στην αρχή. Κάντε υπομονή και σύντομα ένα ένα τα θέματα θα ξεκαθαρίζουν! Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο αν και δεν είχε τόση εξέλιξη - χρειάζονται και αυτά για να μαθαίνουμε τους χαρακτήρες και τη σχέση μεταξύ τους! Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, φλκκ💓 💓)