Αγάπης πόλεμος

*Bonus 1.

10 μήνες αργότερα

Το φεγγάρι έμοιαζε τόσο χρυσαφένιο μέσα στην καλοκαιρινή ξαστεριά που η Νόρα δε μπορούσε να πάρει τα μάτια της από τον ουρανό..
  Το ποτό της είχε χάσει τη δροσιά του καθώς τη περίμενε υπομονετικά τόση ώρα στο τραπέζι του bar και Αλίκη παρέμενε και αυτή σιωπηλή περιμένοντας τη φίλη της να συγκεντρωθεί και πάλι στη συζήτηση τους.
"Μου έλειψε η Θεσσαλονίκη" μουρμούρισε καθώς γύρισε πάλι τα μάτια της στο τραπέζι και πήρε το ποτήρι της στα χέρια της.
"Άστα αυτά... Τόσο καιρό σου έχω κάνει πρόσκληση να έρθεις να με δεις κι ευτυχώς που έλειψε για λίγο ο Μάνος από την Αθήνα και μας καταδέχτηκες" την πείραξε η Αλίκη που όμως δεν της κρατούσε καμία κακία που δεν είχε καταφέρει να έρθει να την δει νωρίτερα.
"Νομίζω πως χρειαζόμουν ένα διάλειμμα από την Αθήνα. Ξέρεις πόσο αγαπάω τη πρωτεύουσα αλλά ήθελα και να φύγω.. Ήταν ευκαιρία τώρα που ο Μάνος έφυγε για τη Σύρο, να έρθω. Άλλωστε στη Σύρο δε θα πήγαινα.. Όχι τουλάχιστον τόσο σύντομα. Έχουν περάσει δέκα μήνες και εγώ νιώθω σαν να έγιναν όλα μόλις χτες. Ακόμη τα βράδια δυσκολεύομαι να κοιμηθώ και πετάγομαι στη μέση της νύχτας με κρίσεις πανικού "
" Κάνεις δε σε κατηγορεί Νόρα μου. Αυτό που σου συνέβη ήταν τρομερό. Αν θες τη γνώμη μου ήσουν και αρκετά ψύχραιμη στην αντίδραση σου, εννοώ πως θα μπορούσες να είσαι και χειρότερα. Ευτυχώς για εμάς και για σένα, είσαι σκληρό καρύδι"
" Νη νομίζεις υπήρξαν στιγμές που ήμουν στα πρόθυρα της κατάρρευσης αλλά οι επίσκεψεις μου στην ψυχολόγο και ο Μάνος με κράτησαν όρθια. Ειδικά τη περίοδο της δίκης ήταν όλα τόσο δύσκολα που δεν ξέρω πως τα κατάφερα.
"Τελικά όμως καταδικάστηκε" απάντησε η Αλίκη σαν ένας εξωτερικός παρατηρητής που σημείωνε τα γεγονότα με τη σειρά τους.
"Λογικό δεν ήταν; Βέβαια δεκαπέντε χρόνια και έτσι όπως είναι τα ελληνικά δικαστήρια και με τις εφέσεις, την βλέπω σε πέντε έξι χρονάκια να βγαίνει έξω κυρία να συνεχίζει τη ζωή της.
" Έλα μη το σκέφτεσαι τώρα, σημασία έχει πως καταδικάστηκε. Τώρα σε πέντε έξι χρόνια, βλέπουμε... Ίσως να έχει συμμορφωθεί"
"Αχ Αλίκη μου πόσο δε ξέρεις για τι είδους ανθρώπου μιλάμε.. Αρνιόταν τα πάντα, δεν ομολόγησε τίποτα και αν δεν είχε κάνει το λάθος να πιάσει το κινητό της Ευρυδίκης με ματωμένα δάχτυλα ίσως να μην είχε μπει καν φυλακή πάρα μόνο για επίθεση σε μένα και αυτό αν κατάφερνα να το αποδείξω...
Έπρεπε να έβλεπες τους γονείς της Ευρυδίκης στο δικαστήριο.. Έτοιμοι να την λιντσάρουν... Δε ξέρω, ένιωσα ντροπή που αυτή η γυναίκα με γέννησε.. Αυτός ο δεσμός αίματος με καθορίζει ως ένα βαθμό..
"Έλα έλα ξέχασε τα αυτά.. Ας πούμε τίποτα άλλο.. Με τον Μάνο πως τα πάτε;" ρώτησε η Αλίκη αλλάζοντας θέμα για να ηρεμήσει τη φίλη της που ήδη είχε ταραχτεί.
   Στο άκουσμα της ερώτησης όμως η διάθεση της αλλαξε αμέσως και χαμογέλασε ονειροπόλα.
"Καλύτερα από ποτέ. Δεν περίμενα πως μετά από όσα περάσαμε θα καταφέρναμε να έρθουμε και πάλι τόσο κοντά. Έχει πιάσει δουλειά σε μια εταιρεία διαφημίσεων και πραγματικά έχει βρεθεί στο στοιχείο του. Άλλωστε η γραφιστική είναι η μεγάλη του αγάπη."
  Χαμογέλασε ασυναίσθητα στη σκέψη του Μάνου. Τους τελευταίους μήνες ήταν αχώριστοι και πραγματικά ήταν το στήριγμα της σε όλη αυτή την αναστάτωση.Σκέφτηκε πως τέτοια ώρα θα ήταν στο σπίτι του στη Σύρο και θα βοηθούσε τους δικούς του για να μαζέψουν τα πράγματα τους. Θα έφευγαν σε λιγότερο από ένα μήνα για τη Νυρεμβέργη και ετοίμαζαν τα πράγματα τους. Η Δώρα ήταν αυτή που ήταν στη χειρότερη κατάσταση από όλους. Το νεαρό κορίτσι δεν μπορούσε να πιστέψει τι είχε συμβεί στην οικογένεια της καθώς ήταν η πιο ανυποψίαστη από όλους.
  Το σχολείο της βούιζε για μήνες καθώς η δολοφονία της Ευρυδίκης και η επίθεση στην Νόρα ήταν για το νησί η ειδήση της χρονιάς και όπου και αν πήγαινε η Δώρα άκουγε για τη μητέρα της που ήταν δολοφόνος και παραλίγο και παιδοκτόνος.
   Ο Μάνος ανησυχούσε για τη κατάσταση της μικρής του αδερφής που σταδιακά κατρακυλούσε τα σκαλοπάτια της μελαγχολίας. Είχε χάσει κιλά, είχε κλειστεί στον εαυτό της και οι βαθμοί της που κάποτε ήταν άριστοι τώρα με το ζόρι έπιαναν βάση.
Έτσι αποφάσισαν να φύγουν για τη Γερμανία και να κάνουν εκεί μια νέα αρχή κοντά στους συγγενείς τους..
  Η Νόρα συμφωνούσε με αυτή τους την απόφαση. Αν έμεναν στο νησί, η κατάσταση σταδιακά θα τους διέλυε. Άλλωστε ούτε ο Δημήτρης ούτε η Δώρα είχαν επισκεφτεί την Ελένη στη φυλακή. Δε άντεχαν να την αντικρίσουν κατά πρόσωπο ίσως γιατί είχε διαλύσει με το χειρότερο τρόπο όλα όσα πίστευαν κάποτε για εκείνη.
  "Τι λες, πάμε σιγά σιγά; Αύριο  έχω νωρίς δικαστήριο και θέλω να βρεθώ και με τους Λαμπρόπουλους για το διαζύγιο" την έβγαλε η Αλίκη από τις σκέψεις της και η Νόρα συμφώνησε. Δεν ήταν ιδιαίτερα κουρασμένη αλλά είχαν κάτσει αρκετά ήδη και ήξερε πόσο τρέξιμο είχε η δουλειά της Αλίκης.
 
Μπήκαν στο διαμέρισμα της Αλίκης που βρισκόταν στη προξένου Κορομηλά και ακόμη μπορούσαν να ακούσουν τη φασαρία του δρόμου που χωνόταν μέσα στο χώρο σαν άνεμος.
  Άφησαν τα πράγματα τους, άλλαξαν και έπειτα η Αλίκη πήγε στο μπάνιο να πλύνει τα δόντια της και η Νόρα σκέφτηκε να τηλεφωνήσει λίγο για να ακούσει τη φωνή του.
Κοίταξε το ρολόι της, η ώρα ήταν 11:30.Σίγουρα δε θα κοιμόταν ακόμη. Πότε δε κοιμόταν πριν τη μία, έλεγε πως του άρεσε να απολαμβάνει την ατμόσφαιρα της νύχτας.
  Τον σκέφτηκε στο παιδικό του δωμάτιο στο πατρικό του να φοράει το αγαπημένο του t-shirt και να προσπαθεί να κοιμηθεί ενώ η παρουσία της Ελένης είχε δεθεί με κάθε σημείο του χώρου.
  Όταν ο Μάνος έφυγε για την Αθήνα, είχε ξενοικιάσει όπως ήταν λογικό το διαμέρισμα του στην Ερμούπολη και τώρα οπότε επισκεφτόταν τους δικούς του, εμένα στο σπίτι των γονιών του.
  Όμως σε ένα μήνα περίπου  το σπίτι του δε θα ανήκε πια στην οικογένεια του καθώς ο Δημήτρης είχε αποφασίσει να το πουλήσει σε έναν οικογενειακό φίλο που αναζητούσε μεγαλύτερο χώρο για να μετακομίσει καθώς η γυναίκα του είχε γεννήσει και δεύτερο παιδί.
Έτσι λοιπόν σε λίγο καιρό, τίποτα σχεδόν δε θα έμενε στην Ερμούπολη να θυμίζει την Ελένη πάρα μόνο ίσως το Αρχοντικό στα Βαπόρια που είχε παραχωρήσει η Νόρα για να φιλοξενήσει τα παιδιά που χρειάζονταν στέγη.
   Τηλεφώνησε στον Μάνο και ένιωσε μια μικρή ανησυχία όταν δεν της απάντησε. Ήξερε πόσο την άγχωνε αυτό και φρόντιζε πάντα να σηκώνει το ακουστικό έστω για να της πει πως θα της τηλεφωνήσει εκείνος αργότερα.
  Καθώς προσπαθούσε να ηρεμήσει τον εαυτό της και να ξεγελάσει τους φόβους που είχε αρχίσει να νιώθει, άκουσε το κουδούνι της πόρτας να χτυπάει δύο βήματα από εκεί που καθόταν.
  Ένιωσε τα πόδια της να κόβονται,ένα κατάλοιπο από όσα είχε περάσει στα χέρια της Ελένης. Φοβόταν εύκολα και σχεδόν για κάθε τι.
Η ώρα ήταν περασμένη και δεν περίμεναν κανέναν. Η Αλίκη δε φαινόταν από το εσωτερικό του διαμερίσματος και η Νόρα θα προτιμούσε να μην ανοίξει σαν να είναι εκείνη η οικοδέσποινα.
  Το κουδούνι ξαναχτύπησε και η Νόρα δεν άντεξε, πλησίασε και κοίταξε από το μάτι της πόρτας.
  Και εκεί στο κατώφλι της πόρτας είδε τον πιο αγαπημένο της άνθρωπο, τον τελευταίο όμως που περίμενε να δει απόψε στο διαμέρισμα της Αλίκης.
  Άνοιξε την πόρτα ενθουσιασμένη και έπεσε στην αγκαλιά του Μάνου.
"Τι κάνεις εσύ εδώ;" τον ρώτησε αφού του έδωσε ένα παρατεταμένο φιλί και συνέχισε να τον κρατάει στην αγκαλιά της.
"Ας πούμε πως είχα πολύ καιρό να έρθω στη Θεσσαλονίκη και μου είχε λείψει" της είπε γελώντας και η φωνή του βγήκε λίγο βραχνή και κουρασμένη από την ταλαιπωρία της ημέρας.
"Μονο η Θεσσαλονίκη σου έλειψε δηλαδή;" έκανε δήθεν πως μουτρώνει η Νόρα και εκείνος της έδωσε ακόμη ένα φιλί.
" Εντάξει ίσως να μου έλειψες κι εσύ λιγάκι. Λιγάκι μόνο" της έκλεισε το μάτι και αφού την άφησε από την αγκαλιά του, βολεύτηκαν στο σαλόνι και περίμεναν την Αλίκη να εμφανιστεί για να γνωρίσει από κοντά τον Μάνο.
Αφού εκείνη ήρθε τελικά στο σαλόνι και συστήθηκαν με το Μάνο, αποδείχθηκε τελικά πως ήταν μαζί  στο κόλπο για να κάνει έκπληξη στη Νόρα.. Το ήξερε πόσο φοβόταν που ο Μάνος επέστρεφε στη Σύρο. Δεν υπήρχε λογική αιτία για αυτόν της το φόβο τη δεδομένη στιγμή, όλα ήταν κατάλοιπα του περσινού καλοκαιριού και κάνεις δε μπορούσε να τη κατηγορήσει γι' αυτό.
  Αφού πέρασε λίγη ώρα με κουβέντα και αστεία, ο Μάνος πρότεινε να πάνε μια βόλτα στη παραλία. Η Αλίκη αρνήθηκε πρώτον γιατί έπρεπε να κοιμηθεί καθώς το πρωί είχε δουλειές και δεύτερον γιατί ήθελε να αφήσει το ζευγάρι λίγο μόνο. Κι έτσι η Νόρα ετοιμάστηκε και πάλι στα γρήγορα και αφού φόρεσε ένα ελαφρύ λευκό φόρεμα και τις μπαλαρίνες της, βγήκε με τον Μάνο έξω στη μαγική βραδιά της συμπρωτεύουσας.