KARANLIK

:BÖLÜM18: EMEL VE SELİM

Sınır +100 Yorum.

Emel
Bunca olaydan sonra bir de o adama aşık olmuştu. Neden ya? O kadar kötülük yapan bir adamdan neden ve nasıl hoşlanabilirdi. Camdan aşağıya baktığımda gittiklerini anlamıştım Ayça ile bu olanlar hakkında elbette konuşacaktım ama şimdilik bu olanları sindirmem gerekiyordu.

Çalan zil ile arkama dönüp kapıyı açmaya gittim. Karşımda takım elbisesi ile durmuş Selim'i görünce kaşlarımı çatıp,"Ne var?" Selim yeşil gözlerini bana dikerken,"Telefonumu unutmuşum." Bunu söylediğinde kapıdan ayrılıp salona gittim. Neredeydi şu adamın telef0onu? Masanın üstüne ve koltuklara baktığımda telefonu bulamamıştım. Belki arabada düşürmüştür.

"Telefonun burada yok." Arkama dönmemle Selim'i görmem bir olmuştu. Bu adamın burada ne işi vardı." Sana kim gir dedi ki?" Selim yanımdan ilerleyip koltuğa oturduğunda arkasından şaşkınca bakıyordum."Pardon ya, ne isterdiniz?" Bir elimi belime koymuş konuşurken,"Kahve alabilirim." Sinirden gülmeye başladığımda derin derin nefes verip aldım.

"Kahveni git başka yerde iç! Şimdi evimden defolup git!" Elimle kapıyı gösterdiğimde,"Kahvem sade olsun." Bu adam benimle fena halde dalga geçiyordu. Tamam Emel sen de ona uyum sağla o zaman. Selim'in karşısında ki koltuğa oturduğumda ona bakıp,"Polisi aradığımda kahveni orada içersin." Telefonu elime aldığımda Selim oturdugu yerden bana bakmaya devam ediyordu.

Anlaşıldı bu adam buraya başka bir şey için gelmişti." Tamam anladım senin derdin başka,dinliyorum." Ayak ayak üstüne attığımda Selim bu halime biraz şaşırmış gibi duruyordu.
"Polisten bile korkmuyorsunuz,
bunun özgüveni nereden geliyor?" En çok merak ettiğim konulardan birisiydi.

"Suç işlememek."

Kendimi tutamayıp güldüğümde," Adam kaçırma,zorla alıkoyma ve eminim ki ruhsatsız silah bile kullanıyorsunuzdur." Bunları saydığımda,"Bunların suç sayılması için ceza almam gerek ya da bir tutanak. Ben de bunların hiçbiri yok." Şaşırma sırası bendeydi.

Şimdi bu adamın hiçbir suç kaydı yok muydu? Buna kessinlikle inanmıyordum. Bunca şey yapacak ve sicili temiz olacak bu tamamen kulağa saçma geliyordu.

"Şaka yapıyorsun?"

"İstediğini söyleye bilirsin." Bu adam kendinden çok emin konuşuyordu.
"Peki öyleyse sen suç işlemeye devam et. Bunlardan olmasa bile haneye tecavüzden seni kısa sürede olsa içeriye alırlar." Telefonumdan polisi arayıp ayağa kalktığımda arkama dönemle telefonumun elimden alınması aynı anda olmuştu.

"Sen fazla oluyorsun ama! Telefonumu bana çabuk ver!" Selim üzerime doğru geldiğinde gözlerinin içine bakmaya korkuyordum." Tamam bence sen en iyisi evimden git. Ben de bu olayı unutayım." Sırtım
kitablık dolabıyla buluştuğunda göğsüm inip kalkmıştı.

Onun nefesini tekrardan suratımda hissetiğimde aklıma geçen yaptığım şey gelmişti. Bundan bir hafta önce Ozan'ın evinden geldiğimde kendimi çok kötü hissediyordum. Selim beni evime getiren kişiydi bana yapılan o kötülükle ne kadar orada olup bir şey yapmamış olsada bana büyük bir desteği olmuştu.

O akşam yanımdaydı ve bana bu olanları unutmamı söylemişti. Ne ara
o kadar yakın olduğumuzu onun beni öpmesiyle anlamıştım.Benim orada ki hatam ise onu itmek yerine öpüşüne kısada olsa karşılık vermiş olmamdı.

O akşamdan sonra onu evimden kovmuştum olanları unutmak istedim ama bir türlü aklımdan çıkmıyordu. Onun bana verdiği hissi bu zamana kadar kimseler vermemişti. Şimdi ise onu evimde üçüncü kez görüyordum.
Ve yine ikimiz tektik.

"Unutmak? Peki hangisini ?" Bakışları dudaklarımdaydı."Her şeyi."
Dediğimde Selim bana doğru bir adım daha attığında,"Unutmana izin vermezsem?" Ne demek oluyordu bu.
"Ya daha fazlasını hatırlatırsam." Hayır bunu yapamazdı.