Η Χιονάτη και οι εφτά πρίγκιπες

Κεφάλαιο έξι🍏

Περιφερόμουν ανήσυχη στους διαδρόμους, περιμένοντας τον Στήβεν να έρθει. Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα μαζί του και ήθελε να είναι ξεχωριστή. Για κάποιο περίεργο λόγο μου ζήτησε να φορέσω κάτι άνετο το οποίο δεν περιλάμβανε φορέματα. Ίσιωσα το μανίκι της μπλούζας μου και το παντελόνι που μου έδωσε και κάθισα σε μια από τις πολυθρόνες. Παρόλο που ήμουν ενθουσιασμένη με ότι μας είχε ετοιμάσει, η σκέψη μου συνεχώς γύρναγε γύρω από το σημείωμα.

Ανατρίχιαζα ολόκληρη κάθε φορά που σκεφτόμουν πως υπήρχε μια πιθανότητα κάποιος να γνώριζε το μικρό μυστικό μου. Αλλά ποιος θα μπορούσε να ήταν; Αναστέναξα δυνατά και έγειρα πίσω στην αναπαυτική καρέκλα με τα δαχτυλά μου μπερδεμένα μέσα στα μαλλιά μου. Αυτό έπεφτε πολύ, δεν μπορούσα να διαχειριστώ κάποιον που ίσως γνώριζε τα πάντα για εμένα. Κάποιον σαν εκείνο τον άνδρα με κάπα. Πως γνώριζε το χαϊδευτικό μου; Θα μπορούσε να είναι από το χωριό μου;

«Είστε έτοιμη;» Άκουσα μια φωνή να ρωτάει από πίσω μου κάνοντας με να αναπηδήσω τρομαγμένη

«Ναι» απάντησα με βαριά ανάσα

«Είσαστε καλά;» Ρώτησε καθώς στάθηκε από μπροστά μου

«Ναι Κύριε Άνταμς»

«Είστε σίγουρη για αυτό;»

«Ναι, βεβαίως»

«Εντάξει τότε, ας πηγαίνουμε» είπε ενώ τέντωσε ένα χέρι προς τα εμένα

Το πήρα με χαρά και το έσφιξα καθώς περπατήσαμε έξω από το κάστρο και κατευθείαν στην αυλή. Κάναμε μια γύρα στους εξωπραγματικούς και πανέμορφους κήπους μέχρι που φτάσαμε σε ένα σημείο κοντά στο δάσος το οποίο είχε ανθισμένα λουλούδια γύρω του και ήταν κάτω από μια μεγάλη βελανιδιά που πρόσφερε σκιά.

Καθίσαμε στο έδαφος και τότε τράβηξε πίσω από το δέντρο ένα καλάθι όμοιο με αυτό των πικ νικ. Το τοποθέτησε ανάμεσα μας και έβγαλε μέσα από αυτό μια φρεσκοψημένη και μοσχομυριστή πίτα καθώς και δυο ποτήρια με ένα μπουκάλι κρασί. Μας σέρβιρε λίγο από το κρασί και μου έδωσε ένα από τα ποτήρια ενώ σήκωσε το δικό του προς τα επάνω.

«Ας πιούμε στην υγεία του χαρούμενου μέλλον μας και σε ένα ευτυχές τέλος» είπε με ένα χαμόγελο

«Στην υγεία αυτού» είπα με ένα γελάκι και τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας πριν πιω μια γουλιά

Βόλευσα την πλάτη μου πίσω στο κορμό του δέντρου και κατάπια το γλυκό ποτό μου. Ο καιρός δεν ήταν ζεστός αλλά ούτε και κρύος και το χιόνι είχε λιώσει, κάνοντας το μέρος να φαίνεται διαφορετικό. Μύρισα την πίτα και μια γνώριμη μυρωδιά διαπέρασε τα ρουθούνια μου.