Η Χιονάτη και οι εφτά πρίγκιπες

Κεφάλαιο οκτώ🍏

Το φως του ήλιου ξεπρόβαλε μέσα από τις μισάνοιχτες κουρτίνες του παραθύρου. Χασμουρήθηκα δυνατά καθώς σηκώθηκα από το κρεβάτι και τεντώθηκα για να διώξω την νύστα από το σώμα μου. Στην συνέχεια, φόρεσα την ρόμπα μου και χτένισα τα μαλλιά μου με ομρή προσπαθώντας να διαλύσω όλους του κόμπους. Ξαφνικά άκουσα ένα χτύπο στην πόρτα, ίσιωσα το κορμί καθώς σηκώθηκα και την άνοιξα περιμένοντας να δω τον Ρίτσαρντ.

Αντί αυτού όμως, βρήκα μια ηλικιωμένη γυναίκα, με απαλά, γκρίζα μαλλιά και ευγενικό βλέμμα να στέκεται με ένα δίσκο στα χέρια της. Μου χαμογέλασε γλυκά και τα γαλάζια της μάτια έλαμπαν την ώρα που υποκλίθηκε. Εισήλθε στο δωμάτιο και περπάτησε προς το κρεβάτι στρώνοντας το πριν τοποθετήσει το δίσκο επάνω του. Έπειτα τράβηξε τις κουρτίνες προς τα πλάγια αφήνοντας το φως να διαχέει στο δωμάτιο πριν υποκλιθεί ξανά.

«Υπάρχει κάτι άλλο που θα μπορούσα να κάνω για εσάς;» Ρώτησε ευγενικά και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά

«Όχι ευχαριστώ, κάνατε υπεραρκετά, το φαγητό φαίνεται ωραίο»

«Είναι πίτα με αχλάδι και κίτρινα μήλα, είναι μια ξεχωριστή συνταγή του βασιλείου μας, ο Κύριος Ρίτσαρντ ζήτησε συγκεκριμένα να σας φτιάξουμε κάτι σαν αυτό»

«Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, είναι τιμή μου να δοκιμάσω κάτι τόσο μοναδικό, να είστε σίγουρη πως θα τον ευχαριστήσω αργότερα για αυτό»

«Καλή σας απόλαυση Δεσποινίς Σνόου, σας παρακαλώ μη διστάσετε να με καλέσετε σε περίπτωση που χρειάζεστε κάτι. Εγώ είμαι η Μάρθα και θα είμαι η προσωπική σας βοηθός»

«Χάρηκα για την γνωριμία Μάρθα, για ότι χρειαστώ θα σε καλέσω. Ευχαριστώ.»

Για ακόμη μια φορά υποκλίθηκε και αποχώρησε από τον χώρο, αφήνοντας με μόνη με το φαγητό. Αφού ντύθηκα με κανονικά ρούχα, κάθισα κάτω και πήρα το πιρούνι στα χέρια μου τρώγοντας μια μικρή μπουκιά από την πίτα. Παρόλο που τη τελευταία φορά που έφαγα πίτα δηλητηριάστηκα, δεν μπόρεσα να αντισταθώ σε αυτήν. Ήθελα πολύ να την δοκιμάσω και όπως αποδείχτηκε είχε θεϊκή γεύση. Ήταν τόσο νόστιμη που κατέληξα να την φαω όλη.

Μόλις κατάπια και την τελευταία μπουκιά, σήκωσα κι κούνησα το κουδουνάκι της υπηρεσίας. Η Μάρθα ήρθε σχεδόν αμέσως και πήρε τον δίσκο στα χέρια της πριν βγούμε μαζί από το δωμάτιο. Για μια στιγμή σταμάτησα στη μέση του διαδρόμου και κοίταξα προς τον τοίχο που υπήρχε ο πίνακας. Ωστόσο αυτή την φορά τον βρήκα κενό.