Savaş Soylu .
- Masalın beyninde oluşan tümör ameliyat safhasını geçmiş durumda ilaçla tedaviye baslamamiz lazım fakat bugün yaşanan olay yine gerçekleşebilir ve masal yine komaya girebilir . baş agrilari , baş dönmeleri ve daha birçok olay onun hayatını zorlastırıcaktır . Amerika da George Launcher diye bi doktor var ona görünmesi de iyi olabilir fakat yolculuk sırasında uyutulması gerekir . Stresten uzak durmak zorunda isterse tedaviyi hastanede sürdürebiliriz fakat istemezse 2 gün sonra taburcu edebiliriz .
Doktorun dediği herşeyi büyük bi dikkatle dinlemiştik . Babam ve annem hangisinin masal için iyi olucagını düşünüyordu . gerçekten hiçbirşey hissetmiyordum ne üzüntü ne de başka birşey . sadece masala yardım etmem gerekti belki de bu hastalık Semih yüzünden daha şiddetli bi hal almıştı ve semihe gitmesini sağlayan bendim . onu yanımda goturmemistim belki de tek suçlu bendim şu anda hissettiğim belki de sadece vicdan azabıydı .
Masal Kaya .
Başımda müthiş bi zonklamayla gözlerimi araladım daha önceki oda da değildim burası daha karanlık ve daha da hastaneyi andıran bi odaydı yattıgım yer rahatsız bi sedyeydi . üzerimde naylon bi örtü vardı . burası oldukca sıcaktı ve sanki ben buz tutmustum şuanda eriyordum . en son savaşın sesini duymuştum . sıcaklığın da etkisiyle vücudum iyice mayışmıştı . başımdaki ağrıyı da hissedemiyecek kıvama gelmistim . ne kadar uyumayı istemesem de buna daha fazla dayanamayıp bilincimi serbest bıraktım .
uyandıgımda eski odama gelmistim . ne zamandır birceyi görmüyordum onu yanımda görmek beni bi parca mutlu etti . elindeki telefonla ilgileniyordu .
- Birce
gözlerini iri iri açıp mutlulukla bana baktı ve oturduğu kanepeden kalkıp yanıma oturdu .
- iyi misin canım
sesi endişeli ve korkulu geliyordu ama bunu bastırmaya calistigini anlayabiliyordum . ona iyi olduğumu gerçekten hissettirmek istiyordum ve onu rahatlatmak . bu yüzden sesimi olabildiğince neşeli çıkarmaya özen gösterdim .
- Simdi çok daha iyiyim
gözündeki umutsuz ifade bir parça da olsa kaybolmuştu . bu beni mutlu etmişti .
- Annemgil eve gitti odanı hazırlamak için bu gece beraberiz
gözlerimi kısa bi sure kapatıp açtım eski nesem olmasa da azcık keyfim yerine gelmişti birceden bana pozitif bi enerji akıyordu sanki .
-cok mu cirkinim
dedigimde alacağım cevap benim için çok da önemli değildi aslında .Birce bana cevap vermeden kalkıp ayna getirdi korkarak aynaya çevirdim gözlerimi . yanagımdan burnuma doğru beyaz bi bant vardı gözlerim kırmızılıktan eski rengine dönmek uzereymis gibiydi . göz altlarımın içine çöktüğünü ve morarmaya yüz tuttuğunu görmek beni şaşırtmıştı hic bu kadar çökük görmemiştim kendimi kuruyan ve çatlamaya hazır olan dudaklarımı yaladım .istem dışı yüzüm biraz asılmıştı Birce ayağa kalkıp bana göz kırptıktan sonra biyere gitti o sırada başımdaki sarılı olan file gibi şeyi gormemle yüzüm olabildiğince burustu . Birce elinde bi cantayla geri geldi sanki düşüncelerimi gorebilmisti .
- yarın çıkartıcaklar başındakini
başımı asagi yukarı salladım .eline pudrayı alıp yüzüme nazik hareketlerle sürdükten sonra rimeli de gözüme dikkatle sürdü kurumuş ve çatlamaya yüz tutan dudagıma da parlatıcıyı sürüp tek kasını havaya kaldırıp muzip bi ifadeyle bana baktı . gerçekten simdi çok daha iyi gorunuyordum . Birce ayakkabılarını çıkarıp daha önce savaşın yattigi yere yattı eline tableti alıp bana ailesiyle çekindiği fotoğrafları keyifle göstermeye başladı . fotografları gösterirken heyecanla o karede ne yaptıklarını anlatıyordu . bende büyük bi dikkatle onu dinliyordum ve arada sırada kahkahalarımı havaya serbest bırakıyordum . birceyle vakit geçirmek güzeldi fotoğraflardan sonra kendi sosyal hesaplarından paylaştıklarını ve birkaç yazıstıgı çocuğu gösterdi . Benimle birşeyler paylaşıyor olması benide onu da memnun ediyordu . Sabaha doğru artık konuşmaktan ve gülmekten karnımız ve cenelerimiz feci şekilde ağrıyordu buna ikimizde onay verip rahatlıkla sıgdıgımız yataga iyice gömülüp uykunun huzurlu kollarına bıraktık kendimizi .
