Bölüm 13

7.1K 227 12
                                    


Keyifli Okumalar...


ÖMER

Masama doğru ilerledim ve kendimi un çuvalı gibi koltuğuma attım... Nefes alamıyor gibi hissettim ve boynumdaki kravatı çekip çıkardım... Ellerimi masaya koydum ve kafamı eğip ellerimin arasına koydum... Ne yapacaktım ben... Allah kahretsin beni keşke ona daha önce anlatsaydım ama nereden bile bilirdim böyle olacağını... Elimi alnıma vurup ne yapacağımı kara kara düşünmeye başladım... Ya aslı beni affetmezse? Bu düşünce bile nefesimi kesmeye yetiyordu...

...

Aslıyı bu kaçıncı arayışım ve kaçıncı ret edilişim... Mesajlarıma kaçıncı cevap almayışım sayamadım bile... Sinirle masanın üzerindekileri yere fırlattım... Allah beni kahretsin Allah beni kahretsin diye deli gibi bağırmaya başladım... Zeynep telaşla içeriye girdi ve beni o şekilde görünce şok oldu... Efendim iyi misiniz? Dedi birazda çekinerek... Onu da kırmamak için bir şeyim yok çık dışarıya dedim... Her ne kadar kendimi kontrol etmeye çalışsam da sesim yüksek çıkmıştı... Zeynep hemen kafa sallayıp dışarıya çıkmıştı...

Camı açıp nefes almaya sakinleşmeye çalıştım... Ama olmuyordu işte... O olmadan nefes alamıyordum... Onun bana bakışı hele ki aleve sarıldıktan sonraki bana bakışı gözümün önünden gitmiyordu... Ama onun öyle ağlaması, kendini suçlaması o an bana savunmasız gelmiş ve üzülmüştüm... Tabi asıl üzülenin sevdiğim olduğunu unutarak...

Bu böyle olmayacaktı... Aramalarıma cevap alamamak beni daha çok delirtiyordu... Bir hışımla çıkıtım ofisten... Herkes bana bakıp önüne dönüyordu... Hemen asansöre bindim ve otoparka indim... Arabayı çalıştırdım... Bu arada sürekli aslıyı arıyordum... Ama lanet olsun telefonlarımı açmıyordu... Sinirle elimi direksiyona vurdum... Arabanın camını açtım... Direksiyonu sıkmaktan ellerim beyazlamış kan akışım durmuştu resmen...

Arabayla en sonunda aslının evine varabilmiştim... Arabayı park ettim ve aslıya mesaj attım...

Aslı lütfen konuşalım aşağıda seni bekliyorum lütfen... Dedim ve yolladım... Bir süre mesajın gelmesini bekledim... Heyecanla gelen mesajı okudum... Gitmemi benim ile görüşmek istemediğini yazmış... Ama hemen pes etmeyecektim... Tekrar mesaj atıp yolladım...

''Ya sen gelirsin ya da ben yukarıya çıkıyorum''...

Kısa bir süre düşündüm ve daha fazla burada daha fazla beklersem kafayı yiyecektim... Hışımla yukarıya çıktım ve aslının kapısına vurmaya başladım... Vurmaktan ziyade adeta kıracak gibi çalıyordum...

Aslı aç şu lanet kapıyı aç diyorum sana diye bağırmaya başladım... Ama aslı cevap vermiyordu... Bu beni daha da sinirlendiriyordu...

Aslı ya kapıyı açarsın ya da bu kapıyı kırarım seçim senin seninle konuşmadan buradan gitmeyeceğim anladın mı beni anladın mı dedim diye sinirle kapıyı yumruklamaya devam ettim... Hala aslının sesini duyamamıştım... Acaba evde yok mu diye düşündüm... Ama o buradaydı hissediyordum... Daha sonra o âşık olduğum sesini duydum... Yorgun, mutsuz... Aslı Kapıyı açmadan git buradan Ömer seninle konuşmak istemiyorum dedi sesi ağladığını belli eder gibi kısık çıkmıştı...

Onun o sesini duyunca bir kez daha kendime saydırdım... Akılsız kafam ne vardı da söylemedim ve onun bu kadar üzülmesin sebep oldum... Ama benim için önemsiz bir durumdu ama onun gibi güven sorunu olan biri için büyük sorundu...

Yavaşça kapıya yaklaştım lütfen aslı biliyorum sana anlatmam gerekiyordu ama önemsiz bir şeydi benim için... Sadece alevle o lanet yerde denk geldik ve çok sarhoştu bende ona yardım ettim ve evine bıraktım böyle olacağını bilemezdim ne olur aslı yüzünü göreyim sensiz nefes alamıyorum lütfen dedim sonlara doğru sesimin güçsüz çıkmasına engel olamadım...

ASLI TUTULMASI (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin