ASLI TUTULMASI (TAMAMLANDI)

16.BÖLÜM

Herkese merhabalar... Bazı aksaklıklar yüzünden uzun zamandır bölüm yayınlayamadım... Ama bundan sonra buralardayım... Görüşürüz kendinize iyi bakın❣️

Aslı bir an şok olsa da hemen yere düşen adamın yanına eğildi ve onu kaldırmaya çalıştı... Tabi bana bağırıp çağırmayı da unutmuyordu... Aslı adamın yüzüne dokununca bende şarteller attı aslının kolunu tuttum... Ne kadar dirense de bırakmadım ve onu oradan uzaklaştırıp kimsenin bizi rahatsız etmeyeceği bir yere sürükledim...

***

ASLI

Hala olayın şokundaydım... Ömer Cana yumruk atmıştı... Adeta çıldırmış gözü dönmüştü... Onu ilk defa böyle görüyordum... Yüzüne baktığımda hla çok sinirli ve öfkeliydi... Kendini öyle çok kasıyordu ki kolumu sıktığının bile farkında değildi... Daha fazla beni böyle sürüklemesine izin vermeyecektim evet evet vermeyecektim... Bir anda kolumu ömerin elinde çekip kurtardım... Koluma baktığımda kızarmıştı... Ömer benden böyle bir tepki beklemediği için şaşkın bir şekilde yüzüme baktı... Ama şaşkınlığını hemen üzerinden attı ve eski sinirli, kızgın ifadesine geri döndü...

Ona o kadar kızgındım ki... Ama bir o kadar da özlem doluydum... Gözlerine baktıkça kalbim hızla atmaya ben buradayım demeye çalışıyordu... Ama bu olmazdı... Ben ona kırgınım... Önce hatasını düzeltmesi için çaba sarf etmesi gerekiyordu... Hemen kalbimi susturup sert görüntüme büründüm...

Ne yaptığını zannediyorsun sen?
Biraz önceki tavrından neydi? Dedim kaşlarımı çatıp...

Ömer yüzüme o kadar kızgın ve özlem dolu bakıyordu ki... Sinirden yumruk olmuş elleriyle yüzünü sıvazladı... Derin derin nefes almaya başladı... Bu onun sinirliyken kendini yatıştırma şekliydi... Nereden mi biliyorum? İş yerinde birkaç kere onu böyle görmüş ve hemen hafızama kaydetmişti işte... Sonra şiddetle kafamı sağ sola sallayıp bu anıyı hafızamdan yok ettim... En sonunda birazda olsa sinirini yatıştırmıştı ya da ben öyle sanmıştım...

Ömer ellerini sinirle saçlarına geçirip çekmeye başladı ve  Hızla yanıma gelip kolumu tuttu...

Ömer: sen sadece bir gazetede görüp bana bir açıklama  fırsatı bile vermeden çekip gittin... Bense seni  bir adamla deyip dişlerini sıktı ve devam etti... Dans ederken, gülerken görüyorum... Şimdi sen söyle ben de senin gibi yapıp çekip gitsemiydim? Söylesene dedi...

O an sanki kalbim atmayı unuttu... Nefesim kesildi... Ömer beni bırakıp gideceğinden bahsediyordu... Ama ben değil miydim bir açıklama bile yapmasına müsaade etmeden çekip giden... Ama şimdi neden böyle davranıyorum ki?

Hiç bir şey diyemedim... Kafamı eğdim ve yerdeki taşı ayağımla ezmeye başladım... Ne kadar süre kafam eğik durdum bilmiyorum... Ömerin çenemi tutup başımı kaldırmasıyla ona baktım...

Ömer: eğme o bakmaya doyamadığım yüzünü... Sen beni ne kadar yargısız infaz etsen de ben senden gidememki dedi yumuşacık bir sesle... Ben onun canını bu kadar acıtmışken o hala bana kıyamıyordu... Gözlerimden yaşlar benden bağımsız özgürlüklerini ilan etmiş akmaya başlamıştı bile... Ben ağladıkça Ömer göz yaşlarımı siliyordu...

Ömer elleriyle yüzümü avuçladı... Ağlama sen ağladıkça ben kahroluyorum dedi... Ah! Benim merhametli adamım ben sana ne yaptım sen bana ne yapıyorsun dedim sadece gözlerimle anlatmaya çalıştım çaresizliğim... Dile getiremiyorumdum duygularımı sanki lal olmuştu dilim... Kalpim bin parçaya ayrılıyordu o bana kırılıcak değerli bir şey gibi davrandıkça... Ama bende kırılmış, incinmiştim...

Tamam Ömer  bana o alev denen kadınla geçen olayı anlatmamış kendimi aldatılmış gibi hissetmeme neden olmuştu...
Ama onu bir başka kadınla bile düşünmek beni kahretmeye yetmişti ... Şimdide o beni başka bir adamla görmüş benim verdiğim tepkinin daha büyüğünü vermişti... Zaten aşk böyle bir şey değil miydi? İşte... Sevdiğinin başkasıyla paylaşamamak... Değil paylaşmak ona gülmesi, konuşması bile delirtirdi sevdiğini....