ASLI TUTULMASI (TAMAMLANDI)

37.BÖLÜM

Keyifli okumalar🦋

Aslı ise sessiz bir şekilde bana bakıyordu. Tıslayıp  "Evet seni dinliyorum Aslı. Umarım bunun bir açıklaması vardır.. Yoksa kimse elimden alamaz bunu" demiş hışımla içeriye girmiştim....

Ömer

Sinirle bir sağ bir sola hareket edip duruyordum salonun ortasında. Aslı olan biteni anlatmış şimdi ise koltukta suç işlemiş bir çocuk gibi iki elini bacak arasında sokmuş benden gelecek olan tepkiyi bekliyordu. Allahım aklıma geldikçe çıldıracak gibi oluyorum. Kapı açılıp karşımda yarı çıplak adamla karşılaşmak beklediğim bir şey olmadığı için bütün sinir sistemimi alt üst olmuş vurup kırmamak, ortalığı dağıtmamak için kendimi zor tutmuştum.

Bir de adam doğal bir şeymiş gibi elini uzatıp sırıtmaz mı? İşte bu benim için dönüm noktası olmuş ve yumruğumu adının emir olduğunu öğrendiğim adamın suratına geçirmiştim. Oh! be biraz olsun içim rahatlatmıştım. Aslı çığlık atıp emirin yanına gitti. Emire baktığımda burnunu tutmuş öküz gibi böğrüyordu. Aslı sinirle dönüp

Aslı "Ömer Allah aşkına ne yapıyorsun? Sana olanları anlattım şimdi bu yaptığın  ne?" dedi sinirden kısılmış gözleriyle.

Şu an sinirliyken bile Aslının bana  böyle sinirli bakarken bile onu arzulamam doğal mı? anlayamıyorum.
Düşüncelerimi aklımdan tef etmek için ve başımı sağ sola sallayıp kaşlarımı çattım. İşaret parmağımı tehdit vari bir şekilde sallayıp "o bunu hakketti. Utanmadan bide elini uzatıyor. Lan sen kimsin yarı çıplak sevdiğim kadının evinde kapıyı açıyor Bi de utanmadan tanışmaya çalışıyor. Oldu paşam başka arzun?"

Emir burnunda tamponla koltukta oturuyordu. Aslı da tabii hemen yamacında. Ellerim gene yumruk olmuş bir şekilde çapraz koltukta oturup onlara bakıyordum. Deniz elinde kahvelerle mutfaktan çıkıp salona geldi. Ne kadar canım istemesede sinirlerimin yatışması için buna ihtiyacım vardı. Uzatılan kahveyi alıp başımı salladım teşekkür için.. Kahve biraz olsun iyi gelmiş sakinleşmiştim..

Aslı ne kadar sinirli olsada  hiç bir şey demeden yanıma gelip oturdu. Onun o bahar kokusu burnuma dolunca kendimi daha fazla tutamadım ve çekip kolumun altına aldım. İşte bendeki sinirde buraya kadardı.

1 hafta sonra

O nahoş günün ardından bir hafta geçmişti. Her ne kadar emirin aslılarda kalması hala beni sinir etsede Aslıyı daha fazla kırmamak için ses etmiyordum. Emir Aslının çocukluğundan kalan tek kişiydi ve bu yüzden Aslı için önemliydi. Emir ne kadar rahat bir insan olsa da  beni kızdırsada özünde iyi birisiydi.

Günüm her zamanki gibi yoğun ve koşuşturmacalı geçmişti. Toplantı üstüne toplantılara girmiştim. Tabi bunda geçen hafta gittiğim seminerin etkisi de büyüktü. Güzel geri dönüşler almaya başlamıştık ve bu beni inanılmaz mutlu ediyordu.

Öğleden sonra Aslıyla birlikte dışarıda yemek yemeye karar verdik. Uzun zamandır vakit ayıramıyorduk kendimize. Sahil kenarında bir restoranda gelmiştik. Yemeklerimizi yedikten sonra tekrar işe geri dönmüştük. Öğleden sonra Cansu gelecekti. Tabi Aslı Cansu ismini duyunca kaplan kesilmiş ve o da benimle birlikte toplantıya katılmaya karar vermişti. Odama geçtikten sonra toplantı için gerekli düzenlemeleri yapmıştım. O sırada kapı çalmış ve Zeynep ile Cansu içeriye girmişlerdir. Cansu zeynepin yanından geçip bana doğru geldi. Elimi uzatmaya kalmadan bir anda sarıldı bana. Kollarım boşlukta sallanırken kaşlarımı çattım. Tam ben kendimden onu ayıracağım sırada "öhö öhö" diyen sesle birlikte hızla ayrıldım cansudan. Aslı elindeki dosyadan hıncını çıkarır gibi sıkarak bize bakıyordu. Hemen kendimi savunmaya geçip Aslıya ilerledim. "Canım hoş geldin. Cansu hanımda şimdi geldi"dedim. Hanım cümlesinin üzerini vurgulayarak. Bir şey demesinden önce.