Το έχεις μέσα σου (Το Κτήνος, Βιβλίο 2)

Σημείωμα Συγγραφέα

Αγαπητοί φίλοι wattpaders και διανοητικά διαταραγμένοι μου αναγνώστες,

Θα αναρωτιέστε τι είναι αυτό εδώ και δικαιολογημένα. Το Κτήνος άρχισε να ανεβαίνει στις 15 Απριλίου 2016 και σιγά σιγά απέκτησε τον πρώτο του σταθερό αναγνώστη (καλέ μου @HorrorProject ναι, εσένα εννοώ), λίγο αργότερα βρήκε το κοινό του, αναπτύχθηκε, εξελίχθηκε και έφτασε τις 440 σελίδες στο έγγραφο μου στο Word.

Έχουν αλλάξει πολλά από την πρώτη φορά που καταπιάστηκα με αυτή την ιστορία, περισσότερα από όσα μπορείτε να φανταστείτε. Η πρώτη-πρώτη σκέψη άνθισε όταν ήμουν δεκαπέντε, ω, ναι, κι όμως! Τώρα είμαι εικοσιτρίo, times flies... Νομίζω ότι εκείνη την περίοδο ξεκίνησα να παρουσιάζω τα πρώτα δείγματα λογοτεχνικής γραφής και η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ άγουρα...

Εγκατέλειψα το Κτήνος (τότε Haunted) μετά από κάποιους μήνες και καταπιάστηκα με άλλα σενάρια τα οποία με απασχόλησαν για τα επόμενα χρόνια. Δεν ξέρω τι με έπιασε έτσι ξαφνικά, αλλά το 2016 μου ήρθε η επιφοίτηση και επέστρεψα σε εκείνη την πρώτη ιδέα μου για ένα κορίτσι φυλακισμένο σε ένα σκοτεινό ίδρυμα, κατατρεγμένο από ανθρώπους και δαίμονες και στο ταξίδι της προς την Άβυσσο.

Από τα αρχικά προσχέδια δεν κράτησα πολλά, οι νέες ιδέες εκτόπισαν τις παλιές και ανώριμες και η ιστορία αναπλάστηκε κι άρχισε σιγά σιγά να παίρνει την σημερινή της μορφή. Πρόκειται για ένα έργο που έχει στα αλήθεια εξελιχτεί και αλλάξει, έχει γίνει μεγαλύτερο, πιο περίπλοκο, πιο σκοτεινό και πιο αστείο απ' ότι αρχικά μπορούσα να προσδοκώ. Και εγώ με τη σειρά μου το έχω αγαπήσει πιο πολύ από ότι θα περίμενα, μέσα από τα ατελείωτα κεφάλαια και τα ξενύχτια πάνω απ' το laptop μου, μέσα από τους χαρακτήρες, αλλά κυρίως μέσα από εσάς και τις αντιδράσεις σας!

Οι αναγνώστες είναι αυτοί που κάνουν μια ιστορία αυτό που είναι, καθώς όπως έχει πει και η αγαπητή J. K. Rowling: «Καμία ιστορία δεν ζει, εκτός κι εάν κάποιος θέλει να την ακούσει». 

Είμαι σίγουρη ότι ακούγεται κάπως ψυχρό και τυπικό κάθε φορά που ευχαριστώ κάποιον για τον χρόνο που διαθέτει ώστε να διαβάσει και να ψηφίσει τα κεφάλαια μου, αλλά ειλικρινά το εννοώ, και δεν το νιώθω ψυχρό, ούτε τυπικό μέσα μου. Νιώθω ευγνωμοσύνη για όσους περιμένουν υπομονετικά ν' ανέβει η συνέχεια, για όσους αφήνουν μηνύματα στον τοίχο ή το inbox μου, γράφοντας ότι αγαπούν την ιστορία, ότι την κατατάσσουν στην λίστα τους με τα καλύτερα αναγνώσματα που έχουν βρει στο wattpad, και ότι ανυπομονούν για το παρακάτω.