Gökteki Umut

3-0 Dan Başlamak

(Arkadaşlar hikayemizi takip edenler gittikçe artıyor.Normalde pazartesi günü yayımlayacaktım ama hal böyle olunca sizleri daha fazla bekletmek istemedim.Biraz hızlandım.Bölümü okuduktan sonra iyi veya kötü yorumlarınızı bekliyorum.Takip ettiğiniz için hepinize teşekkür ederim)

Jason yine aynı kabusla uyanmıştı..Hayatını alt üst eden o geceyi tekrar tekrar rüyalarında görüyordu.Hastaneden çıkalı 2 hafta olmuştu ve hayatına tekrardan alışmaya çalışıyordu.Sağ kolunu kullanamıyordu ve bu onun için çok büyük bir sorundu.Okul futbol takımının hem kalecisi hem de kaptanıydı ancak o günden sonra tabiki bunların hepsi geride kalmıştı.1 gece..Sadece 1 gecede elindeki çoğu şeyi kaybetmişti Jason.Ancak o böyle birisi değildi.Herşeye rağmen iyi düşünmeye çalışıyordu.'En azından annem,babam ve Allison hala benimle' diye düşünüyordu ve onlardan destek alarak yeni bir başlangıç yapmaya çalışıyordu.0 dan başlamaya...

Chris i o günden sonra hiçkimse görmemişti. Bazıları onu bir grup kendini 'Çete' olarak tanıtan kişilerin yanında gördüklerini söylüyordu hepsi o kadar...Jason kardeşi için endişeleniyordu.Aradan 1 yıl geçmişti.Koskoca 1 yıl.Chris i kim kolluyordu.O tek başına yapabilir miydi.Jason bu sorular arasında gündelik hayatına devam ediyordu.Her zamanki gibi giyindi ve okuluna gitti.

Okul kapısında eski futbol takımından arkadaşları vardı.Ryan kardeşler,Jackson,Larry,Tyler...Ancak hepsi Jason ı görmezden geliyordu.Jason geçen 1 yılda çok şeyin değiştiğinin farkına varmıştı ve içinden 'Hepinizin canı cehenneme' diyerek sınıfına gitti.

Okul her zamanki gibiydi.Onunla konuşmaktan hatta göz göze gelmekten kaçan eski 'Arkadaşları' ve ona acırcasına bakanlar dışında.Jason 1 haftadır okula geliyordu ancak buna alışmıştı bile.Kendini acınası hissetmiyordu çünkü Allison daima yanındaydı.O herkesin sahip olabileceği birisi değildi.O..Çok güzeldi.Jason hala onun neden kendisini bırakmadığını anlamıyordu.

Dersleri bittikten sonra Jason kız arkadaşını eve bıraktı ve kendi evine doğru yürümeye başladı.Hava çok soğuktu.Jason eve doğru yürümeye devam ederken aklına birşey takılmıştı.O gece...

Hala o geceye dair aklında sorular vardı.O gece ona vuran kişi kimdi ve tabiki gökyüzündeki o parıltı neyin nesiydi.Jason bunları düşünürken bir anda durdu.Kendi kendine 'Acaba oraya tekrar gitsem birşeyler hatırlar mıyım?' diye düşündü.Korkuyordu ama yinede oraya gitmek istiyordu.O gece seslerin geldiği ara sokak karşısındaydı...

Jason yavaş adımlarla ara sokağa doğru yöneldi. Hava karanlıktı..Tıpkı o gece gibi ve gittikçe soğuyordu.Jason ara sokaklardan ilerledi.Burası o 2 çocuğun kardeşini hırpaladıkları yerdi.Jason etrafına baktı o gün yaşadıklarını tekrar gözünde canlandırıyordu.Kaçtıkları yola doğru yöneldiğinde karşıda birisini gördü.Karanlıkta birisi Jason a bakıyordu.Yüzünde kar maskesi vardı. Jason ın onu farkettiğini görünce arkasına dönerek hızlı bir şekilde yürümeye başladı.Jason sessizliği bozdu;

-Hey bekle.Kimsin sen?

Adam hızlıca yürümeye başladı.Jason hiç vakit kaybetmeden onu takip etmeye başladı.Adam gittikçe hızlanıyordu.Jason koşmaya başladı.Adam o gece Jason ve Chrisin kaçtıkları yere doğru gidiyordu. Kısa bir takibin ardından kar maskeli adam kendisini karşısında çelik tel olan çıkmaz yolda buldu.Jason arkasından oraya geldi.Nefes nefese kalmıştı.

-Ki..Kimsin sen? Neden beni takip ediyordun?

Kar maskeli adam arkasına döndü.

-Ne kadar ironik değil mi Jason? Kader bizi hep buraya getiriyor.

Adam aniden yüzündeki kar maskesini çıkardı.Aman tanrım bu..bu Chris ti!

Jason çok şaşkındı kardeşini güçlükle tanıyabildi.Geçen 1 senede Chris çok değişmişti. Büyümüştü hatta artık Jason dan daha uzundu.Kahverengi sakalları vardı.Jason güçlükle konuşabildi...