The Lost Princess

👑Κεφάλαιο 7👑

Το άλλο πρωί ξύπνησα γεμάτο όρεξη και ενθουσιασμό. Διότι, όπως πρίγκιπας Λουίς είπε πως θα με βοηθήσει να βρω την οικογένεια μου. Είμαι τόσο χαρούμενη.

<< Καλημέρα>> άκουσα μια αντρική φωνή.

<< Καλημέρα πρίγκιπα>> έσκυψα σαν δείγμα σεβασμού.

<< Σε Βλέπω πολύ ορεξάτη. >> γέλασε με ένα γλυκό χαμόγελο. Πωπω όντος είναι πολύ όμορφος πρίγκιπας και σίγουρα πολλές κοπέλες θα τον ήθελαν.

<< Ναι, ανυπομονώ να φύγω επιτέλους από δω. Αν και... Το έχω συνηθίσει κατά κάποιο τρόπο διότι εδώ έμεινα χρόνια. Αλλά νταξει θα τα καταφέρω. >> κούνησα το κεφάλι μου προς τα κάτω με ένα χαμόγελο στα χείλη.

<< Τέλεια, γιατί σε δύο ώρες ξεκινάμε για το χωριό μου. Θα σε πάωνα δεις το παλάτι μου άμα θες. Έχουμε και έναν κήπο γεμάτο με τριαντάφυλλα. Θα σου άρεσει. Ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα; >>

<< Το αγαπημένο μου χρώμα; Για να σκεφτώ, νομίζω το μπλε. Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αλλά μάλλον το μπλε γιατί όταν κοιτάω την θάλασσα νιώθω πολύ γαλήνια μέσα μου. Δεν ξέρω. >>

<< Είσαι τυχερή γιατί ένα μπλε τριαντάφυλλο θα γίνει δικό σου. Δώρο από μένα. >>
Είπα και τον ευχαρίστησα. Δεν.ξέρω τι πάθενα όταν ήμουν κοντά του. Ένιωθα τόσο όμορφα.

<< Ελπίζω να έρθεις καίσως στον γάμο >> είπε μετά από ένα λεπτό ησυχίας.

<< Γάμο; >> γάμος δεν είναι όταν δεσμεύεται κάποιος ? Δεν θυμάμαι και πολλά άλλα τέλος πάντων.

<< Ναι... παντρεύομαι... σε ένα μήνα σχεδόν. Ήρθαμε εδώ για να πάρουμε φρέσκα φρούτα... για τα γλυκά που.... θα ετοιμάσουν. >> είπα κάπως περίεργα. Σαν να μην ήθελε να παντρευτεί.

<< Γιατί τέτοια μούτρα όμως πρίγκιπα μου, θα πρέπε να χαίρεσαι. >> του είπα για να του ανεβάσω κάπως την όρεξη και το ηθικό. Αλλά από την άλλη πλευρά ένιωσα κάπως περίεργα. Δεν ξέρω σαν να με πόνεσε η καρδιά μου. Λες και πληγώθηκε κάποιος άνθρωπος μου.

<< Θα πρέπε, και θα το κάνα άμα ήταν το άλλο μου μισό και θα χαιρόμουν άμα ήταν η γυναίκα που θα αγαπήσω. Όχι οποία θέλουν οι δικοί μου. >> είπε λίγο στεναχωρημενος και λίγο νευρικός.

<< Δηλαδή οι γονείς σου... Σε βάζουν.. Να παντρευτείς μια γυναίκα... Βασικά πριγκίπισσα λογικά... Που δεν νιώθεις τίποτα γιαυτην; >> τον ρώτησα περιμένοντας να μου απαντήσει.

<< Ναι >>

<< Και γιατί δεν τους λες κάτι ?>>

<< Δεν τους είπα γιατί φαινοντουσαν πολύ χαρούμενη που ο πατέρας αυτηνης ήθελε να μας παντρέψει. Και γενικά την συμπαθούν πολύ. Και δεν ήθελα να τους στεναχωρήσω λέγοντας τους πως δεν την θέλω και να έκανα φασαρία. >>

<< Ξέρεις, πιστεύω πως δεν θα είναι κάποιος ευτυχισμένος με κάποιον που δεν αγαπά. Καλά τι.λέω και γωνία δεν έχω αγαπήσει ποτέ και δεν ξέρω πως είναι να αγαπήσεις κάποιον. Μπορεί και να κάνω λάθος. >>

<< Όχι, έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν θα αγαπήσεις με το ζόρι κάποια που δεν νιώθεις τίποτα..>>

<< Άμα τους μιλούσες ευγενικά, πιστεύω πως θα καταλάβαιναν. >>

<< Δεν ξέρω. Τέλος πάντων, ας μην χαλάμε την όρεξη μας. Πάμε να φάμε πρωινό; Είπα στους άντρες μου να ετοιμάσουν πρωινό για μας >> είπε γεμάτος χαρά.

<< ωραία πάμε τότες >> συμφώνησα και βγήκαμε έξω. Μόλις είδα το τραπέζι ήταν γεμάτο με διαφορά φαγητά. Αχ πόσο καιρό έχω να φάω κανονικό φαγητό. Του χαμογέλασα και κάτσαμε να πάρουμε το πρωινό.