The Lost Princess

👑Κεφάλαιο 35👑

Ο ύπνος δεν με επερνε με τίποτα, αν και είναι πολύ αργά. Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου τραβώντας το κουρασμένο κεφάλι μου. Κοίταξα τα ζώα μου, που κοιμοντουσαν βαθιά και σηκώθηκα πάνω.

Ήθελα λίγο αέρα. Πλησίασα την πόρτα και την άνοιξα αθόρυβα βγαίνοντας έξω στον διάδρομο. Με σιγανά και γρήγορα βήματα, πήγα κάτω και βγήκα στην αυλή του παλατιού. Το βράδυ είναι τόσο ήσυχα, που το παραμικρό ακούς έξω. Η κουκουβάγια ακούστηκε και για μια στιγμή ανατρίχιασα. Έκατσα σε ένα μικρό παγκάκι που υπήρχε από λευκή πέτρα και χαλάρωσα λίγο το σώμα μου. Ανεπνευσα τον καθαρό αέρα και τα πνευμόνια μου τα ένιωσα να ανοίγουν.

<< Πριγκίπισσα μου, δεν κοιμάστε; >> μια αντρική φωνή με έκανε να ταρακουνηθω από την τρομάρα μου. Αμέσως εγυρα το κεφάλι μου προς την μεριά που ήρθε η φωνή, αντικριζοντας τον Ben μέσα στο σκοτάδι και ελάχιστα να φωτίζεται το πρόσωπο του, από το φωτεινό φεγγάρι. Το βλέμμα του ήταν έντονο, κάνοντας τις τρίχες μου να σηκωθούν. Τι κάνει τέτοια ώρα αυτός ξύπνιος;

<< Όχι δεν είχα ύπνο. >> είπα απλά κοιτάζοντας τον. Απέφυγα μετά από λίγο την ματιά του, αφού στεκόταν αμηλιτος.

<< Εσύ, γιατί δεν κοιμάσαι; >> τον ρώτησα περίεργη. Αυτός γέλασε λίγο και ήρθε πιο κοντά μου.

<< Όπως εσείς δεν έχετε ύπνο, έτσι και γω >> με κοίταξε σοβαρός. Ώρες ώρες με φοβίζει, γίνεται ανατριχιαστηκος όταν κοιτάει τόσο σοβαρά.

<< Και γιατί έτσι; >> ρώτησε γυρνώντας από την άλλη μεριά για να αποφύγω την ματιά του.

<< Σκέφτομαι συνέχεια >> είπε απλά και κοίταξε τα λουλούδια που υπήρχαν.
<< Μάλιστα, και τι σκαιφτοσουν αν επιτρέπεται; >> ρώτησα περίεργη. Αυτός γύρισε την ματιά του στο βλέμμα μου και ήρθε κοντά μου και έκατσε. Πρέπει να φύγω καλύτερα. Αλλά τα πόδια μου δεν έλεγαν να σηκωθούν.

<< Εσάς >> είπε και ανατρίχιασα. Γιατί σκεφτόταν εμένα; << Εμένα; >> ένωσα τα φρύδια μου έκπληκτη.
<< Ναι >> ήταν το μόνο που είπε. << Πριγκίπισσα μου, ήθελα να σας το πω εδώ και κάμποσες μέρες, αλλά δεν έβρισκα την κατάλληλη στιγμή. >> ξεφυσιξε βαριά καθώς ξανά κοίταξε τα μάτια μου.
Η καρδιά μου πήγε να σταματήσει, όχι επειδή ανυπομονούσα να ακούσω αυτά που ήθελε να πει. Αλλά φοβόμουν να ακούσω αυτά που ήμουν σίγουρη, ότι θα ακούσω. Η φωνή μου λες και κόπηκε και δεν έβγαινε αχνα από το στόμα μου. Με το ζόρι επερνα ανάσα σχεδόν. Πήρε μια βαθιά ανάσα και ξεκίνησε να μιλάει.

<< Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω.. >> γέλασε. << όταν σας είδα πρώτη φορά, πραγματικά μου πήρατε το μυαλό. >> Τι είναι αυτά που λέει; Σηκώθηκα απότομα πάνω. << Σας παρακαλώ μην φεύγετε. Θέλω να με ακούσετε μονάχα. >> τα μάτια μου τον κοίταξαν εξεταστικα και με χίλια ζόρια έκατσα πάλι στην θέση μου. Κανονικά δεν θα έπρεπε να ήμουν εδώ. Το καλύτερο είναι να φύγω.

<< Όπως έλεγα....αρχίσατε να μου αρεσετε και πραγματικά μέσα από την ψυχή μου σας λέω, πως δεν μπορώ να σας βγάλω από το μυαλό μου είναι η αλήθεια. Θα ήθελα να σας ζητήσω... Να μου δίνατε μια ευκαιρία για εμένα έναν απλό δούλο η όπως θέλετε να με πείτε.. >> γονάτισε και γέλασε ειρωνικά. << να μου δίνατε την ευκαιρία....να έμπαινα στην καρδιά σας. >> είπε και τα μάτια μου γουρλωσαν. Σηκώθηκα βιαστικά και πήρα μια αρκετή απόσταση για να μην βρίσκεται τόσο κοντά μου.

<< Συγγνώμη που θα το πω αυτό, μα δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Η καρδιά μου ανήκει σε άλλον... Και δεν.... Δεν νομίζω πως θα μπορούσα να σου δώσω μια... Μια ευκαιρία που ζητάς.>> δεν πρόλαβε να μιλήσει και έτρεξα προς τα μέσα φουριωζα. Μόλις έφτασα στο δωμάτιο μου και την έκλεισα, την ακούμπησα με την πλάτη μου με το στήθος μου να ανεβοκατευενη από την ξαφνική ανακοίνωση. Επερνα βαθιές ανάσες, για να συνηδιτοποιησω τι στο καλό έγινε μόλις τώρα.

Καλά πως του ήρθε τώρα αυτό; Πραγματικά δεν το περίμενα καθόλου και άμα το μάθει ο αδερφός μου δεν ξέρω τι θα γίνει. Πλησίασα στο παράθυρο μου και κοίταξα προς τα κάτω, στην αυλή.

Ήταν ακόμη εκεί. Τον έβλεπα αρκετά νευριασμενο, τραβώντας τα μαλλιά του και κλοτσωντας κάτι μικρές πετρουλες που υπήρχαν. Η καρδιά μου πήγε να σταματήσει όταν τον είδα να γυρνάει προς το παράθυρο μου είναι. Πήγα αμέσως πίσω και εσκυψα στο κρεβάτι για να μην με δει. Μετά από αυτό προσπάθησα να κοιμηθώ και να σταματήσω να σκαιφτομαι το τι συνέβη. Καλά, γιατί να μου πει κάτι τέτοιο;