The Lost Princess

👑Κεφάλαιο 14👑

Η ώρες πέρναγαν όλο και πιο γρήγορα. Ένιωθα περίεργα, καθώς ήξερα ότι έφτανε η ώρα όπου η πριγκίπισσα που θα παντρευτεί τον Λούις ήταν καθοδον. Σαν μία μικρή ζήλια, να τρυπαγε την καρδιά μου. Αλλά γιατί;

Μπήκα στο δωμάτιο, γιατί ήθελα να κάνω ένα ζεστό ντουζ και να χαλαρώσω, αφού είχα μια νευρικότητα μέσα μου.
Μόλις τελειώσα, βγήκα με την πετσέτα γύρω μου και στα μαλλιά μου.

Έκατσα για λίγο στην καρέκλα μπροστά από την ντουλάπα με τα απαραίτητα που χρειαζόμουν.
Έβλεπα την Elly να ετοιμάζει ένα όμορφο απαλό, μοβ, ανοιχτό φόρεμα, όχι πολύ φουσκωτό. Για να με άνετα.

<< Μην ανησυχείς, θα είναι μια χαρά. Μην δίνεις πολύ σημασία στην Vana, όταν θα έρθει, μην δείχνεις ότι είσαι στεναχωρημενη βρε Ιζαμπελα. >> μου έλεγε και ξεφυσιξα.

<< Αλήθεια, είναι όμορφη αυτή η Vana ;>> την ρώτησα απογοητευμενη λίγο.

<< Είναι, αλλά όχι όπως εσύ. Την ξεπερνάς με την γοητευτική ομορφιά σου. Είσαι σαν πριγκίπισσα >> μου είπε και χαμογέλασα με το κομπλιμεντο τις.

Ξεκίνησε μετά από κάποια ώρα και με έφτιαξε. Μου έκανε τα μαλλιά μια τεράστια κοτσίδα με κάτι πέρλες που έβαλε σε κάποια σημεία. Ήταν πάρα πολύ ωραία.

Ένα απαλό βάψιμο στο πρόσωπο, με ροζ απαλό στα μάτια και ένα ίδιο ακριβώς στο κραγιόν. Το οποίο αυτό το χρώμα από όσο μου είπε η Lily με γλυκενε και με φωτιζε. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως από ένα ερημικό, ακατοίκητο νησί, θα κατέληγα σε ένα τεράστιο παλάτι.

Πλέον είχαν έρθει και καθώς χερετιοντουσαν ο ένας τον άλλον με παρατήρησαν και τους έκανα μια υπόκλιση.

<< Ποια είναι αυτή η κοπέλα ?>> είπε από ότι κατάλαβα η μητέρα της Vanas. Δεν πολύ χάρηκε πρέπει να πω αλλά δεν πειράζει. Δεν τις έδωσα άλλο σημασία καθώς εξήγησε ο βασιλιάς. Αυτή ήταν με ένα περίεργο, ειρωνικό βλέμμα, λες και τις είχα κάνει κάτι κακό.

<< Δεν νομίζετε πως υπερβαλετε? Δεν ανικη εδώ, θα τις ταιριάζε καλύτερα για υπηρέτρια.. >> είπε και γέλασε μόνη της. Η καρδιά μου από τα λόγια της με στενωρισαν και έσκυψα το κεφάλι μου κάτω. Έχει δίκιο. Δεν ανήκω εδώ. Είμαι μια απλή κοπέλα, που κανονικά άμα δεν ήμουν εδώ θα ήμουν μια απλή άστεγη.

<< Γκουχμ, προσφέρθηκα να την βοηθήσω και παρακαλώ, να μιλάτε όμορφα. Είναι μια πολύ καλή κοπέλα και αρκετά ώριμη. Στο παλάτι μου, κάνουμε μόνο εγώ και η γονείς μου διαταγές.. Κανένας άλλος. >> ο Λούις φαινόταν αρκετά εκνευρισμενος από τα λόγια της. Κάνοντας με να μπερδευτω. Γιατί τόσο πολύ με υποστήριζε ?

<< Μαμά φτάνει, έχει δίκιο. Υπερβάλλεις. >> είπε η Vana.
Ήταν αρκετά όμορφη, μπροστά σε μένα. Αλλά για κάποιο λόγο την έβλεπα πολύ καλή. Δεν ξέρω πως δεν έμοιασε στην μάνα της. Η οποία φαινόταν αρκετά πονηρή. Ενώ αυτή μια απλή, χαρούμενη και γαλήνια.
Ίσως να μην ήταν κακιά όσο το περίμενα.

<< Τέλος πάντων, πάμε στην τραπεζαρία ? Είναι έτοιμο το φαγητό >> προσπάθησε η βασίλισσα να μας βγάλει από την τόση άσχημη αμηχανία και όλοι προχώρησαν προς το τραπέζι. Εγώ τελευταία μπήκα μέσα, καθώς ο βασιλιάς μου είπε να κάτσω και γω.

Έκατσα στην θέση μου ο βασιλιάς στην άκρη, ο οποίος μας κοίταγε όλους, η βασίλισσα απέναντι του, όπως και εγώ δίπλα του. Απέναντι μου κατσανε Ο Λούις, με την Vana και τους γονείς της. Ενώ ο αδερφός της δίπλα μου.

Ο Λούις με κοιτούσε επίμονα κάνοντας με, η καρδιά μου να φύγει από μέσα μου. Νιώθοντας άβολα. Ο Nicolas ο αδερφός της Vanas, μου έπιασε την συζητήσει κάνοντας μου διάφορες ερωτήσεις.
Από την άλλη ο Λούις, ήταν αρκετά νευρικός σφιγκοντας το χέρι του, πάνω στο τραπέζι. Με την Vana να κάθεται να του χαϊδεύει το χέρι, λέγοντας του κάτι άλλα αυτός, την αγνοούσε.

<< Λοιπόν, πότε τελικά απόφασισατε για τον γάμο ? >> μίλησε ο Πατέρας του πρίγκιπα Λούις.
Η Vana πήρε τον λόγο.

<< Σε ένα μήνα. Τα έχω ετοιμάσει σχεδόν όλα. Μόνο το νυφικό μου έμεινε και το κουστούμι του Λούις και είμαστε έτοιμοι. >> είπε και η καρδιά μου κυριολεκτικά πήγε να σταματήσει. Σε ένα μήνα ο Λούις θα παντρευτεί. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είχα καμία ελπίδα μαζί του.