The Lost Princess

👑Επίλογος 👑

Κοίταξα από τον καθρέφτη τα άσπρα λουλούδακια, που στόλιζαν τα μαλλιά μου. Το άσπρο νυφικό μου, που από ότι μου είπε η Lily ήμουν σαν πριγκίπισσα σε ένα παραμυθένια ιστορία.
Κοίταξα άλλη μια φορά την αντανάκλαση μου στο τεράστιο καθρέφτη και μετά την μητέρα μου και την Lily, που με κοιτούσαν χαρούμενες και οι δύο.

<< Είσαι έτοιμη κορίτσι μου ?>> με ρώτησε η μητέρα μου με ένα τεράστιο χαμόγελο. Γύρισα προς το μέρος τους σοβαρή για να τους πειράξω λίγο.
<<Όχι >> είπα ψέματα και έμειναν να με κοιτάνε σοβαρές. Έσκασα στα γέλια με την αντίδραση τους και η μητέρα μου με χτύπησε στα χέρια ενοχλημένη και η Lily να ξεφυσαει ξελαφρωμενη, πιάνοντας την καρδιά της.

<< Με έκανες να τρομάξω τόσο πολύ για μια στιγμή. >> είπε η μητέρα μου, αυστηρά. Της γέλασα και της έπιασα και της δύο, βάζοντας τες στην αγκαλιά μου σφιχτά.
<< Είμαι τόσο χαρούμενη >> είπα έτοιμη να βάλω τα κλάματα από χαρά. Η Lily το παρατήρησε και αμέσως άνοιξε διάπλατα τα μάτια της.

<< Όχι όχι μην κλέψεις, θα χαλάσεις το μακιγιάζ. Δεν θα προλάβουμε να στο φτιάξουμε μετά και σε λίγο ο Γαμπρός θα βρίσκεται στα σκαλιά περιμένοντας σε άσε θα κάνεις τεράστια καταστροφή και είμαι σίγουρη πως δεν θες να το κάνεις αυτό μμ ?>> έλεγε χωρίς σταματημό κουνώντας τα χέρια της στο πρόσωπο μου κάνοντας μου αέρα.

<< Μην ανησυχείς καλά είμαι, δεν κλαίω κοίτα >> έδειξα το πρόσωπο μου με ένα τεράστιο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Η ώρα πλέον ήρθε και βγήκαμε από το δωμάτιο, με τον πατέρα μου να μου κρατάει το χέρι μου ενώ κάτι παρανυφακια πέταγαν ροδοπέταλα παντού στόλιζοντας το χώρο.

Παντού ο στολισμός υπήρχαν τα αγαπημένα μου λουλούδια. Τα μπλε τριαντάφυλλα να δίνουν στο χώρο, ένα πιο όμορφοη και ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα.
Περνατησαμε προς της σκάλες και ανεβήκαμε προς τα πάνω ο κόσμος με κοιτούσε με θαυμασμό και αφού ανέβηκα τα σκαλιά όπου βρισκόταν ο Λούις, με τον πατερ ο οποίος θα μας παντρεύε. Ο πατέρας μου με παρέδωσε στα χέρια του αγαπημένου μου, τον οποίο ήθελα να περάσω όλοι μου την ζωή μαζί του.

Με κοιτούσε γεμάτο χαρά με ένα χαμόγελο στα χείλη που ξδεν έφευγε στιγμή, από πάνω του. Ο παπάς αρχιζε να ψέλνει και μόλις τελειώσε είπε << Μπορείς να φιλήσεις την νύφη >> είπε και ο Λούις με πλησίασε κοντά μου, κάνοντας να ντραπω λίγο μπροστά σε τόσο κόσμο. Τελικά με φίλησε γλυκά, ενώ ο κόσμος χειροκρότησε από κάτω χαρούμενο.

Γυρίσαμε προς το μέρος τους και τους κοίταξα όλους με ένα τεράστιο χαμόγελο. Τα ζωάκια μου, να χοροπηδανε χαρούμενα, την μητέρα μου συγκινημένη και διπλα της ο πατέρας μου προσπαθώντας να την ηρεμήσει. Γέλασα ελαφρώς στην αντίδραση της. Γύρισα προς την Lily η οποία με κοιτούσε χαρούμενη μαζί με την Vana να χειροκροτει δυνατά και να κλείνει το μάτι της, της χαμογέλασα και έκανα το ίδιο ακριβώς και εγώ. Κοιταχτηκαμε για λίγο με τον Λούις και ξανά γυρίσαμε προς τον κόσμο.

<< Χειροκροτηστε τον πανέμορφο νέο Βασιλιά μας και την πανέμορφη μας Βασίλισσα >> είπε ο πατερ και οι άνθρωποι χεοροκροτησαν ακόμα ποιο δυνατά με μερικους να σφυρανε. Όπως έκανε ο αδερφός μου.
Επιτέλους ήμουν ευτυχισμένη χωρίς να φοβάμαι αν πληγωσω κάποιον και χωρίς φόβο πως θα μας κάνει κακό κάποιος.

****

Πάει και αυτή η ιστορία!
Ελπίζω να σας άρεσε και ξανά ευχαριστώ οποίους την κοίταξαν και την υποστήριζαν!

Πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενη, αλλά ταυτόχρονα στεναχωρημενη που τελείωσε η ιστορία, την οποία την λάτρεψα όσο τίποτα άλλο!

Σας ευχαριστώ και πάλι και όπως ξέρετε θα τα πούμε σύντομα! Γιατί εμείς δεν θα χαθούμε ποτέ!

Φιλακιαα πολλαα φραουλιτσες μου!!!! <3 <3