snow

on sekiz

Oturduğum bankta geri yaslandım ve uykunun verdiği sersemlikle esnedim. Yanımda oturan Mirza "Ağzını kapat ağzını." dediğinde ağzımı açıp "Al, oldu mu?" dedim.

Boş bakışlarla bana bakarken "Görgüsüz hayvan." dedi. Omzuna vurdum ve "Hanzo." diye karşılık verdim. 

Dudağının sağ tarafı hafifçe yukarı kıvrıldığında gözlerim istemsizce oraya kaydı ve o gülüşü tam anlamıyla beni benden aldı.

Kendimi toparlayıp önüme döndüğümde karşı banklarda bizim kızlarla oturan Nisa'yı gördüğümde tadım, tuzum, keyfim, mutluluğum, güzel olan tüm hislerim kaçmıştı.

Şimdi yanımda Mirza'nın oturduğunu düşününce aslında kaçmamıştı. Sonuçta Mirza şu an kimin yanında oturuyor? Benim. 

Mirza bana dönüp "Şu son zamanlarda aranız açık gibi," dedi. Bahsettiği kişinin Nisa olduğunu anlamak zor değildi.

Senin dediğin gibi yalakacının teki diyecektim ki kendimi durdurdum. "Çocukça hareketleri var ya, boş ver." diyip konuyu değiştirmeye çalıştım.

Kaşlarını çatarak bana baktı. "Önemli bir şey yok, değil mi?"

"Yok be, ne olacak?" deyip hafifçe güldüm.

Ahh bir bilsen.

"Tamam o zaman." dedi ve geri yaslandı. Tam şimdi  yârimi kesme zamanı demiştim ki hemen yanımda dikilen Nisa'yı fark ettim. Güneşten dolayı gözlerimi kısarak normal davranmaya çalıştım. "Ne oldu?"

Gözlerini devirdi. Mirza'ya döndüğünde gülümsedi ve "Mirza, biraz konuşabilir miyiz?" diye sordu. Konuşamazsın diye bağırmak için nelerimi vermezdim. 

"Tamam." diye onayladığında gözlerimi Mirza'ya çevirmiştim bile. Nisa hafifçe gülümsedi ve bana bakarak "Özel." dedi.

"Ne yani," dedim oturduğum yerde yayılırken. "Kalkmamı mı istiyorsun?"

"Anlama kıtlığın yoksa evet."

Güldüm ve ona bakarak "Yoo," dedim. "Hadi kaldırsana."

Mirza bıkkınca "Didişmenizi mi dinleyeceğim?" dediğinde gülmemek için kendimi sıktım.

Nisa'nın kavga çıkarmak istemediği bariz bir şekilde ortadaydı. Neden mi? Ee çünkü Mirza burada.

Beraber ayağa kalkıp bana arkalarını döndüklerinde dudaklarımı büzdüm. "Mirza, ayıp ettin be kocacığım." 

Nisa'nın onunla ne konuştuğunu öğrenmem gerekiyordu.