Beni Bırakma // Lee Felix(✓)

7🕚Hacklenmişler

Multimedya:Lee Felix💙

"Oh,hyung! Üzerinde kan var."

"Ah... Şey... Bir yaralıyı taşıdım."

"Ne yaralısı? Neredeydin ki sen?"

"Önemli değil,boşver. Sonra anlatırım."

Onları dinleye dinleye emniyetin otoparkına indik. Herkes araçlarda hazır bekliyordu. Ben de Seungmin ve Minho komiser ile beraber transit araçlardan birine bindim ve böylelikle yolculuğumuz başlamış oldu.

Yolculuk boyunca polislikle ilgili,hak ve adaletle ilgili aslında daha çok bu kelimelerin tam zıttı haksızlık ve adaletsizlikle ilgili konuşup durmuşlardı.

Arada bir bana dönüyor ve soru sorarak beni de sohbete davet ediyorlardı.

Zevkli çocuklardı. Oldukça yorucu geçirmiş oldukları günlere rağmen eğlenmesini biliyorlardı.

Aracı kullanan polislerden Jeongin,konuşan polislerin sözlerinin arasına girdi.

"Yolda bir gariplik var."

Onun sözü üzerine üzerine bir anda herkes sustu ve ciddiyetle yola bakmaya başladı.

Jeongin aracı durdurdu.

Minho komiser kaşlarını çatarak yola bakmaya devam etti. Elini beline attı. Tabancasını eline alıp büyük ihtimalle emniyetini açtı.

Ben de iyice merak ederek o kalabalığın arasından aracın ön camına bakmaya çalıştım. Ancak hepsi o bölüme toplanıp baktığı için bu pek mümkün olmuyordu.

Başımı bir sağa bir sola çeviriyor, oturduğum yerde yükselip görmeye çalışıyordum.

"Ne yapalım Minho?"

"Bir gariplik olduğu kesin Seungmin. Bu yolu kapatan biri var. Demek ki bizi bekliyordu. Biz de geldik. Şu an gitmeye kalksak da bunu yapan kişi gitmemize izin vermeyecek."

Onlar böyle konuştukça içimdeki korku artıyordu.

Seungmin söze girdi. Bakışlarım onu buldu. Minho komisere hitaben konuşuyordu.

"Yani diyorsun ki, zaten bizi bırakmayacak. Gitmek yerine kalıp savaşalım."

"Aynen öyle."

Şoför koltuğunda oturan Jeongin araya girerek sözü devraldı.

"Çok sessiz. Kimse görünmüyor. Dikkatli olmamız lazım."

Changbin isimli komiser şoför koltuğunun yani Jeongin'in yanındaki koltukta oturuyordu. Yüzünü göremesem de sesini işittim.

"O gelmiş olmalı."

İsminin Jisung olduğunu hatırladığım kişi de aynı şekilde,soğukkanlı bir bakışla tabancasını çıkardı.

Sırıttı. Ama bu sırıtış tüyler ürpertici bir sırıtıştı.

"Gelsin gelsin. Şerefsiz. Göstereceğim ben ona gününü."dedi ve komple siyah olan üzerindeki siyah deri ceketinin ceplerini yokladı.

"Şarjörlerim bol. Her zamanki gibi. Ne bekliyoruz? Kendimizi iyice yem mi edeceğiz? Araçtan çıkmamız lâzım."

Minho komiser gözlerini camdan çekmedi. Daha dikkatli bakarak Jisung'a çevresine bakarken cevap verdi.

"Ya araçtan çıkar çıkmaz hepimizi teker teker avlarsa Jisung? Dur biraz, düşünelim. Baksana,hazırlanmış. Yolu koca kayalarla üşenmeden kapatmış. Bir yere gitmemizi istemediğine göre burada bir yerde."