Beni Bırakma // Lee Felix(✓)

36🕚 Acılarla Dolu Geçmiş

Multimedya: Bangchan💙

🕚12 Sene Önce🕚

"Sizce büyüdüğümüz zaman buradan çıktığımızda nerede, ne yapıyor olacağız?"

14 yaşına yeni basan Chris sırtını yaslamış olduğu kalın ağacın gövdesinden başını ayırdı. Dizleri üzerine yatan, birlikte büyüdüğü kardeşlerine gülümseyen yüzüyle eğildi.

Bir dizinde 11 yaşına yeni basan Jisung, diğer dizinde aynı yaştaki Ae Ran yatıyordu.

Chris ikisinin de saçlarını uzun süredir okşadığı için mayışmışlardı. Gram uykuları olmasa dahi gözlerini büyük bir huzurla kapatmışlardı. Gülümseyen yüzleri hiç solmak bilmiyordu.

Hava oldukça sıcaktı. Yetimhanenin avlusunda kurulu olan sahalarda pek çok çocuk oynuyor, şen sesleri çok uzaklardan dahi duyulabiliyordu ancak üç kardeş farklıydı. Kendilerini bahçeye atarak sessiz sakin bir şekilde koca ağacın gölgesinde oyalanmayı, birbirleriyle vakit geçirmeyi her zaman tercih ederlerdi.

Chris başını eğdiği an gözlerini huzurla kapatan kardeşlerini görünce yüzündeki gülümsemeyi artırdı. Her ikisinin de saçlarında gezen parmaklarını durdurdu.

"Yah! Size diyorum!" diyerek gülerken şirince kızdı ve oldukça hafif bir şekilde ikisinin de alnına vurdu.

Jisung ve Ae Ran neşeli kıkırtılarla gözlerini açtılar. Doğruldular.

Jisung hemen dizleri üzerine oturup parmaklarıyla çenesini sıvazlamaya başladı.

"Hmmmm." deyip düşünmeye başladı. Düşünürken gözlerini ağacın yemyeşil yapraklarına çıkardı.

O düşünürken Ae Ran da çimlerin üzerinde bağdaş kurdu. Dudaklarını büzdü. O da düşünmeye başladı ancak öncelikle cevap Jisung'dan geldi. Küçük çocuk çenesini sıvazlamayı bırakıp parmaklarını şıklattı.

"Chris hyung, sen nerede olursan biz de hep senin yanında olacağız."

Chris burnundan hızlı bir nefes vererek güldü. Jisung'a büyük bir şefkatle bakarken:

"Öyle mi?" diye sordu.

Jisung'dan cevap gecikmedi.

"Öyle tabii ki. Aksi olabilir mi? Sen bizi bırakır mısın ki?"

Chris şiddetle başını sağa sola salladı.

"Asla! Asla bırakmam!"

Jisung, ağabeyine küçük dişlerini ortaya çıkaracak kadar büyük bir gülümseme bahşetti. Gülümseyişi sırasında ortadan kaybolan çekik gözleri şirinliğine şirinlik katmıştı.

"Biliyordum zaten." deyip sözlerine devam etti.

"Chris hyung, sen hep polis olmak istiyorsun. Her gün bunun hayalini kuruyorsun. Çizdiğin resimlerde hep polisler, polis arabaları, silahlar var. Hep iyi insanlara yardım etmek istiyorsun. Tıpkı bize yardım ettiğin gibi. Sonra... Önce anneni ve kız kardeşlerini öldüren babanı, sonra da bize burada kötülük yapan herkesi hapse atmak istiyorsun. Bizi tüm kötülüklerden koruduğun gibi yardıma ihtiyacı olan başka çocukları da kötülüklerden kurtaracağını biliyorum."