26.01.2020
Denizden:
Sabah okula gitmek için Defneyi beklerken apartmandan Aslının çıktığını gördüm. Benimle tam dört aydır konuşmuyordu. Neden? Yeni arkadaşlar edindiğim için Başkasına ona verdiğim değeri veririm diye korkuyordu. Bütün suçu bana yıkmaya çalışıyordu ama son zamanlarda çok değişmişti. Dış görünüşünü bile değiştirmişti. Ama farkında değildi.
Kravatını yine cebine tıkıştırmıştı. Beyaz gömleğinin üstüne siyah deri ceket giyinmişti. Altına da dar siyah bi kot Benim tanıdığım Aslı rahatlığından ödün vermezken bu Aslı dar paça deri ceket giyiyordu.
Telefonla uğraşarak çıkarken çantasını tek omuzundan sarkıtmıştı. Beni fark ettiğini biliyordum ama görmezden geliyordu. Motorsikletine yaslanmış yine birileriyle konuşuyordu.
''Hazırlandın mı almaya geliyorum. Ece Ne demek yeni uyandım? İyi Keremlere söylerim onlar seni alır Görüşürüz.'' Telefonu kapattığında annesi camdan bağırdı.
''Aslı. Para atıyım da ekmek al. Baban kahvaltı yapacak.'' Telefonunu cebine koyup annesinin attığı parayı aldı. Karşı binamızın altındaki bakkala girdi.
O sırada da telefonum çaldı. Arayan Defneydi.
''Alo, nerede kaldın ya?''
''Kanka babam tutturdu ben bırakacağım diye. Sen bekleme beni.'' İtiraz etmedim, Defnenin babasının ne kadar katı olduğuna bizzat şahit olmuştum.
''Tamam. Görüþürüz.'' Telefonu kapattığımda Şükran teyze seslendi.
''Deniz kızım nasılsın?''
''İyiyim Şükran teyze. Sen?''
''Ben de ne olsun iş güç. Kimi bekliyorsun bu soğukta.'' Tam ağzımı açacaktım ki Aslı'nın sesini duydum.
''Anne sepet salar mısın?'' sesi gereğinden fazla sert çıkınca annesi göz devirdi.
''Aman iyi.'' Aslı salınan sepete ekmekleri koyarken Şükran teyze konuşmaya devam etti.
''Siz Aslı'yla küs müsünüz?'' dediğinde Aslı ters ters bakıp motora bindi.
''Ben küs değilim.'' Dedim imayla.
''Eskisi kadar yakın değiliz.'' Aslı'nın böyle bir şey demesini beklemiyordum.
''Niye? Bak çocukluk arkadaşısınız siz-''
''Anne! Okula geç kalıyorum.''
''Aman iyi be. Babası kılıklı. Gözleri Aslıyla benim aramda gidip gelmişti. Deniz. Okula kadar yürüme, Aslı bıraksın seni.'' Dediğinde Aslı birden annesine baktı. Hadi bin. Aslıya dönüp baktım.
''Davetiye mi istiyorsun?'' Gözümü kıstım. S*lak. Motora ikinci denemem de bindiğimde derin nefes aldım. Aslı o sırada kaskını çıkarmakla meşguldü.
''Tak şunu.'' Ona hiç bulaşmadan taktım.
''Alo Kerem Ece'yi bugün sen alır mısın?... İşim çıktı Tamam sağ ol.'' Telefonunu kapatıp cebine soktuktan sonra bana döndü.'' Okula gitmeden önce bi işim var.'' Kafa salladım.
Mahallenin 3 sokak ötesinde bar gibi bir yerin önünde durdu. Burada ne işi olabilirdi ki? Motordan dikkatlice inip bara girdi. Yaklaşık 10 dakika sonra da çıktı. Gülümseyerek yanağında kırmızı bi ruj iziyle Suratım asıldı. Bu neydi şimdi? Soru sorarsam beni tersleyeceğini biliyordum ve benimle konuşmuyordu. Pislik. Motora binip çalıştırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAKTÜS & LAVİNİA
Romance"İnsanların yanında rol yapmaktan bıktım Mert. Hiç olmadığım biri gibi davranmaktan... Her gün aynı kostümü giyip dışarı çıkmaktan çok yoruldum. Daha ne kadar canımı yakacaklar ki, seviyorum diye... Ben artık güçsüz olmaktan çok yoruldum. Çığlıkları...
