KAKTÜS & LAVİNİA

Bölüm 32

07.03.2020

Kerem'den:

Ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum. Cevdet'in kaçtığını... Hiçbir işi düzgün yapamıyordular. Aslı ne dese haklıydı.

Sabah erkenden babama işimin olduğunu söyleyip okuldan izin almasını istedikten sonra hazırlandım. Aslı'ya mesaj attıktan sonra evden çıktım.

Aslı'lara gittiğimde mutfakta Mert ve Şükran teyzeyi görünce kaşlarımı çattım. Al işte şimdi Mert olmadan Aslı'yı nasıl alacağım.

"Hazırım ben!"

Aslı odasından bastonla çıktığında bakışlarım onu buldu. Şimdi tam bir mafyaya benziyordu.

"Nereye?" Mert hemen ayağa kalkıp mutfak kapısında belirdiğinde ofladım.

"İşimiz var."

"Ben de geleceğim."

"Gelmeyeceksin Mert."

"Geleceğim!"

"GELMEYECEKSİN!"

"Gelecek." Aslı'nın sesiyle bakışlarımı Mert'ten aldım.

"Ne? Ama As-"

"Eğer gerçekten benim dostum olacaksa bilmek zorunda."

"Kaldıramayabilir."

"Neyi kaldıramayabilirim?"

"Gidince öğreneceksin." Mert'in bakışları ikimizin üzerinde gezerken Aslı'ya baktım. Ciddiydi.

****

Depoya doğru yürürken Mert merakla etrafa bakıyordu. Bizim mahallenin arkasındaki ağaçlıkların ilerisindeki depodaydılar. Bi zamanlar orada uyuşturucu kullananlar vardı. Şu ansa onlar yanımızda. İki yıl önce Aslı'ya güçlenmemiz gerektiğini söylediğimde Aslı buradaki yaşıtlarımızı uyuşturucunun elinden kurtarmaya çalıştı. Ve başardı da şimdi onlar Aslı'ya can bağıyla bağlıydı. Hiçbir para bunu satın alamaz.

Karşımızda depoyu görünce deponun kapısında duranlar Mert'e baktı.

"Sorun değil. O da artık bizden."

Kapıyı direk açtılar. Aslı'nın saçma sapan şeyler yapmayacağından o kadar emindiler ki.

İçeri girdiğimizde Deniz'e saldıran altısı da diz çökmüş ağızları ve elleri bağlanmıştı. Mert onları görünce gözlerini büyüttü.

Aslı'ysa bakışlarını Mert'e çevirdi.

"A-Aslı b-bu?"

"İşte Mert. Gerçek ben buyum. Benim hayatım bundan ibaret. "

"S-sen mafya mısın?"

Aslı sessizce kafasını salladı. Normalde bu kelimeyi asla kullanmazdı. Nefret ederdi. Ama şartlar değişmişti.

"Aslı sen, kimseye kıyamazsın?"

"Evet. Haksız kimseye kıymam. Ama bu itler Deniz'i taciz etti. Yetmedi beni hastanelik ettiler. Sence hak etmiyorlar mı?" Mert'in korku dolu bakışları yerini öfkeye bırakmıştı.

"Bunlar onlar mı?" Aslı tekrar kafasını salladı. Dişlerini sıktı.

"Şimdi onlara bedelini ödeteceğim. Sen de buna şahit olacaksın. Eğer bunlara katlanabilirsen. Ecele kadar kardeşim olursun. Eğer dayana-"

"Öyle bi ihtimal yok." Adamlarımızın yanına geçti. "Ne yapacaksan yap bu itlere." Dediğinde Mert'e ağzım açık baktım. Nasıl? Aslı'ysa gururla bakıyordu. Daha sonra bakışları önümüzde diz çökenleri buldu.

"Kapıları kapa!" Emriyle beraber kapılar kapanınca önlerinde durdu. Elindeki bastonu yere vurduğunda yere çökenler titredi. En yaşlılarının ağızlarındaki bandı birden çektiğinde adam acıyla inledi.

"Patron lütfen affet." Aslı'nın bu semtte bi adı vardı 'Patron'. Herkes onun hakkında konuşurdu ama cinsiyetini bilmezdi. Bu şerefsizler de patronu erkek sandığı, yani ben sandıkları için... Sürekli depoda beni gördüklerinden beni patron sanıyorlardı.

"Neyini affedeyim lan senin?"

"B-biz onu patron sanıyorduk." Deyip bana baktıklarında Kemal onlara dalmamak için kendini zor tutuyordu.

"Lan itler! Sorun beni tanımamanız değil! Sorun mahalle arasında bi kızı taciz etmeniz! Beni tanıyın ya da tanımayın, siz kimsiniz de kendinizde bi kadına dokunma gücünü buluyorsunuz heh!" Deyip suratına yumruğunu geçirdiğinde adam sersemledi. Sağ yumruğu çok güçlüydü. Zamanında tattığım için tecrübe konuşuyor.

"P-patron bi daha o-olmayacak-"

"Evet bi daha olmayacak." Deyip bastonu diğer eline aldıktan sonra belinden silahı çıkardı. "Çünkü siz yaşamayacaksınız!" Ağzı kapalı olanlar yalvarırcasına sesler çıkarırken ağzı açık olan konuştu.

"Lütfen patron. Bize bi şans ver."

"Size neden bi şans vereyim ulan ibneler?!"

"Çünkü biz Yeşil'in kim olduğunu biliyoruz." Yeşil, Cevdet'in sağ kolunu. Gözlerim büyüdü onu biliyorsa Cevdet'in kaçtığını da biliyorlardır.

"Öyle mi?"

"Evet. Bak patron Cevdet'i tekrar yakala-" gözlerimi büyütüp bizimkilere baktığımda bizimkiler de bana korkuyla bakıyordu.

"Ne? Ne dedin sen?"

"Cevdet'i tekrar yakalamak için Yeşil'i bulmamız lazım." Aslı gözlerini sinirle yumdu. Derin nefes alıp bana baktı. Bakışlarındaki öfke içimi ürpertiyordu. Sonra tekrar konuşana döndü.

"Yeşil kim?" Dedikten sonra bakışları bi noktayı buldu. Daha sonra tekrar ona baktı. "Ahmet mi? O gün s-sevgilisini taciz ettiğiniz çocuk." Kafa salladığında hayretle Aslı'ya baktım. Öfkeyle soluyordu. Silahın emniyetini açıp hepsinin kafasına sıktı.

"A-ama onlar konuş-" Mert'in sözünü kesti.

"Ben de tacizciye, tecavüzcüye verilecek ikinci bir şans yok." Dedikten sonra bakışları beni buldu.

"Kerem, Kemal, Burak ve Mert dışındakiler çıksın. Siktirip gidin! Dışarda birbirinizi bayıltana kadar dövün!" Hepsi hızla çıktığında korkuyla Aslı'ya baktım. Önümüzde volta attı. Derin nefes aldı.

"As-"

"Kes! Sizden tek bir şey istedim. Cevdet'e sahip çıkmanızı! Ama onu bile başaramadınız! Ulan niye sizi yanımda tutuyorum ben? HEH! Kemal'i sadakatinden dolayı, Burak'ı tilkiliğinden dolayı, peki seni Kerem sorumluluk sahibi olduğundan dolayı bu işe karıştırmadım mı? Ama siz ne yaptınız? Kemal sen benim dediğimi yapana kadar serserilik yaptın. Burak sen bir planlar bulacağına gittin kızların peşinden koştun! Kerem sen sorumluluğunu yerine getiremedin. Niye yanımdasınız ulan siz?! Heh! Neden?"

"Çünkü onlar canları pahasına senin kardeşin olmaya razılar. Onları şuan öldürsen bile..." Mert'in sözlerine karşılık durup dinledi. Silahını kaldırıp kafama dayadı.

"Öyle mi Kerem? Şuan öldürsem bile bana bağlı mısın?"

"Öyle." Dedim gözümü kırpmadan ona bakıp.

"Öyle mi Burak!" Dedi bu sefer Burak'a silahını yöneltip.

"Öyle."

"Öyle mi Kemal?!" Kemal gözlerinin içine baktı.

"Öyle patron. Bırak istersen ben geberteyim kendimi." Dedi silahı Aslı'dan alıp hepimiz korkuyla Kemal'e bakıyorduk.

"Sık lan!"

"Aslı saçmalama!" Mert'in sözleri fayda etmedi. Kemal silahı sağ eline alıp çenesinin altına dayadı ve tetiği çekti.

O an sanki zaman durmuştu...

~~~~
Kaos benim işim. Demiş miydim?

Neyse gelecek bölümler için tahminlerinizi yazmayı ve oylamayı unutmayın <333

Medyayı bizimkiler olarak düşünebilirsiniz :)