Bölüm 11

1.4K 140 59
                                    

21.02.2020

Ne ara 11 bölüm oldu hiç bilmiyorum. Ama yorum yapanlar sayesinde hemen bölüm atasım geliyor. Bu yüzden bu bölümü yorumlarıyla beni çok mutlu eden @Nightmareerfh ye ithaf ediyorum:) umarım etiket olmuştur. Neyse iyi okumalar...

Deniz'den:

Sonunda otobüsler gelmiş. Hepimiz yerlerimize geçmiştik. Tahmin edin kiminle oturuyorum. Yanlış tahmin Aslı değil. Defne'yle şimdi bana söveceksiniz

Kız tam yumuşamışken aranız iyiyken niye bu haltı yedin?

Nedeni var. Defne'yle oturuyordum çünkü Defne'ye iddiayı söylediğimde bana surat astı. Aslı benim için değerli evet ama Defne de arkadaşım. Yani eğer Uludağda Aslı'yla kalacaksam bari yol Defne'yle geçsin.

Ben Defne'yle otururken Aslı da Mert'le önümüze oturdu. Aslı'nın suratı asıktı. Kulaklıklarını takıp dünyadan kendini soyutladı. Mert'e baktığımda bana olumsuzca kafa salladı. Ofladım. Camla koltuğun arasından Defne'ye çaktırmadan Aslı'yı dürttüm. Omzunu silkelediğinde elimi çektim.  Telefonumu açıp mesaj attım.

Kızma bana :(

Kızmıyorum.

Belli. Aslı, seninle kalacağım için tripli. Lütfen azıcık anlayışlı ol.

Aman iyi.

Elini verir misin?

Ne?

Elini ver.

Elimi uzattığımda aradan bana baktı. Elimi oynattım. Elime bakıp hayırdır manasında elini salladığında elini tuttum. Gülümsediğimde aval aval baktı bana. Göz devirip güldü. Önüne döndüğünde bile elimi bırakmadı. Hala gülümserken midemin bulanmasıyla yüzümü buruşturdum.  Defne'ye döndüğümde uyuyordu. Aslı'nın elini sarstım. Hemen arkasına döndü.

"Aslı midem-" hemen önüne dönüp poşet uzattı. Elinden aldığım poşete kusarken bile Defne uyanmamıştı. Uykusu çok ağırdı. Kusmam bittiğinde Aslı üzgünce yüzüme baktı.

"Böyle olmaycak Deniz. Gel yanıma otur. Defne uyuyor rahatsız olmasın." Normalde Defne' yi düşünmeyeceğini bilirdim ama bakışları o kadar masumdu ki cidden onu düşündüğüne inandım.

"Tamam." Dikkatlice kalktığımda Mert benim yerime geçti. Aslı da yerinden kalktı.

"Sen cam kenarına otur. Dışarıya bak. Mide bulantın geçer." Onun yerine geçtiğimde Aslı yanıma oturdu. Çantasından ilaç ve su çıkarıp uzattı. İlacı içtiğimde Aslı bana küçük bi yastık uzattı.

Aslı'dan:

Uzattığım yastığa baktıktan sonra bakışları yine beni buldu. Dudak büzüp omuz silkti.

"İstemiyorum."

"Deniz inat etme be. Bak uyumazsan yol boyu işkence çekersin."

"Ben uyumak istemiyorum demedim ki. Yastıkla uyumak istemiyorum."

"Boynun ağrır."

"Ağrımıycak. Çünkü ondan daha rahat bi yer biliyorum." Sorarcasına baktığımda başını omzuma koydu. İyice sokulup gözlerini kapadı. Gülümsedim.

Bi insan her hareketiyle kalbe dokunur mu? O dokunuyordu işte. Hem de taşlaşmış kalbime ulaşmak bu kadar zorken. Ne yapıyorsun bana Deniz? Niye bana bu kadar iyi gelirken, içimdeki kötü histen kurtulamıyorum. 

KAKTÜS & LAVİNİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin