09.02.2020
4 ay önce:
Emre'nin evine geldiğimizde onları sırayla koltuğa dizdim. Allah'tan Emre'nim ailesi memleketteydi de bu olanları görmemişti.
"Aslı midem." Ece'nin yüzünü buruşturmasıyla kalkıp ona yardım ettim. Banyoya geldiğimizde hemen klozetin kapağını açtım. Saçlarını tutup kusmasını bekledim.
Ece kustuktan sonra sırtını duvara yaslayıp çöktü. Ağlamaya başladı.
"Ece?" Cevap vermeden yüzünü kapattı. "Yanlış bi şey mi yaptım?"
"Seninle bi ilgisi yok." Dedi çatallaşmış sesiyle.
"Niye ağlıyorsun o zaman?" Yanına çöktüm. Kafasını dizlerinden kaldırıp bana baktı.
"Sevdiğim kıza benziyorsun."
Hoaydaaa
"Bunun için mi ağlıyorsun?"
"Evet. Ben bugün ona olan hislerimi anlattım. Onu ne kadar çok sevdiğimi. Ama o başkasına aşık. Ve ben bunu biliyordum. "
"Neden itiraf ettin o zaman?"
"Çünkü artık içimde saklamaktan çok yoruldum. Bana yük olmaya başladı onun hiç karşılık vermeyeceğini bile bile aylarca sakladım."
Aylarca...
Burukça gülümsedim.
"İnsanlar yıllarca içinde tutuyor da ağzını açmıyor."
"Haklısın. Ama zamanın bi önemi yok. Aşk aynı aşk." Dedi bana baygınca bakarken. Bakışlarında garip bi şey vardı. Yavaşça bana yaklaştığında geri çekilmedim. Üzülmesini istemiyordum. Dudağıma küçük bi öpücük bıraktığında başını omzuma yasladı. "Geri çekilmedin."
"Farketmez. Zaten sabah hiçbir şeyi hatırlamayacaksın."
"Ya hatırlarsam?"
"O zaman ikinci bi şansın olur." Dediğimde kıkırdadı. Kafasını kaldırdı.
"O şansı şuan kullansam?"
"Nasıl?"
"Şöyle..." dudaklarıma yaklaştığında hafifçe gülümsedim. Masum öpücüklerinin yerini tutkulu öpüşmeler aldığında kucağıma yerleşti. Dudaklarımızı ayırdığında nefes nefese konuştu. "Yatak odasına gidelim." Kafa sallayıp sıkıca tuttum onu. Koridorda rastgele bi odaya girdiğimde kapıyı arkamdan kapattım. Bu sırada Ece boynumu öpüyordu. Onu yatağa bıraktığımda gömleğinin düğmelerini kopararak açtı. Gülümsedim. İç çamaşırlarıyla kalana kadar soyunduğunda ben hala giyiniktim.
"Ne bekliyorsun?" Dedi bana bakarken. Yaklaşıp boynundan öpmeye başladım. Kıkırdarken sırtıma sıkıca tutunmuştu. Birden öğürünce geri çekildim.
"İyi misin?"
"Hı hı." Deyip yanağımı öptü. Ama tekrar öğürdüğünde bu sefer midesindekileri üzerime boşalttı. Gözlerimi büyütüp ayağa kalktım. Ağzımı kapatıp lavoboya koştum.
****
Günümüz...
Ece'yle birbirimize bakıp kahkaha atarken diğerleri ne olduğunu anlamadan bize bakıyordu.
"Çocuklar." Annem odama girdiğinde herkes yayıldığı yerde düzeldi.
"Aç mısınız?" Herkes hayır dese bile Kemal cevap vermedi. Hepimiz ona döndük. Gözümü büyütüp kaşlarımı çattım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAKTÜS & LAVİNİA
Romantik"İnsanların yanında rol yapmaktan bıktım Mert. Hiç olmadığım biri gibi davranmaktan... Her gün aynı kostümü giyip dışarı çıkmaktan çok yoruldum. Daha ne kadar canımı yakacaklar ki, seviyorum diye... Ben artık güçsüz olmaktan çok yoruldum. Çığlıkları...