23.02.2020
Aslı'dan:
Ne yazık ki tatil bitmiş gitmek için valizlerimizi hazırlıyorduk.
Yüzüm asık bi şekilde valizimi toparladıktan sonra Deniz'e baktım. Valizini hazırlamış somurtarak bana bakıyordu.
Burukça gülümsedim.
"Gitmeye hazır mısın?" Dediğimde kafasını olumsuz manada salladı.
"Hayır." Gelip bana sarıldı. Gülümsedim.
"Bilmem farkında mısın ama ayrılmıyoruz." Dedim içimdeki o kötü hise rağmen.
"Olsun. Burası çok başkaydı. Hiç unutmıycam." Dedi gülerek.
"Ben de unutmıycam... Hadi bu kadar duygusallık yeter. Mert'ler aşağı da bekliyor." Evet bu tatilde arası düzelen bi biz değildik. Mert'le Kerem de iyice best friend olmuşlardı. Ben bu durumdan memnundum.
Ben valizleri taşırken Deniz sırt çantalarını almıştı. Otelin önünde beklerken etrafa bakındım. Burak neredeydi?
"Defne nerede?" Hepimiz bakınırken gördüğüm şeyin gerçekliğini tartmak için gözlerimi ovaladım.
"Lan?" Herkes baktığım yere döndüğünde Defne'yle Burak'ı el ele görünce Deniz'le birbirimize baktık.
"Nasıl lan?" Dedik yanımıza geldiklerinde. Gülümsediler.
"Uzun hikaye."
"Bak sen." Dedim Burak'a bakarken. Deniz de Defne'ye bakıyordu. Ulan koynumda yılan beslemişim. Ulan Burak. Kaşlarımı çattım.
"Ben soracağım sana uzun hikayeyi."
"Çocuklar. Otobüslere. Herkes başındaki hocayla binecek." Deniz'den sırt çantalarını aldım. En öndeki yeri tuttuğumda Deniz'e cam kenarını verdim. Çantaları üstteki yere koyduktan sonra yanına geçtim. Mert Kerem'le yanımızda, Defne de Burak'la arkamızda oturuyordu. Burak'a döndüğümüzde hesap soracaktım. Ama şimdi anın tadını çıkarmak en iyisiydi.
Deniz göğsüme yerleştiğinde kafamı çevirdim. Mert Kerem'e bir video gösteriyordu.
*****
Otobüsler okulda durduğunda herkesten önce indik. Ben Deniz'le kendi valizlerimi alırken o da sırt çantalarını taşıyordu.
Hocalar çok güzel bi tatil olduğunu anlatırken öğrenciler valizlerini alıyordu. Gelmeyen hocalarsa anlatılanları imrenerek dinliyordu.
Hepimiz valizlerimizi aldığımızda bahçe kapısında Kemal göründü.
"Patron."
"Getirdin mi arabayı?"
"Ben de seni özledim." Dedi sarılarak. Gülümseyip sırtını pat patladım. "Kapıda araba gelin." Kemal Deniz'in elinden çantaları alıp ilerlediğinde biz de peşinden gittik. Ben öne Mert, Defne, Kerem, Burak da arkaya geçti. Deniz' se ayakta kaldı.
"Ee?"
"Arkada sıkışırız gel." Defne'nin lafına karşılık. Ön kapıyı açıp kucağıma geçti. Gözlerimi büyüttüm.
Yanlış yer! Yanlış yer! Yanlış yer!
Beynim alarm verirken neden kucağıma oturduğunu anlamıştım. Bize doğru gelen Ece'yle beraber...
"Aslı?" Dedi gözlerini bizde gezdirirken. Nedense huzursuz hissetmiştim. Üstelik Deniz'le bu pozisyondayken.
"Ne?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAKTÜS & LAVİNİA
Романтика"İnsanların yanında rol yapmaktan bıktım Mert. Hiç olmadığım biri gibi davranmaktan... Her gün aynı kostümü giyip dışarı çıkmaktan çok yoruldum. Daha ne kadar canımı yakacaklar ki, seviyorum diye... Ben artık güçsüz olmaktan çok yoruldum. Çığlıkları...
