(Chap-5)

2.2K 167 2
                                    

               ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ေထာင့္ေလးကႏွစ္ေယာက္ထိုင္စားပြဲေလးမွာထိုင္ေနတဲ့ "မ" ကလက္လွမ္းျပတာ ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
   
                 "မ"

မ  လို႔တိုးတိုးေလးေရရြတ္ရင္း မထိုင္ေနတဲ့ စားပြဲေလး ကိုသြား ၿပီး မရဲ႕ေရွ႕တည္ တည့္မွာ ထိုင္လိုက္သည္။  ရင္ဘတ္ထဲမွာ ေတာ့ သံစံုတီးဝိုင္းက မ နဲ႔ေတြ႕ကတည္း ကစတီးမႈတ္ ေနၾကတာပါ။

ခံုမွာထိုင္လိုက္ေတာ့ "မ"က အၿပံဳးေလးနဲႀကိဳဆိုသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမွ

" ထိုင္ညီမ"
"ဟုတ္ကဲ့ အမ"

"မ ေမ့ေနတာ ဟိုေန႔ကဖုန္းေျပာေတာ့ညီနာမည္မေမးလိုက္ရဘူး"
"ေအာ္ဟုတ္သားပဲ ညီမနာမည္က ခ်ယ္ရီကို ပါ"
"နာမည္ေလးကလွလိုက္တာ"

"အမေမေဆာင္းသြင္ နာမည္ကပိုလွတာပါ ဟီး"
သြားေလးၿဖီးကာသြားတက္ေလးေပၚေအာင္ေျပာလိုက္မိသည္။

"ေမေဆာင္းသြင္လို႔ေခၚရတာရွည္ပါတယ္ကြာ တစ္ျခားတစ္မ်ဳိးေျပာင္းေခၚပါလား"

"ညီမက "မ"ကိုဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ မရဲ႕" သူ"မ"လို႔ေခၚမိလိုက္ေသာေၾကာင့္သူ႕ပါးစပ္သူလက္ကေလးနဲ႔အသာျပန္ပိတ္မိ၏
/ေဒၚခ်ယ္ရီကိုနင္ကေတာ့လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီဟ/စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုေတြးရင္း။

"ညီမကအမကို "မ" လို႔ေခၚလိုက္တာလား"
"အယ္... မ.... မဟုတ္ပါဘူး အမက အမဘာသာဆို "မ"လို႔ေျပာေလ့ေျပာထရိွလို႔ေခၚမိလိုက္တာပါ"

"အဲ့တာေလးလဲမဆိုးဘူးေနာ္ ညီမ အမ ကို "မ"လို႔ပဲေခၚလို႔ရပါတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့"မ" "
ရင္ထဲမွာၿမိဳသိပ္ထားတဲ့အရမ္းေခၚခ်င္ခဲ့တဲ့စကားလံုးတစ္လံုးဟာ အခုတကယ္ေခၚခြင့္ရခဲ့သျဖင့္ ရင္ထဲကဝမ္းသာမႈမ်ားဟာမ်က္ႏွာကိုပါလြမ္းၿခံဳေနသည္။

" "မ" ကေရာညီမကိုဘယ္လိုေခၚရမလည္း"

"သူငယ္ခ်င္းေတကေတာ့ညီမကို "ကိုကို"လို႔ေခၚၾကပါတယ္" သူငယ္ခ်င္းေတလို႔ကိုကိုေျပာ ၿပီးေနာက္မွာ ရင္ထဲမွာဝမ္းနဲမႈတစ္ခုတိုးေဝွ႔ဝင္ေရာက္လာသည္။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာဟာ သူ႕တစ္သက္မွာ တစ္ေယာက္သာရိွခဲ့သည္။
"ညီမ ညီမ ဘာျဖစ္ေနတာလည္းဟင္"

Internal SkyWhere stories live. Discover now