(Chap-29)

1.6K 143 6
                                    

              ""အဲ့လိုလား အဲ့တာဆို ငါကျပန္ႏွင့္ရမွာလား"
"ေအးျပန္ႏွင့္လိုက္ျပန္ႏွင့္လိုက္"
"ငါသိပ္စိတ္မခ်ဘူးေနာ္"
"မသာေရျပန္ပါဆိုဟာ ငါအိပ္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ဖုန္းဆက္မယ္သိလား တူ တူ တူ တူ...... "

ထူးထူကေတာ့ဖုန္းေလးကိုနားမွာကပ္ၿပီးေၾကာက္ေတာင္ေလးက်န္ခဲ့ေလသည္
ဒါကေတာ့ထူးထူး ရဲ႕ဘုရားစူးအနာဂါတ္သတို႔သမီးပင္

ထူးထူးလဲစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ထကာ ကား parking ဆီသို႔ေျခလွမ္းရန္အလုပ္

"ဟဲ့ ပိုင္ထူးခိုင္ ထူးထူး"
ေခၚသံတစ္ခုကိုၾကားလိုက္ရ၍အေနာက္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္

"ဟင္ အိမ့္ဒါစင္
နင္ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ"

အိမ့္ဒါစင္ဟူေသာမိန္းကေလးလဲ ထူးထူးေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အေမာတေဟာႏွင့္ေျပးလာရသျဖင့္
သူ႕ဒူးကိုလက္ျဖင္ေထာက္ကာ အေမာေျဖေနေလသည္

"အမေလးေမာလိုက္တာ ဟာ
နင္ကလည္းေခၚမၾကားေအာ္မၾကားတကယ္ပဲ"

ထူးထူးအနည္းငယ္အံ့ဩသြားၿပီး
"ဟဲ့ဒါစင္ နင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ"

ဒါစင္လည္းေခါင္းကိုမတ္ၿပီး
"မသာေရဒီကေမာေနတာေမးခြန္းေတြကိုေတာက္ေလွ်ာက္ကိုေမးေနေတာ့တာပဲ"

"မဟုတ္ဘူးေလဟာ နင္ကိုရန္ကုန္မွာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ထူးဆန္းလို႔ပါကြာ"
"မထူးဆန္းနဲ႔ေတာ့ဒီမွာ ေတြ႕ေနရၿပီမလား"

"ေအးပါဟာဟုတ္ပါၿပီ နင္ကလဲေတြ႕ကတည္းကဘုကလန္႔ပဲေျပာေနေတာ့တာပဲ
ငါေမးတာေလးလဲေျဖပါဦးဟ နင္ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးရန္ကုန္ကိုေရာက္ေနတာလဲ
ငါဒီကိုမလာခင္ကေတာင္နင္ US မွာပဲရိွေသးတယ္လို႔ၾကားတာပဲ"

ဒါစင္တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ၿပီး
"အဲ့တုန္းကအဲ့မွာေလ ခုဒီေရာက္ေနၿပီေလ"

ထူးထူးလဲသူ႕ရဲ႕ႏွဖူးကိုသူ႐ိုက္လိုက္ၿပီး
"ဂ်ပုမကေတာ့လာစားေနတယ္ကြာ"

ဂ်ပုမလို႔ေျပာရေအာင္လည္း ဒါစင္၏အရပ္မွာ 5ေပ 1 သာရိွ၍ ထူးထူးအရပ္ 5ေပ 9 ႏွင့္ဆိုအလြန္ပင္ကြာေနေလသည္

"ဟုတ္ပါၿပီဟုတ္ပါၿပီ ထူးထူးရယ္ ငါအေကာင္းေျပာျပပါမယ္ ဒါေပမဲ့အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ငါဒီည မကစ္ရေသးဘူးဟ ဟဲဟဲ"
ၿပံဳးစိစိ ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ေျပာလိုက္ေတာ့ထူးထူးသေဘာေပါက္လိုက္ေလသည္

Internal SkyWo Geschichten leben. Entdecke jetzt