မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးက ျပတင္းေပါက္ ကခန္းဆီးအပါးေလး ကိုျဖတ္ ေက်ာ္ၿပီး အခန္း ေလးထဲသို႔ဝင္ေရာက္လာသည္။
အခန္းေလးထဲကိုေနေရာင္ျခည္ကေလးမ်ားဝင္လာၿပီး အခန္းထဲမွ အိတ္ေနေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အား ေနရာင္ျဖျဖ ေလးထိုး ေန၏။
မ်က္ႏွာအားလာထိုးေသာေၾကာင့္ ထိုမိန္းကေလး၏ မ်က္လြာေလးမွာ ပြင့္လာခဲ့သည္။
ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္မ်က္လံုးအနည္းငယ္ႀကိမ္းသြားၿပီး လက္ျဖင့္တစ္ခ်က္ ကာလိုက္သည္။
"ညကတစ္ညလံုး အိပ္ေရးပ်က္ထားသျဖင့္ ကိုကတိုစ္ေယာက္မထ ႏိုင္ေသး ပါ။
ေနေရာင္လာသည့္ဘက္ကိုေက်ာေပးကာ အိပ္လိုက္အိျပန္သည္။
ျပန္အိပ္ရန္သင့္မသင့္ စားပြဲကနာရီေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ 8 နာရီသာ ရိွေသး၍ မ်က္စိကေလးမွတ္ကာ 15 မိနစ္မွ် ေမွးရန္ႀကိဳး စားလိုက္ၿပီး ခဏ တာအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ျပန္သည္။
"ဟဲ့နဂါးမေရထေတာ့ေလ"
"နဂါးမ ဘယ္ခ်ိန္ထိအိပ္ေနဦးမွာ လည္း"
ဟန္နီ ကခ်ဳိခ်ဳိ သာသာႏိုးေသာေၾကာင့္ ကိုကိုျပန္ႏိုးလာခဲ့သည္။
"မဟန္နီကလည္း ဘာလို႔တစ္အားေတဆူေနတာလဲ ဒီမွာ အိပ္ေနတဲ့ဟာကို"
ဟုျပန္ေျပာေတာ့
"ေအာင္မယ္ဘယ္ႏွစ္နာရီလည္းဟတ္လား နာရီလည္းၾကည့္ဦး"
"ဘယ္ကိုလဲမဟန္နီကလည္းခုမွ...... အယ္"
နာရီကိုသက္ေသထူၿပီး ျပန္ခံေျပာရန္ႀကံလိုက္မိေသာ္လည္း နာရီက 10နာရီထိုးေနေသာ အခါ။
"ဟဲဟဲ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး မေန႔ကေလနည္းနည္း ေနမေကာင္းခ်င္သလို႔ဖစ္ေနလို႔ပိုအိပ္လိုက္တာ"
"အမေလးဆင္ေျခဆင္လက္ ကေတာ့ေတာ္ပါ့"ဟုၿပံဳးစိစိလုပ္ေနေသာ ကိုကိုအားေျပာၿပီး
"ထထ အခုမထရင္နင္ မနက္စာမစားရဘူးေနာ္ဟုေျပာေတာ့မွ ကိုကိုလည္းကုန္း႐ံုးထၿပီး ထမင္းစားခန္းသို႔သြားစဥ္
အေနာက္က ဟန္နီက ကိုကို႔အက်ႌကိုဆြဲၿပီး
"ဒါဘယ္လဲ"
"မနက္စာသြားစားမလို႔ေလ မဟန္နီကလည္း ဟီး"
"ဟဲ့မ်က္ႏွာအရင္သြား သစ္ ဘာလဲ စပ္ၿဖီး ၿဖီးနဲ႔" ဟုေျပာေတာ့မွ ေဆာင့္ကာေအာင့္ကာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲသို႔ဝင္သြားသည္။
ESTÁS LEYENDO
Internal Sky
Novela Juvenilလူတစ္ေယာက္ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္မိရင္ ရင္ထဲမွာေကာင္းကင္က်ယ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္တည္ေနသလိုပါပဲ ထိုေကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕ရာသီဥတုအေျခအေနက သူ႕အေပၚထားတဲ့သင့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ပါပဲ Internal Sky ❤❤ "ကိုကို အခ်စ္ဆိုတာကိုနားမလည္ပါဘူး ခ်စ္သူလိုအခ်စ္၊ သူငယ္ခ်င္းလိုအခ်စ္ ကိုလည္းခြဲျခားမသိ...
