GÜL VE ÖZGÜR

1. BÖLÜM

Gül her zamanki gibi okula gitmek için hazırlanırken annesi kahvaltıyı hazırlamakla meşguldü.

Yemek Gül için işkenceydi. Ama bugün yemek zorundaydı. Bugün okulda koşu seçmeleri vardı. Gül seçmelere katılmak istemiyordu. Ama beden eğitimi öğretmeni İbrahim hoca herkesin katılması gerektiğini söylemişti.

'' Öff bugün bu seçmeler olmasaydı keşke''

'' Sen istersen katılma kızım.''

'' O kadar kolay değil anne. Herkes katılacak dedi beden eğitimi öğretmeni İbrahim bey. Neymiş milli takımı çalıştıran antrenör seçmeler için gelecekmiş. Okul takımını belirleyecekmiş. Benim istememem kimin umurunda.''

''Sende arkadan gel sonuncu ol ,böylelikle seçilmezsin. ''

''İbrahim bey hemen anlar canımı okur sonra. Bizi her ders koşturuyor. Kimin iyi koştuğunu biliyor. Yapamam böyle bir şey kurtuluşum yok. ''

''İyi o zaman kahvaltını yap da öyle git. Aç karna koşu olmaz . Sıkı bir kahvaltı her zaman başarıyı getirir. ''

''Anne ben sporda başarılı olmak istemiyorum ki. Üzerimdeki stres ve baskı biran önce bitsin istiyorum.''

'' Tamam kızım, tamam. Boş ver bunları okula git kafana takma her şey olacağına varır.''

Gül'ü okula her gün babası bırakırdı. Babası Rasim sporu çok seviyordu. Kızının sporcu olmasını çok istiyordu ama belli etmiyordu. Oda bugün ki seçmeleri merak ediyordu.

Okulun önüne geldiğinde ''Bugün ki seçmelerde başarılar. İnşallah başarılı olursun.'' diyerek yanağından öperek vedalaştı.

''Sağol babacığım.'' diyerek arabadan indi. Derse girdiklerinde Derya ''Hazır mısın şampiyon benim favorim sensin? '' diyerek Gül'e takıldı.

Gül ise suratını astı, her zaman ki gibi yerine oturdu.

Yanına sıra arkadaşı Emre oturdu. Emre esmer ,uzun boylu, kahverengi gözlü, yakışıklı bir çocuktu. '' Ne oldu Gül ? Suratın sirke satıyor. Bir şey mi oldu?''

'' Yoo önemli bir şey olmadı. Şu seçmeler beni çok geriyor.'' diyerek Emre'nin kahverengi gözlerine baktı.

''Sen çok iyi koşuyorsun Gül sorun nedir? ''

''Sorun benim .Spor yapmak istemiyorum, seçilmek istemiyorum. Ne bu kurbanlık koyun mu seçiyorlar.''

Emre gülümsedi.

''Haklısın ,sen biraz gerginsin. Gel sana kantinden çay ısmarlayayım. At üzerindeki gerginliği bak bizde gireceğiz seçmelere geriliyor muyuz? '' diyerek ayağa kalktı. Tam o sırada içeri kimya öğretmeni girdi. Herkes yerine oturdu. Artık teneffüste konuşacaklardı.

Ders çok sıkıcıydı Gül sürekli oflayıp pufluyor bir taraftan da zamanın geçmesi için saate bakıyordu.

O sırada kimya öğretmeni ''Ne oldu Gül randevun mu var? Kiminle buluşacaksın. Ders seni sarmadı galiba.'' demesiyle Gül'ün yerinden sıçraması bir oldu.

''Hayır hocam yalnızca gerginim koşu seçmeleri için.''

''Herkes de takmış seçmeler diye sanki milli takım seçmesi çok abarttınız. Her sınıfta aynı şey. Zaten bu işlerden bir şey olmaz. Boşa kürek çekiliyor. Her şey bilim demektir. Boş işleri bırakın.''

Gül sesini çıkarmadan dersi dinlemeye başladı. Eğer karşılık verirse kimyacının kafaya takacağını biliyordu. Susarak öğretmenine hak vermiş olacaktı. Bu sayede öğretmeninin gözüne batmayacaktı. Zaten bu kadından geçmek zordu. Hiç bulaşmamak lazımdı.