GÜL VE ÖZGÜR

14.BÖLÜM

Cevat, Derya'yı misafir haneye bıraktıktan sonra hemen Özgür'ün evine gitti.

''Özgür neden kafeye gelmediniz? ''

'' Sorma Cevat sorma. ''

''Çok merak ettim anlatsana. ''

'' Gül ile başka bir kafeye gittik. Onunla arkadaş olmak istediğimi söyledim ve dudaklarına buse kondurdum. Oda suratıma tokadı yapıştırdı. Anlamadım neden böyle yaptı. ''

''Özgür sen o tokadı haketmişsin. Ben seni kaç kere uyardım beni dinlemedin. Her kuşun eti yenmez Özgürcüğüm. ''

'' Ne var yani gezip tozsak , eğlensek. ''

'' Herkes senin gibi düşünmüyor. Sen kendine uygun birisini bulsan iyi olur. Gül sana uygun bir kız değil. O içine kapanık utangaç bir kız.''

'' Göreceğiz bakalım. ''

''Özgür bırak bu işin peşini. ''

'' Şansımı deneyeceğim. Cevat işime karışma. Benim adım Özgür dediğimi yaparım. ''

''İyi sen bilirsin benden günah gitti. Başının çaresine bakarsın. Ben arkadaş olarak seni uyarayım da. ''

'' Boş ver ,ben bir yolunu bulacağım. ''

'' Sen bilirsin.''diyerek Cevat oradan ayrıldı.

Cevat ,Özgür'ü anlamakta güçlük çekiyordu. 'Onun bu davranışı inşallah Derya ile arasmı bozmaz .' diye düşündü.

Güller akşam üzeri Ankara'ya gitmek için otobüs terminaline geldiler. Emre kızların yanına geldi.

'' Gül neden canın sıkıldı anlatmayacak mısın?''

'' Emre boş ver , önemli bir şey değil. ''

Emre Gül'ün anlatmayacağını anlayınca ''Tamam o zaman otobüse binelim. '' dedi.

Hep beraber otobüse binerek Ankara'ya doğru gittiler.

Emre yol boyunca Gül'ün neden canının sıkıldığını, neden anlatmadığını düşünüp durdu. Gül ise yolculuk boyunca hiç konuşmadı.

Sabaha karşı eve geldiklerinde Gül'ü babası kapıda karşıladı.

'' Tebrik ederim yavrum. '' diyerek kızına sarıldı.

''Sağ ol baba''

''Benim yapamadığımı sen yaptın. Milli takıma girerek beni çok mutlu ettin, gururlandırdın. Seninle ne kadar övünsem az. ''

'' Elimden gelenin en iyisini yaptım.'' diyerek sohbete devam ettiler.

Gül annesine '' Anneciğim milli takıma girersem arkadaşlarıma mantı ziyafeti vereceğimi söylemiştim. ''

''Tabi kızım ne zaman istersen yaparım. Sen sayıyı belirle ona göre hazırlık yapalım.''

''Arkadaşlarıma sorayım sayıyı belirlerim, sana haber veririm.''

'' Olur kızım sen merak etme.''

Sabah erkenden kalkıp okula gitti. Gül arkadaşlarının tebriklerini kabul ederken Emre ve Derya sınıfın kapısından içeri girdi.

Emre Gül'e baktı, hala düşünceliydi. Ne yapıp edip İstanbul'da ne olduğunu öğrenmeliydi.

Selen Emre'nin yanına gelerek '' Emre bir şey mi oldu? Canın sıkılmış gibi.''

''Yok canım yol yorgunuyum. Tabi milli takıma giremediğin için de üzgünüm biraz.''

''Bende Gül ile dargınsınız sandım.''