"Sen güçlüsün Percy Jackson.İstediğin her şeyi elde edebilecek yeteneğin var.Ama benim yanımda olursan, sana hayallerinin ötesinde bam başka olanaklar sunabilirim. ."
Percy sadece karşındaki kadına bakmaya devam ediyordu. Bildiği kadarıyla çağlar öncesinden bir tanrının özel ilgisini hakedecek kadar güçlü değildi.Ama tabiki bozuntuya vermeyecekti.
"Daha önceden de söyledim çamur surat.Ben bu halimle gayet mutluyum."
Gaia ilk defa rüyasına girdiğinde Percy'nin ona söylediği son söz,"Evet, arkada kalmaktan bıktım." Olmuştu.Ancak arkadaşlarıyla yolculuğa çıktığı zaman , onları terk edemeyeceğine karar vermiş ve bir daha karşılaştığında teklifi reddetmişti.Aynı zamanda Annabeth'in hayatını ortaya koyarak savaştığı bu yaratıkla iş birliği yapmak muhteşem derecede kötü bir fikirdi. En başından beri Kronos ve ya Gaia'nın yanında durma fikirleri ona cazip geldiği için pişman olmaya başlamıştı bile.Bir kez bu fikri reddettiği gibi bir daha asla üstünde düşünmeyecekti.
"Sana düşünmen için daha fazla süre vereceğim melez.Yanlış kararında sen de gazabımın tadına bakacaklar arasında olacaksın."
Ve Percy uyanmıştı. Gözlerini açtığında nerede olduğunu ilk başta anlamamıştı ama yanına döndüğünde, uyuyan bir adet Reyna ile karşılaşınca neler olduğunu hatırlamıştı.
Tahminen iki-üç gündür yoldalardı ve türlü türlü canavarla savaşmışlardı.Percy, Reyna'dan hoşlanmıştı.Birbirlerine ısınmışlardı.Reyna'nın düşünceleri hakkında bir fikri olmasa da,kendi duyguları daha çok dostçaydı.Reyna gerçekten anlayışlı bir insandı ve iyi bir arkadaştı.Birbirlerinin arkasını kollayarak önemli bir yara almadan istedikleri yere kadar gelmişlerdi.
Percy, gökyüzüne baktığında panikledi.Hava aydınlanmıştı.Biraz ilerisinde yatan Reyna'nın yanına koştu.
"Uyan!Sabah olmuş."
Reyna bir kaç mırıltı çıkardıktan sonra doğrulmuştu.
"Sabah mı olmuş?"
"Evet, saldırı olmadan önce heykelin melez kampına ulaşması gerekiyor.Bunun için bize heykel lazım!"
"Sakin ol Percy,buraya varabileceğimiz en hızlı şekilde vardık zaten."
Percy nefeslerini düzene sokmayı başardığında tekrar yere oturdu."Haklısın."
"İlk yemek yiyelim."
"Menüde ne var?"
"Sadece kuru et,"
Percy üzgün homurtular çıkarırken Reyna onun bu doğal hallerine bakıp kırkırdamıştı.Ardından,
"Tamam,acele edelim."demişti. Önceliklerinin gayet farkında bir liderdi.
Percy yemeğini yerken kafasını hafifçe sallamıştı.Sadece birkaç gündür tanıdığı kıza bu kadar açılmamalıydı belki ama ona rüyasını anlattı.
Reyna gerçekten iyi bir dinleyiciydi.Percy sözünü bitirene kadar yemeğini bitirdi ve soru sormadı.
"Cidden arkadaşların olmasa ,ona hizmet eder miydin?"
Percy ister istemez yüzünü buruşturdu.
"Pekala bana böyle bakma,Çamur surat'a bayılmıyorum."
"Gaia seni kendi tarafına çekmek için bu kadar uğraşıyorsa, zannettiğiden çok daha güçlü olmalısın."
Reyna ayağa kalkıp üzerindeki tozları sirkelerken derin bir iç çekti,
"Hem zaten sen de bir melezsin ve güçlerinin ortaya çıkmaması çok şüpheli bir durum olsa gerek."
Percy'nin yüzü düştü,
"İkinci nesil melezlerden güçlerini kullanamayanlar var demiştin değil mi?Annem babamın tanrı olduğunu hiçbir zaman söylemedi.Belki de sadece yaşlanmayı başarmış bir melezdir."
"Bu sandığın kadar kötü bir şey değil Percy.Emin ol birçok melez seninki gibi sakin bir hayat isterdi."Percy bir an için hayatının normal olmadığını ve buna rağmen güçlü olmadığını düşündü.
Reyna anlayışlı olmaya çalışıyordu. Percy'nin durumu itiraf etmese de pek iç açıcı değildi.Üstün bir kılıç kullanma yeteneği vardı.Reyna etrafları düşmanla sarılıyken bile rahatça arkasını ona dönebiliyordu.Ama o ana kadar hiçbir doğa üstü güç belirtisi göstermemişti.Bu normal olmayacak kadar gerçekti.
Percy onu motive etmeye çalışan Reyna'ya cevap vermedi.
❤ Bölümleri uzun tutmayacağım haberiniz olsun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Percy Jackson- Poseidon'un Oğlu
أدب الهواة[TAMAMLANDI] Henüz güçleri ortaya çıkmamış Percy, kendini yediler kehanetinin bir parçası olarak bulursa ne olur? Γιος του Ποσειδώνα En yüksek sırlama 1#percyjackson