Kavga

618 29 31
                                    

İçeri girdiğimde Madam PomPom diğer Hufflepuff'ları dışarı çıkarıyordu.

Onlar gidene kadar köşede sessizce bekledim sonra içeri girip suratını dağıttığım kişinin yanına gittim.

"Şey... Imm... Merhaba"

"Merhaba?"

"Ben onu... Yani sopayı suratına vurmak istememiştim... Nefret ettiğim birini düşünüyordum ve sonra sopa senin suratına geldi. Sonrasını benden daha iyi bili-" o kadar hızlı konuştum ki nefesim kesildi. Çocuk gülmeye başladı.

"Sakin ol. Sorun değil. Ayrıca ben düşerken suratın çok komikti" deyip kahkaha attı. Ben de onunla birlikte güldüm. Sadece burnunun kırıldığını fark ettim. Ve evet onu da istediğim zaman öğrenebiliyorum.

"Sanırım gitmem gerek. Sonra konuşuruz." deyip oradan ayrıldım.

...

Bizimkilerin yanına gittim. Scarlett ve Peter'ın arasında bulunan Helena üzgündü, tıpkı karşısında oturan James gibi.James'in sağında oturan Sirius, onları neşelendirmek için uğraşıyordu.Peter'ın karşısında, James'in solunda oturan Lily hiçbir şey anlamamış gibi görünüyordu. Scarlett, sol tarafında oturan Remus ile bir şeyler konuşuyordu. Peter da tıkınıyordu. Ona arkadaşmış gibi davranmalarını istedik. Hell'in bir planı varmış. Ben ise Remus'un karşısına, Sirius'un yanına oturdum. (Oturdukları yerleri anlamayanlar multiye bakıp gelebilir. Yazım harikadır(!)

"Eee, ilk maçın nasıl gitti, sevgilim"

"İlk maçımda birinin suratını, başka birinin süpürgesini, ondan önca takımdan birinin dizini kaydırdım. Başka ne olsun" dedim ve kahkaha atmaya başladık.

Arka taraftan bir Gryffindor çıktı ve "Biz maçı kaybettik ve siz gülüyor musunuz?" dedi arkasında rahat on kişi vardı.

"Hee gülüyoruz. N'apacaksın?"

"Bana bak" deyip beni ittirdi. Bizimkilerin ayaklandığını hissettim. O anda birazcık(!) sinirlendim ve şu durum yaşandı;

Sonra onlar bizimkilere biz onlara doğru koşmaya başladık

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sonra onlar bizimkilere biz onlara doğru koşmaya başladık. Biz iki dakika içinde biz birbirimize girmiştik. Hadi biz kavga ediyoz da diğerlerine n'oluyor? İçlerindeki tüm hırsları atmak adına diğerleri de birbirlerini dövmeye başladılar.

Yaklaşık iki dakika sonra ben birinin (hiç tanımadığım birinin) kafasını ısırıyordum. Bayağı çocuğun omuzuna binmiş kafasını ısırıyordum. Arkadan biri gelip beni indirmeye çalışınca etrafa tekme savurmaya başladım. Ayakkabım ayağımdan fırladı. Birisi de kafamı ısırdı. Ben ise şöyle fısıldadım (!)

"Hey o benim kafam! Ve KAFAM YEMEK DEĞİL!"

...

Blossom ve Cooperlar (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin