Arkasından bir ses geldi genç kızın; "Avada Kedavra!"
Ses soğuk ve korkunçtu. Her duyduğunda tüylerini diken diken ederdi o ses; Karanlık Lord'a ait olan ses.
İçlerinden biri ölmüştü. Peki ya kim? Voldemort tarafından öldürülen kimdi?
~Tüm haklar...
Büyük salonda yemek yiyorduk. Salonu baykuşlar bastı ve VENÜS GELDİİİ!
Hemen yanıma geldi. Bacağına acemice bağlanmış bir mektup duruyordu. Bacağını asilce bana uzattı.
"Mektup?" dedi sorarcasına Scarlett.
"Babamdan"
"Haa" dedi.
Mektubumu aldım, okumaya başladım. Bitirmeden şöyle söyledim: "Ben mektuba cevap yazıp gelirim. Gelmem ya da bilmiyorum" bunu onlardan kaçmak için söylemiştim. Mektup kötü başlamıştı ve eğer öyle devam ederse gözyaşlarımı tutamayabilirdim.
İhtiyaç odasına yöneldim. Orada okudum mektubu. Ben... Ağlıyordum, sinir krizi geçiriyordum.
İhtiyaç odası bir şeyleri yıkmak istediğimi anlamış olacak ki karşıma vazolar çıkramaya başladı. Birini alıp duvara fırlattım, diğerine tekme atmıştım. Elimi kesti cam parçası.
Birkaç dakika sonra tam anlamıyla çıldırmıştım. Vücudum kan püskürtüyordu. Fiziksel bir acı hissetmedim fakat ruhen ölmüştüm.
Bacaklarım beni taşımayı reddetti ve cam kırıklarının arasına bıraktı. Bacaklarıma tüm camlar hücum etti. Savunmasızdım.
Haykırıyordum. Ağlıyordum. 'Bunu hak edecek ne yaptım?' diye düşünüyordum 'Bu nefreti hak edecek ne yaptım?'
Çok basittir bir insanın kalbini kırmak. Babam(!) da aynı Sirius gibi, kalbimin her yanını kırdı, parçaladı, dağıttı, yaktı hatta öldürdü.
Yerdeydim, bir vazo daha alıp parçaladım, kalbim gibi olmuştu. Yere kapanmış ağlıyordum. Kanım her yere dağılmıştı. Kan gölünün ortasındaydım.
"Sakin ol" dedi daha önce hiç duymadığım bir ses. "Kımıldama daha fazla cam batmasın. Hastane kanadına gitmeli-"
"Kimsin?" diyebildim boğuk bir sesle. Kolumdan kanlar akıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"T-Ted Tonks"
"Ben iyiyim" dedim asla iyi olmadığımı belirtircesine.
"Kımıldama!" dedi ve beni kucağına aldı. Titriyordum.
"Ora-orayı kimseye söyleme olur mu? Yalnız kalabildiğim tek yer."
