Yb geldi
Jimin mutlu olmuştu. Kendini huzurlu ve rahat hissediyordu. Hayvanlar onun ilacı gibiydi. 2. Sırada geliyordu. 1. Sırada annesi vardı. O da gitmişti. Onu bırakıp. Sonsuza dek gitmişti. Ama annesi Jimin'i izliyordu. Kendini üzemezdi. Mutlu olmalıydı. Annesi için.
Jungkook Jimin'e seslendi.
"Jiminie hadi gidelim mi?"
Hava kararmaya başlamıştı. Ama Jungkook Jimin'i eve götürmeyecekti.
Jimin havanın karardığının farkındaydı. Bu nedenle de başını salladı. Ayağa kalktı ve köpeğine seslendi.
"Candy. Kızım hadi gel."
-İsim olmuş mu xnxnnx-
Jimin hemen Candy'i tasmasından tuttu. Ve yürümeye başladı. Jungkook gülerek onlara bakıyordu. Jimin mutluydu. Acısını biraz da olsa dindirmişti Jungkook. Onu üzgün görmek istemiyordu.
Birlikte arabaya bindiler. Jimin eve gideceğini düşünüyordu. Ama eve gitmeyecekti. Candy ile birlikte yolu izlemeye başladılar. Kısa sürede birbirlerine çok alıştılar. En sonunda Jungkook'un evine gelmişlerdi. Arabadan indiler ve eve doğru yürümeye başladılar. Jungkook kapıyı açtı ve derin bir nefes çekti ciğerlerine. Evini çok özlemişti. İçeriye girdi. Jimin'in girmesine izin vermek için biraz köşeye geçti. Jimin'de içeriye girdiğinde kapıyı kapattı Jungkook.
Birlikte içeriye geçtiler.
Jungkook Jimin'e seslendi.
"Hyung içecek olarak ne içmek istersin?"
Jimin düşündü. Uzun zamandır kahve içmiyordu.
"Kahve olsun Kookie."
Jungkook gülümsedi. Adımlarını mutfağa doğru yönlendirdi. Kahveleri yapmaya başlamıştı. Jimin Jungkook'a bakmak için mutfağa girdi. Ve arkasından sarıldı. Küçük olan ne olduğunu şaşırmıştı. Ama mutluydum. Ortamda bir sessizlik oluşmuştu ve bu gerçekten rahatsız edici bir durumdu. Ve arkadaki sessizliği narin bir ses ile kısa olan bozmuştu.
"Bugün yanımda oldun. Beni mutlu ettin. Acımı biraz da olsa unutturdun. Seninle hiç olmadığımdan daha çok eğlendim. Sen olmasaydın şuan odanın en dip köşesinde annemin yanına gitmeyi düşünüyor olurdum. Ama sen beni rahatlattın. Hiç bir zaman gitme benden. Sadece benim yanımda kal. Bana çok iyi geliyorsun Kookie. İlacım gibisin. Seninle rahatlıyorum. Huzurumun sebebisin. Yanımda ol. Gitme hiç bir yere birini daha kaybedemem. Bunu istemiyorum. Lütfen bırakma beni, lütfen..."
Jungkook kalbini düşürdüğünü sanmıştı. Çünkü atmıyordu. -Bu nasıl bir cümledir nfnfjcj-
Duydukları gerçek miydi. Evet gerçekti. Ne tepki vereceğini bilmiyordu. Sevdiği kişi bunları söylüyordu. 'Artık rahat ölebilirim' diye geçirdi içinden Jungkook.
"Seni asla bırakmayacağım. Sen benim için çok önemli birisin Jiminie -Jimin'e dönerek.-
Sonsuza dek yanında kalacağım hemde ölene kadar. Sen de beni bırakma Jiminie. Sonsuza dek tamam m"
Jimin sarıldı. Gözünden bir damla yaş akmıştı.
"Seni asla bırakmayacağım Kookie. Asla."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Secret
Fanfic'Sana her baktığım da yeniden aşık oluyorum. Sana açılmak istiyorum. Fakat korkuyorum. Bir daha bana bakmayacaksın diye. Beni görmek istemeyeceksin diye korkuyorum. Bu yüzden sana itiraf edene kadar sadece küçük meleğim olarak kalacaksın.' -JeonJk.
