Bloody Taste ll H.S

Hoofdstuk 6

Het geluid van de bel sneerde door de vele gangen die het schoolgebouw bevatte. Het duurde dan ook niet lang voordat er velen duren opsloegen en de lokalen in een snel tempo leegstroomden. Het leek wel alsof de leerlingen onder elkaar een spelletje "Wie geraakt er het eerste uit het gebouw" speelden. Niemand had zin om nog langer in de muffe lokalen te zitten, en de middagpauze was dan ook een uitgelezen kans om daar even aan te ontsnappen. Ook Jules was één van die vele leerlingen.

'Eindelijk lucht!' Riep ze vrolijk uit toen ze samen met haar vriendin Emily door de deuren liep die de uitgang vormden. Het mocht buiten dan wel koud zijn, toch was het nog steeds aangenaam genoeg om haar vrije tijd daar door te brengen. Ze voelde er gewoon niet veel voor om tussen de massa in de kantine te gaan zitten. Waarschijnlijk zou die nu toch alweer helemaal vol zitten. De plekken werden daar echt razendsnel ingenomen.

'Het werd tijd, ik werd echt gek van de muffigheid!' Was Emily het met haar beste vriendin eens. Jules grinnikte kort en liep langzaam naar hun vaste plekje toe. Door de jaren heen was het erin gegroeid dat ze daar altijd stonden. Het was dan ook al enkele keren gebeurd dat ze andere mensen erop moesten wijzen dat het hun plekje was. Die dropen dan met een hangend hoofd af om ergens anders te gaan staan.

'Vertel eens, hoe zit het nu eigenlijk tussen jou en Matthew?' Emily had haar tas op de grond laten zakken en keek Jules nu nieuwsgierig aan. Het was voor iedereen ondertussen wel duidelijk dat er iets speelde tussen die twee, en niet alleen vriendschap. Het was soms alleen nogal ingewikkeld om te begrijpen. Het ene moment konden ze niet van elkaar afblijven, en het andere moment leek het alsof er niets aan de hand was. Het was dan ook niet raar dat Emily een beetje duidelijkheid wou zien.

'Kan je geloven dat ik het zelf niet eens weet?' Antwoordde Jules, gevolgd door een diepe zucht. Ze kon niet ontkennen dat ze Matthew niet leuk vond, maar ze had ook het gevoel dat er iets miste. Al waren de vlinders zeker en vast wel aanwezig als hij haar aanraakte of een keer kuste. Het was allemaal zo misleidend.

'Maar hij kust je wel..' Emily keek haar niet-begrijpend aan. Het leek haar niet meer dan logisch dat ze dan iets met elkaar hadden, anders zou je zoiets niet eens doen. Al kon ze aan de blik van Jules zien dat ze het weer bij het verkeerde eind had. Dat was ook weer eens nieuw voor de verandering. Sarcasme..

'Weet ik, en dat voelt ook wel goed, maar..' Jules wist niet hoe ze haar begonnen zin moest afmaken. Misschien kwam het gewoon door het feit dat ze zelf het antwoord niet eens wist. Ze wist gewoon niet wat er haar tegenhield.

'Maar, wat?' Emily 's nieuwsgierigheid was nu gewekt en ze nam dan ook geen genoegen met zo'n vaag antwoord. Nu wou ze ook perfect weten hoe de vork aan de steel zat. Ze liet haar ogen even langs enkele voorbij wandelende mensen glijden en keek toen weer naar haar beste vriendin. Die laatste leek het nogal moeilijk te hebben met antwoorden.

'Ik heb het gevoel dat er iets mist.' Gooide Jules er dan uiteindelijk maar gewoon uit. Ze had anders ook geen idee hoe ze het beter kon verwoorden, en anders zou Emily toch maar gewoon door blijven vragen. Ze kenden haar vriendin daar goed genoeg voor.

'Hi guys!' Bij het horen van die stem was hun gesprek onmiddellijk afgelopen. De persoon in kwestie was namelijk het onderwerp van hun gesprek. Het duurde dan ook niet lang voordat er zich nog enkele mensen bij hun groepje voegden.

Ze waren compleet.

Volgende Hoofdstuk is Harry POV!