Aşık Olur Musun ? (Yan Kitap)

12-Geçmiş

İnsan seçimlerinin sonucunu yaşardı her ne kadar suçu kadere atsada . Merve o ela gözleri gördüğünde kaderi sorgulamadan edemedi. İçten içe kendine kızsa dahi bizli düşünceleri silip atamadı kafasından . Gözü kollarında ki kızına kaydığında yinede şükretti .

Görkem zaman zaman kafasında karşılaşmalar kurmuş ne yapacağını düşünmüştü aynı Merve gibi . Şimdi ise ikisine düşen yalnızca bir cümle kurmak olmuştu.

'Çok teşekkür ederim.'

'Dile getirmenize bile gerek yok insanlık görevi.'

İkisi de olayın minnet ve insanlıktan farklı boyutta olduğunu farkındaydı fakat ikisine de düşen geçmişi sorgulamadan iki yabancı olmaktı. İkisi de artık cahil iki insan değildi . Yaşlarını almış ve evli olduklarını farkındaydılar bu yüzden Görkem giderken , Merve ye düşen arkasından bakmak oldu..

*♡*

Günler ilerledikçe Doruk'un içinde ki huzursuzlukta ilerliyordu. O günün ardından koskaca bir hafta geçmişti ve bu bir hafta boyunca Duru okula gelmemişti . Doruk artık onun başka okula nakil olduğunu düşünmeye başlamıştı bunun yanı sıra bir takım korkularda yeşermişti içinde . Her dakika yeni senaryolar kuruyor ve en kötüsü bunlara inanmaya başlıyordu . İçinde ki endişeyi saklamaya çalışmak ise ölüm gibi gelmeye başlamıştı.

İçini rahatlatmak için Duru nun arkadaşlarından herhangi biriyle konuşması gerekiyordu buda bu şartlarda zor gözüküyordu. Alya ve Duru nun kavgasının ardından Duru nun arkadaşları kendilerini geri çekmişlerdi . Alya yanlarında oturmaya başladığından beri masada huzur kalmamıştı .Herkes birbiriyle sınırı korurken , Alya ya dönen delici bakışlar kuru bir sessizliğe neden oluyordu . Alya rahatsızdı rahatsız olmasına fakat tek bir ses çıkarmasına üstüne çullanacak kişi gözünü korkutuyordu . Hele Duru nun ortadan kaybolması üzerine Alya ya alınan tavır artmıştı . Duru da okula yeni gelmişti ama kısa sürede herkes ile kaynaşmıştı ve herkes ile en azından merhabalaşması vardı . Buda Alya ya alınan cepheyi arttırıyordu .

Doruk yeni bir güne daha Durusuz başlayınca artık sessiz kalmamaya karar verdi . En azından Deniz ile konuşabilirdi . Varsın duygularını anlasın o razıydı . Deniz in yanın gittiğinde içine yerleşen his kalbini acıttı . Belki de Duru gitmişti . Geldiği gibi İstanbul a dönmüştü . İşte o zaman ne yapacağını düşünmeye bile gerek duymadı Doruk . Düşüncesi dahi içini ürpertirken gerçekten yaşarsa ne yapacağını bilmiyordu .

'Deniz biraz konuşalım mı?'

Deniz kafasını onaylarcasına sallayıp sırasından kalktı . Sınıf kapısının önünde durdular. Deniz , Doruk un bir sıkıntısı olduğunu anlamıştı .

'Duru hakkında bir bilgin var mı?'

Deniz sıkıntıyla nefesini verdi .

'Yok.'

Doruk tek kaşını kaldırdı. İnanmamıştı . Ufakta olsa bir bildiği vardı Deniz in.

'Buna inanmamı bekleme .'

'Gerçekten bilmiyorum.O günden sonra kaç defa aradım fakat telefonu kapalı.'

'Deniz.'

Deniz birşey demeden Doruk un omzuna dokundu ve sınıfa girdi .

'Elde var sıfır'

Diye mırıldanıp oda Deniz in ardından sınıfa girdi . Sınıf a baktıkça onun boş sırası gözüne takılıyordu.Duru nun yokluğunda iyi olan tek şey duygularından artık emin olmasıydı.Küçuklüğünden bu yana babasından dinlediği aşk gibi bir aşk bulmuştu.Ve bunu kaybettiğini düşünmek canını acıtıyordu.Babasının tembihlediği şeyi yapacak ne olursa olsun o kızı kaybetmeyecekti.Gerekirse evinin kapısında nöbet tutacaktı.

*♡*

Duru eski evini son kez inceledi ve eşyaların üstünü örtüyle örttü . Bir haftadır buradaydı . Buraya gelirken herşeyin düzleceğini düşünmüştü . Zorla terk ettiği bu şehre yeniden gelirse içinde ki yara kapanır sanmıştı fakat yaralar kapanmak bir yana daha çok açılmıştı . Şehrin her bir yerinde en az bir anısı vardı ve bu anıları yeniden düşünmek boğazına bir elin dolanmasına neden olmuştu . Eskiden o'nunla gezdiği yerlerde şimdi tek başına yürümek canını yakmıştı .

Son kez dolu dolu gözlerle evine baktı ve kapıyı kitleyip çıktı . Bu kez vedasız bir gidiş değildi isteyerek veda ediyordu evine ve geçmişine . Evin boş bahçesine ve eve uzaktan bakıp taksiye bindi . Tek bir durağı kalmıştı . Taksiciye gideceği yeri söyleyip gözlerine dolan yaşları geri itmeye çalıştı ve ardında kalan eve bakmamak adına büyük bir savaş verdi . Üsküdar sahilinden geçerken gözlerini yumdu . Bir kez daha anıları gözünde canlandırmak istemiyordu .

'Geldik'

Parayı uzatıp taksiden indi . Bir hafta boyunca İstanbul'u köşe bucak gezmiş ama bir yere gitmeye cesaret edememişti . Onu biraz daha yanında hissetmek adına buraya gelmemişti . Şimdi ise herşeyin bittiğini simgeleyen yere gelmişti . Yaşlar gözünü biraz daha zorlarken ufak adımlarla mezarlığa girdi . Öğle ve İkindi arasında mezarlık boş olurdu ve Duru bilerek bu sati seçmişti . Kısa bir yoldan sonra o'nun mezarını buldu ve istemeyerekte olsa oraya gitti . İhtişamlı mezara baktıktan sonra gözünde biriken yaşların akmasına izin verdi ve mezar taşının ucuna oturdu . Hıçkırıklar ağzından firar ederken ne diyeceğini bilemeden boş boş mezara baktı .

'Sevgilim.'

Yavaşça mezar taşını okşadı ve mezarlığın girişinde aldığı kırmızı çiçekleri tek tek toprağın üstüne bıraktı .

'Hep kaçtım.Buraya gelmekten , anıları yeniden canlandırmaktan , seni ziyaret etmekten , bu şehirden , sana benzeyenlerden ama tek bir şeyden kaçamadım ... Senden .. senin öldüğünü söyleyen herkesten nefret ettim . Ölmedi dedim . İnkar ettim belki inanmazsam gelirsin diye düşündüm . '

Durakladı ve elini ağzına bastırdı . Hıçkırıklarını salmak istemedi , ama yapamadı . Elini çekti ve çatallaşan sesiyle konuşmaya devam etti.

'Ama gelmedin . Sözünü tutmadın sen . Hani hiç gitmeyecektin ? Hani hiç beni yalnız bırakmayacaktın ? Yalnızım işte Cenk yalnız ve birazda sensiz . Canım yanıyor anlasana . Sana kızmadan edemiyorum . Hayır gittiğin için yada gelmediğin için değil beni dinlemediğin için . Gitme demiştim sana . Beni bırakıp o kıza gitme diye bağırmıştım . Hani mumları üflemeden gelecektin ? Hani dileğimi dilerken elimi tutacaktın ? Bir insan yıla nasıl girerse öyle geçer derlerdi inanmazdım ama gerçekmiş . Ben doğum günüme sensiz girdim ve aylardır sensizim...'

duraksadı ve boğazına oturan yumruyu yutmaya çalıştı.

'Hep benim saf olduğumu söylerdin . Asıl saf sendin . Alya'nın sana olan aşkının tehlikesini görmeden onun yanında olmaya devam ettin ve sen beni doğum günümde yalnız bırakıp o kıza gittin . Seni niye çağırdını hiç öğrenemedin ama ben biliyorum . O gün tek amacı bizi ayırmaktı . Sen o kadar saftın ki ona kardeş gözüyle yaklaşırken , bizim aşkımızı anlatırken onun içten içe nefretle dolduğunu göremedin . Onu bana tercih ettin ve sonunda onun dilediği gibi oldu ikimizede yar olmadın. '

O an geçmişi hatırlamak içinin biraz daha öfkeyle dolmasına sebep oldu.

'Şimdi yeniden geldi . Benden kaçtı ama yine beni kendisi buldu . Herşeyin bedelini ödeyecek . Hemde hiç unutamayacağı bir şekilde . Alya senin katilin ve her katil birisini kaybetmek zorunda hemde çok yakın birisini.'