Aşık Olur Musun ? (Yan Kitap)

6-Psikolog

Ay sonunda yerini güneşe bıraktığında rahat bir nefes aldım. Tüm gece uyanık kalmış ve Duru'nun yeniden korkmaması için nöbet tutmuştum . Uykuyu severdim fakat kollarımda uyuyan kız kadar çok değil . Dün gecenin iyi yanı hayallerimdeki gibi onunla uyumuş olmamdı fakat onun titreyişi , korkuşu bunun sevincinin önüne geçmişti . Çok endişelenmiştim . Hayatımda ilk kez birisini o halde görmüştüm üstelik bu kişi aşık olduğum kızdı . Onda çözemediğim onca şeyin yanına dün gece birşey daha eklenmişti . Elimdeki şeylerle bir çok senaryo üretebilirdim ama bunları yaşamış olmasını istemiyordum . Çünkü hiçbiri güzel şeyler değildi .

Duru kıpırdanmaya başladı ve yerinde doğruldu . Gözlerini ovuştururken küçük bir çocuktan farkı yoktu  . Bu haline gülümsedim . Oturduğu yerden kalktı ve pantolonunun tozlanan dizlerine baktı ve yüzünü buruşturdu . Üzerindeki tozları silktikten sonra önce bana ardından çevreye baktı . Yeşil gözleri kısılırken bir şeyleri anlamaya çalışır gibi kafasını yukarıya dikti ardından kafası normal halini aldı ve bana baktı.

'Artık çıkalım şu lanet yerden.'

'Tamam.'

 Bende kalktım ve önce etrafa bakındım bir kez daha kaybolmak istemiyordum . En mantıklısı gölü bulmaktı bu yüzden hatırladığım kadarıyla dün geldiğimiz yöne doğru yürümeye başladım.

'Umarım bu kez doğru yolu bulursun.'

Sesi en başından beri soğuk ve aksi çıkıyordu bunu uykulu olmasına ve kaybolmaya verebilirdim ama biz ne zaman konuşsak böyleydi . Bu canımı sıkıyordu ama şuan düşünmem gereken onun ses tonundan daha önemli şeyler vardı . Tahminen on dakika sonra gölü bulduk . Yüzündeki aksilik biraz daha rahatlamıştı ama hala tereddütü vardı bunu farkındaydım . Dünkü adım izlerinin hala durduğunu gördüğümde Durya rezil olmayacağıma sevindim ve oraya doğru yürümeye başladım . Yol boyunca hiç konuşmadık . Konuşmak istiyordum ama tepkilerini tahmin edemiyordum . Bu yüzden sustum . Çadırlar görünmeye başladığında gülümsedim .

'Yüzündeki ben süperim gülüşünü sil ve dün akşamı unut . O güçsüz küçük kızı hiç görmedin . Ne senden nede bir başkasından dün gece ile ilgili bir şey duymayacağım.'

 ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ

'Dalıp dalıp gidiyorsun yeter oğlum.'

 İrkildim ve Kaana baktım.

'Bir şey mi dedin?'

Kafasını iki yana salladı.

'Senin durumun çok vahim.Hem dün gece neredeydin bakıyım sen?'

 Burukça gülümsedim . Dün geceyi unutmamı söylemişti değil mi ? Peki unutabilir miydim ? Hep güçlü gözükme çabalarını anlayamıyordum . Aynı onun benim dün geceki korkusuyla dalga geçmeyip birisine anlatmayacağımı anlamayamadığı gibi . Hayır yani o uyarmasaydı ben tüm okula onun titreyişini mi anlatacaktım ? Ben onunla aramdaki duvarları yıktığımı düşünürken o yeni duvarlar örüyordu . Bu çok can sıkıcı bir durumdu tabi daha can sıkıcı olansa duvarları yıkmak için bir çözümümün olmayışıydı . 

'Ormanda kaybolmak gibi fantezilerim var.'

'Normal olmadığını biliyordum.'

 Güldü bense gözlerimi devirip otobüs koltuğunda biraz daha kaydım . Geçen seneki kadar eğlenceli bir gezi olmamıştı ama bana kötü başlasada huzurlu biten bir gece bağışlamıştı. İki saatlik yolu uyuklayarak ve çocukların saçma muhabetini dinliyormuş gibi yaparak geçirdim . Okula vardığımızda akşam üstüydü . Herkes okuldan evlere dağıldı . Otobüse bindikten sonra bir daha Duruyu görmemiştim sanırım diğer otobüsle gitmişti . Benden kaçtığını düşünsemde bunun çok aptalca olduğu kanısına varmıştım . Benden kaçıcak kadar bile bir önemim yoktu gözünde . 

 Eve geldiğimde ne annem nede babam evde değildi . Muhtemelen işteydiler ve bu beni ''gezi nasıldı'' sorularından kurtarmıştı . Küçük çantayı odanın girişine fırlattım ve yatağa uzandım . Yorgundum , uykum vardı ve düşünmek istemiyordum . En iyi şey uyumaktı yarın zaten okul yoktu . Hocalar gezinin ertesi gününün verimsiz olacağını düşündüğünden tatil ilan ederlerdi . Tabi canımıza minnet ses çıkarmadan rahat bir gün geçirirdik . Esnedikten sonra perdeleri kapatıp üzerimi değiştirdim ve Durunun dahil olduğu düşüncelerime inat uyumaya çalıştım .

 ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ

 Uyandığımda saat çoktan öğleni bulmuştu . Yarım saat kadar yattakta dönüp durduktan sonra kalktım ve duş aldım . Dün çıkardığım pantolonumun cebindeki telefona baktım . Arkadaşlardan gelen cevapsız aramaları ve mesajları es geçip annemin mesajına baktım . 

Kimden:Annem

Öğleden sonrayı birlikte geçirebileceğimizi düşündüm . Beni kırmayacağını umuyorum hastanede buluşalım.

 Hiç halim yoktu ama annemi kırmak istemiyordum . Genelde benden birşey istemez yada beklemezdi bu yüzden bu ricasına karşı çıkmayacaktım . Hızlıca giyindikten sonra hala masanın üstünde bekleyen kahvaltıdan atıştırıp evden çıktım . Taksiye veya dolmuşa binmek yerine yürümeyi tercih ettim . Bir süredir sporu sallıyordum ve bacaklarım bu konudan rahatsızlık duyuyor gibi duruyordu . Yirmi dakika sonra annemin çalıştığı hastaneye geldim . Asansörü beklemek yerine merdivenle dördüncü kata çıktım . Annemin odasının kapısı açıldı ve önce Duru ardından annem çıktı . Seslerini duyabiliyordum . Merdivenin başında durdum ve onları dinlemeye başladım.

'İlaçları sakın aksatma daha büyük sorunlarda çıkabilir.'

'Uzun süredir olmamıştı bence bu ilaçları almamamdan kaynaklanmıyor.'

'işimizi garantiye almamız lazım Durucum lütfen al o ilaçları.'

'Tamam iyi günler.'

'İyi günler tatlım.'

 Duru'nun psikologluk neyi olabilridi ki?