Κατεβάζει το παντελόνι μου και εγώ κοπαναω τα πόδια μου προσπαθώντας να μη το κάνει αλλά είναι ανώφελο.
Ακουμπάει τα χείλη του στο λαιμό μου και ανατριχιάζω από την αηδία.
Πώς να τον σταματήσω; Έχει δέσει τα χέρια μου και έχει κλείσει το στόμα μου!
<< Ξέρεις,δεν ήθελα ποτέ να γίνει έτσι.>> λέει και αρχίζω να βρίζω αλλά ακούγεται σαν μουγκρισμα
Κατεβάζει το παντελόνι του και κλείνω τς μάτια μου γιατί δεν θέλω να δω αυτό που έρχεται.
Με χτυπάει. Ανοίγω τα μάτια μου και έχει πάρει την ζώνη του και με χτυπάει,ο μπάσταρδος.Θέλω να ουρλιάξω, αλλά δεν μπορώ επειδή έχω την ταινία στο στόμα μου.Το σώμα μου στα σημεία που χτυπάει τσούζει. Το πρώτο χτύπημα λίγο πιο κάτω από το στήθος,το δεύτερο στο χέρι,το τρίτο στο άλλο χέρι και πάει λέγοντας.
Κλείνω σφικτά τα μάτια μου και απλά προσπαθώ να βρω μια λύση,κάτι θα υπάρχει να κάνω. Δεν μπορώ να τον αφήνω να με χτυπάει!
Έλα.. πρέπει κάτι να σκεφτώ. Ο πόνος δεν βοηθάει. Γαμω!
Ήρθε.Μυρίζω το άρωμα του,ήρθε.
Ακούγεται πυροβολισμός και μεσα σε λίγα δευτερόλεπτα το άψυχο σώμα του Μάριο έχει πέσει πάνω μου. Κάποιος το βγάζει από πάνω μου και το αφήνει στο πάτωμα λες και είναι κάποιο άχρηστο αντικείμενο.
Ανοίγω επιτέλους τα μάτια μου και αντικρίζω το πρόσωπο του Αχιλλέα. Με καθησυχάζει μόνο και μόνο που βλέπω το πρόσωπο του.
Βγάζει την ταινια από το στόμα μου κάνοντας με να βγάλω ένα βογγητο πόνου.Φέρνει τα χέρια μου κοντά του και σκίζει την ταινία με δύναμη, ελευθερώνοντας επιτέλους τα χέρια μου.
Δεν το σκέφτομαι καν,τον αγκαλιάζω. Ξέρω πόσο ηλίθιο είναι εκ μέρους μου να τον αγκαλιάζω, εδώ μπροστά σε όλους,αλλά δεν με νοιάζει.
Προς έκπληξη μου αμέσως τυλίγει τα χέρια του γύρω μου και με σφίγγει στην αγκαλιά του.Νιώθω ασφάλεια. Ξεχνάω τα πάντα όσο είμαι στην αγκαλιά του, αλλά φυσικά αυτό δεν μπορεί να κρατήσει..
Βγαίνω από την αγκαλιά του και επανέρχομαι στην πραγματικότητα.
<< Είσαι καλά;>> ρωτάει εκείνος και νιώθω το βλέμμα των παιδιών πάνω μου, πιθανότητα ήταν από την αρχή πάνω μου απλά δεν το πρόσεξα..
Που στο διάολο ήταν; Γιατί άργησαν τόσο;Γιατί άργησαν τα παιδιά; Γιατί άργησε να έρθει;
YOU ARE READING
Bad at Love [ Book 1 ]
Teen Fiction> τον ρώτησα προσπαθώντας να μείνω ψύχραιμη > είπε κάνοντας την καρδιά μου να σπάσει αλλά δεν έχει σημασία, είναι ήδη σπασμένη > είπα φεύγοντας μακριά του Από ότι φαίνεται όλοι έχουμε συναισθήματά για κάποιον που ευχόμαστε να μην είχαμε. ... Η Αμέ...