Bad at Love [ Book 1 ]

Σε θέλω {43}

Ξαπλώνω στο κρεβάτι πολύ πιο γρήγορα από ότι συνήθως γιατί έχω νεύρα με τον Αχιλλέα επειδή δεν μου λέει που πήγε και ευτυχώς δεν έχουμε να πάμε στην συμμορία σήμερα όποτε μπορώ να του κρατήσω ευκολότερα μούτρα.
   Έχω κλειστεί στο δωμάτιο του και έρχεται συνέχεια να με τσεκάρει,αλλά καταλαβαίνει πως δεν τον παίρνει και έτσι δεν κάθεται για πολύ. Δεν καταλαβαίνω γιατί απλά δεν μου λέει που πήγε, τι έχει να κρύψει; Και συνέχεια σκέφτομαι μήπως ξέρει όντως κάτι ο Αδάμ αλλά μετά το αποκλείω γιατί αν ήξερε κάτι θα το έλεγε,δεν έχει λόγο να το κρατήσει για τον εαυτό του.

Έχει βραδιάσει εδώ και ώρα, ο Αχιλλέας έχει ώρα να μπει ξανά στο δωμάτιο,αλλά όχι για πολύ ακόμα.  Η πόρτα του δωματίου ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Αχιλλέας.

Έρχεται και κάθεται δίπλα μου στην άκρη του κρεβατιού όμως.

Με κοιτάει. « Τι;» λέω με νεύρα

« Ξέρεις πως είσαι αξιολάτρευτη όταν νευριάζεις;» προσπαθεί να φτιάξει το κλίμα μάταια

« Α ναι;» λέω απότομα

Ξεφυσάει. « Μπορείς να μου δώσεις λίγο χώρο; Ξέρω ότι μου έχεις ήδη αρκετό.. απλά δεν είμαι συνηθισμένος σ'αυτα. Πάντα έκανα ότι έκανα χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν, χωρίς να υπολογίζω κανέναν και αυτό έχει αλλάξει τώρα και προσπαθώ να το συνηθίσω,να προσαρμοστώ απλά θέλω λίγο χρόνο για να το καταφέρω.» μου λέει και εν μέρει έχουν λογική όσα λέει αλλά δεν τον ρώτησα κάτι τρελό,τον ρωτούσα απλά που πήγε. Δεν ήξερα πως είναι μυστικό το που πάει. Γιατί να μην θες να πεις που πας; Εκτός βέβαια αν κρύβεις κάτι και δεν λες που πας για να μην καρφώθεις.

Τότε μου έρχεται,ας μην είναι αυτό. « Δεν πιστεύω εσύ με..κάποια άλλη, γιατί αν είναι αυτό αλήθεια θα..» αρχίζω να λέω

Με σταματάει κλείνοντας το στόμα μου βάζοντας πάνω στα χείλη μου το δάχτυλο του. « Μη το ξανά σκεφτείς αυτό! Είσαι η μόνη κοπέλα για εμένα,δεν με ενδιαφέρει καμία άλλη εκτός από εσένα. Μη ξανά αμφισβητήσεις το γεγονός πως θέλω μόνο εσένα.» μου λέει και νιώθω μια ζεστασιά. Τον πιστεύω,δεν είναι άτομο που θα έλεγε ψέματα για κάτι τέτοιο. Όταν κάνει κάτι το λέει,ότι και να έχει κάνει,όσο άσχημο και να είναι.

« Τότε γιατί δεν μου λες;» αναρωτιέμαι,δεν μπορώ να καταλάβω..

Ξεφυσάει. « Πήγα να βρω τον αδερφό σου.» μουρμουρίζει,ίσα-ίσα που μπόρεσα να τον ακούσω

« Τι; Γιατί να κανεις κάτι τέτοιο;» ρωτάω μπερδεμένη

« Δεν γουστάρω να λένε μαλακιες.Όχι για εσένα,όχι για αυτό που έχουμε,όχι για αυτό που νιώθω για εσένα. Γενικά δεν γουστάρω να λένε μαλακιες και να σχετίζεται κάπως εσύ.» λέει με νεύρα