Bad at Love [ Book 1 ]

Δύο μέρες μετά..{46}

Δύο μέρες μετά..

Χτυπάει η πόρτα του δωματίου μου για ακόμη μια φορά,αλλά δεν σκοπεύω να ανοίξω ούτε να σηκωθώ από το κρεβάτι μου.

Δύο γαμημενες μέρες έχουν περάσει από τότε που έμαθα πως ο Αχιλλέας με κορόιδευε,πως όλοι στην συμμορία με δούλευαν. Νιώθω τόσο ταπεινωμένη.. Πως την πάτησα έτσι; Αλήθεια τον εμπιστεύτηκα..τον ερωτεύτηκα γαμωτο μου..Ποσό ηλίθια είμαι;

Η πόρτα του δωματίου μου δεν σταματάει να χτυπάει,γαμωτο! Σηκώνομαι μέσα στα νεύρα και πάω να την ανοίξω.

« Τι θες;» λέω στον ξαφνιασμένο Αδάμ, δεν περίμενε να του ανοίξω..ούτε εγώ αλλά θέλω να με αφήσει ήσυχη

« Μπορώ να σου μιλήσω;» με ρωτάει

« Αα τώρα αποφάσισες να μου μιλήσεις; Δεν το σκέφτηκες να το κανεις νωρίτερα; Να μου πεις τι στο διάολο έκανε ο Αχιλλέας!» του λέω

« Προσπάθησα να σε σταματήσω από το να το κανεις.. σε προειδοποίησα αλλά εσυ δεν άκουγες,δεν ήθελες να ακούσεις.» βγαίνει από πάνω

« Ίσως έδινα περισσότερη βάση σε όσα έλεγες αν μου έδινες ποτέ όντως σημασία,αν μου έδειχνες πως σε ένοιαζα.» αμύνομαι

« Φυσικά και σε νοιάζομαι.. Είσαι η αδερφή μου Αμέλια..» λέει ήρεμα

« Θες κάτι άλλο;» αναρωτιέμαι

« Σήμερα πρέπει να έρθεις στην συμμορία,έχουμε έναν σημαντικό αγώνα και πιθανότητα να ανάψουν τα αίματα. Η συμμορία σε χρειάζεται.» μου λέει αλλά δεκάρα δεν δίνω αυτή την στιγμή για την συμμορία

« Χεστηκα.» του λέω

« Ο αρχηγός τα ξέρει όλα..κάνει τα στραβά μάτια αλλά δεν θα τα κάνει για πολύ αν δεν έρθεις σήμερα.» με προειδοποιεί και φεύγει από το δωμάτιο. Από ότι φαίνεται θα πάω στην συμμορία.. Δεν θέλω να δω κανέναν τους,νιώθω τόσο ντροπή και φυσικά δεν θέλω να δω ούτε τον Αχιλλέα αλλά κάποια στιγμή θα τον έβλεπα έτσι δεν είναι;

Κάνω μπάνιο και ετοιμάζομαι για την συμμορία,δεν μπαίνω στον κόπο να κάτσω να ψάξω πολύ τι θα βάλω. Βάζω ένα σορτσάκι και μια μπλούζα,έτοιμη για να φύγω.

Ανεβαίνω στην μηχανή μου και πάω στην συμμορία παρόλο που δεν θέλω με τίποτα.
   Ο Αχιλλέας αυτές τις δυο μέρες έχει προσπαθήσει να επικοινωνήσει μαζί μου μα μάταια. Το τηλέφωνο μου συνεχώς χτυπάει αλλά το κλίνω ξανά και ξανά, ήρθε μέχρι και κάτω από το σπίτι μου αλλά φυσικά δεν κέρδισε τίποτα μ'αυτό,απλά χάνει τον χρόνο του.