Bad at Love [ Book 1 ]

Σ'αγαπάω {29}

Βάζω το κλειδί στην πόρτα,είμαι έτοιμη να την ανοίξω και να ξανά μπω μέσα.Ο Αχιλλέας σηκώνεται όρθιος,αλλά δεν λέω τίποτα απλά καθυστερώ να κάνω κάποια κίνηση.

<< Μη φωνάζεις έχω πονοκέφαλο.>> λέει προφανώς εκνευρίζοντας με,δεν μπορεί να μιλάει σοβαρά

Γυρνάω απότομα και τον κοιτάω. Ήμουν έτοιμη να αρχίσω να φωνάζω,αλλά δεν μπορώ. Τα μάτια του γυαλίζουν,λογικά από το πόσο ήπιε και δεν φαίνεται καλά.

Θέλω να του φωνάξω,να του πω πόσο μαλακας είναι,πως δεν έχει καμία δουλειά εδώ και να φύγει. Το θέλω..αλλά δεν μπορώ..δεν μπορώ να το κάνω βλέποντας τον σε αυτή την κατάσταση

<< Πόσο ήπιες;>> τον ρωτάω τελικά

<< Δεν ήπια πολύ.>> μου λέει ψέματα, βρωμοκοπαει αλκοόλ

<< Τι κάνεις εδώ; Και πως ήρθες εδώ σε αυτή την κατάσταση;>> τον ρωτάω

<< Πολλές ερωτήσεις μαζί.>> λέει γελώντας

Βλέπω το αυτοκίνητο του παρκαρισμένο ακριβώς μπροστά στο σπίτι,οδήγησε; Τυχερός είναι που δεν στουκαρε πουθενά.

<< Τα κλειδιά του αμαξιού σου.>> ζήτω απλώνοντας το χέρι μου για να μου δώσει τα κλειδιά

<< Γιατί;>> ρωτάει με σηκωμένο το φρύδι

<< Θα σε πάω σπίτι σου.>> του λέω και του παίρνω τα κλειδιά από το χέρι,<< Δεν θα περιμένω πολύ.>> του λέω και μπαίνω στην θέση του οδηγού του αμαξιού του

Δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε σπίτι μου,δεν καταλαβαίνω τίποτα από όλα αυτά,δεν καταλαβαίνω ούτε καν εκείνον.

Μπαίνει στο αμάξι και ξεκινάω για το σπίτι του. Γιατί το κάνω αυτό; Δεν είμαι υποχρεωμένη να τον πάω σπίτι του, αλλα δεν μπορώ να τον αφήσω και έτσι.

<< Δεν συμφώνησα να οδηγήσεις το αμάξι μου.>> μουρμουρίζει

<< Γιατί ήρθες Αχιλλέα;>> τον ρωτάω καθώς έχω τα μάτια μου καρφωμένα στον δρόμο

<< Γιατί ήρθα που;>> ρωτάει,ακόμη και μεθυσμένος σπάει νεύρα

<< Σπίτι μου.>> του απαντάω,αλλά εκείνος δεν λέει κάτι.

Συγκεντρώνομαι στην οδήγηση μου. Τι θέλει από εμένα αυτός ο άνθρωπος,τι άλλο μπορώ να του δώσω;

Φτάνουμε σπίτι του και κατεβαίνουμε και οι δύο από το αμάξι.

<< Ωραία,αντίο σου τώρα.>> του λέω.