Bad at Love [ Book 1 ]

Μη μ'αφήσεις. {33}

Ανοίγω τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι ο Αχιλλέας να κάθεται δίπλα μου και να με κοιτάει. Κοιτάω τριγύρω για να θυμηθώ πως βρίσκομαι στο σπίτι ενός αγνώστου.

Τι κάνει εδώ; Και πόση ώρα είναι εδώ;

<< Τι έγινε;>> τον ρωτάω και ανακουσηκωνομαι

<< Δεν με εμπιστεύεσαι;>> ρωτάει καθώς τρίβω τα μάτια μου προσπαθώντας να τα ξεθολωσω από τον ύπνο

<< Πώς σου ήρθε αυτο;>> αναρωτιέμαι

Μπορεί να με εκνευρίζει υπερβολικές φορές και καμία φορά ίσως να αμφισβητήσω αυτό που λέει αλλά τον εμπιστεύομαι,απλά από συνήθεια συμπεριφέρομαι λες και δεν το κάνω,είναι πιο εύκολο αλλά πραγματικά τον εμπιστεύομαι περισσότερο από κάθε άλλον.

<< Ξέρω πως είμαι μαλακας,το ξέρω πολύ καλά αυτό και ξέρω πως θα κάνω κάποια μαλάκια και θα με μισείς αλλά Αμέλια μη αμφισβήτησεις το πως νιώθω για εσένα,δεν παίζω εδώ.>> λέει,
<< Συγγνώμη,συγγνώμη που άφησα να υπονοηθεί πως γαμαω όλο το 24ωρο ενώ ήμουν μαζί σου,συγγνώμη που σου φώναξα. >> συνεχίζει κοιτάζοντας με στα μάτια,κατεβάζει το κεφάλι μου. << Μη μ'αφήσεις.>> λέει σιγανά και απορώ τι τον έπιασε. Γιατί να τον αφήσω; Ναι,νευρίασα λίγο μαζί του αλλά γιατί πιστεύει πως θα τον αφήσω;  Δεν περίμενα να νιώθει τέτοιες ανασφάλειες,δεν φαίνεται για άνθρωπος που έχει ανασφάλειες αλλά ποιος είναι αυτό που φαίνεται;

<< Δεν είχα τέτοιο σκοπό.>> του λέω.

<< Μα θύμωσες μαζί μου..>> μουρμουρίζει

<< Και λοιπόν; Επειδή θύμωσα δεν σημαίνει πως θα σ'αφησω,ποτε δεν θα το έκανα αυτό. >> του λέω και το εννοώ. Τι πίστευε; Επειδή απλά θυμώνεις με κάποιον τον αφήνεις;  << Συνέχεια είμαι θυμωμένη μαζί σου.>> λέω χιουμοριστικά,πειραζοντας τον

Βάζει τα χέρια του στα ζυγωματικά μου και με κοιτάει για λίγα δευτερόλεπτα. << Σ'ευχαριστώ.>> μουρμουρίζει και ενώνει τα χείλη μας

Για λίγα λεπτά ξεχνάω ότι βρισκόμαστε σε ένα σπίτι ενός εντελώς ξένου και ότι τα παιδιά βρίσκονται κάπου κοντά.
Ο Αχιλλέας δαγκώνει απαλά τα χείλη μου κάνοντας με να σκύψω περισσότερο προς εκείνον. Ανεβοκατεβάζει τα χέρια του στην πλάτη μου και σύντομα τα βάζει μέσα από την μπλούζα μου. Αρχικά, το κρύο δέρμα του με παγώνει αλλά η ανατριχίλα που μου προκαλεί το άγγιγμα του με κάνει να το προσπεράσω.