Aradan geçen birkaç ayın sonunda Sirius, James sonunda evleniyor diye biraz buruk fakat aşırı mutlu bir şekilde -James şu ayları arkadaşına zehir etmişti.- kendine kıyafet seçiyordu ve tabiki annesiyle kardeşi de kendisiyle gelmişti.
"Anne bu nasıl? Olmadı mı?" Sirius üstündeki bordo ceketi çekiştirirken mırıldandı. Eğer şu duruma düşeceğini bilseydi kesinlikle evlenmelerine izin vermezdi fakat olan olmuştu.
"Bunun rengi pek hoş durmadı bebeğim." Sirius çıldırmanın eşiğine gelmişti. Kıyafet seçme konusunda pek yetenekli olduğu söylenemezdi. Annesi elbette ki bunun farkındaydı bu yüzden oğlunu kabine yolladıktan sonra gidip ona takım aramaya başladı. Sonunda güzel birkaç takımla oğlunun yanına döndü.
"Anne seni arıyorum iki saattir." Sirius kıyafet değiştirmekten bıkmış, sıkkın sesiyle konuştu. Kardeşinin yerinde olmayı şuan çok isterdi. Küçük kardeşi geçen gün aldığı yeni takımı giyecekti ve saçma merasimlere gerek duymuyordu.
"Gel sana yeni şeyler buldum." Sirius üstünü değiştirmek istemiyordu fakat annesine de güveni tamdı. Artık esaretinin bittiğine inanıyordu. Hızla annesinin yanına gitti ve takımları elinden aldı. Kabinden çıkarken annesine güvenmekte haklı olduğunu düşünüyordu.
"Bu diğerlerinden daha iyi ama diğer ikisini de dene. Rengi çok açık geldi bana." Annesini onaylayıp diğer ikisini de denedi. Sonunda ikincisinde karar kılmışlardı. Rengi sütlü kahve ve ekoseliydi.
"Bunu alıyoruz değil mi?" Sirius annesini onayladı. Artık eve dönmek istiyordu. Zaten düğün günü gelmişti ve onun için biraz enerji depolaması gerekiyordu -Sirius için yatıp uyumak enerji problemi için birebirdi.- .
"Eve gidelim artık çok yorgunum." Sirius annesine söyledi. Kardeşi bile haline acımış olmalı ki ağzını açıp tek kelime etmiyordu hatta takımı abisi almadan annesinden almış yavaş adımlarla mağazadan çıkmıştı.
"Anne Regulus iyi mi?" Hayretle sordu. Annesi kahkahayla güldü.
"Sana kıyamadı. Yoksa nasıldır biliyorsun." Sirius elbette ki kardeşini biliyordu zaten ona hayret etmişti ya!
"Neyse ona bir şey demeyeceğim. Şimdi eski canavar haline döner falan şuan çekemem." Sirius bunu söyler söylemez telefonu çaldı. James olma ihtimali -ki James sanmıştı.- yüksekti fakat babasıydı. Bu da yorgunluktan ölmeye son vermeyeceği anlamına geliyordu.
"Babam arıyor anne beni yine işe çağıracak." Annesi kaşlarını çattı. Zavallı çocuğu çalışmaktan harap olmuştu bugün de onu yollayacak değildi.
"Alo?"
"..."
"Evet benim hayatım." Şimdi annesi olaya müdahale edecek ve Sirius'u kurtaracaktı.
"..."
"Eminim kalan işler Sirius olmadan da halledilebilir." Al işte yine beni çağırmış diye düşündü Sirius. Elbetteki çalışmakla bir problemi yoktu fakat babası üzerine abanıyordu bu yüzden de bıkmıştı.
"..."
"Çocuk yoruldu Orion! Nasıl gelmesini bekleyebiliyorsun? Onu yollamaya niyetim yok. Zaten düğün var bırak gönlünce tatil yapsın." Sirius şuan annesi için öyle tezahüratlar yapıyordu ki içinden, annesi duysa kafasına bir tane geçirirdi. "Akşama eve gelirse görüşürsünüz yoksa da düğünde artık." Sirius kendi evine gitmek istiyordu fakat üç gün sonra yapılacak olan düğün için James'in evine uğraması gerekiyordu.
James'in yanından dönerken onun adına kesinlikle aşırı mutluydu. Son kontrolleri birlikte yapmışlardı. Sonuç mükemmeldi. Herşey tamamlanmıştı -evetlemek hariç-. Annesi de Lils'in yanına gitmişti -bu süreçte annesi Lily ile ilgilenmişti.-. Bu yüzden Sirius'un annesinden James için bazı malumatlar alması gerekiyordu -Lils'in gelinliği hakkındaydı.-. Gerçi Sirius bu konuda pek istekli değildi çünkü arkadaşı gelinliğin nasıl olduğunu öğrense de hiçbir şey farketmeyecekti. Bu düşüncelerle eve vardı.
"Anne!" Bağırarak içeriye girdi Sirius. Annesi ses vermemişti fakat kendi deyimiyle aptal kardeşi onu yanıtlamıştı.
"Annem yok bebek Sirius. Dedi ki geldiğimde Sirius ağlamasın." Neyse ki kendisi gidip kardeşinin uzun dilini çekip kopartmadan babası yetişmişti.
"Regulus!?" Ve ardından ensesine bir şamar yemişti. Sirius ise bu duruma gülmemek için dudaklarını resmen yemişti.
"Evet babacığım?" Regulus ağır ağır babasına doğru döndü.
"Sana bir daha abine böyle terbiyesizlikler yapma demedim mi?" Elbetteki söylemişti ama ahmak velet laftan anlamıyordu.
"Demiştin sanki." Sessizce konuşmaya devam etti.
"İyi o zaman bana bu tarz tereddütler yaşatma çocuğum. Abine bir daha böyle şeyler dediğini duymayayım." Babasını onayladı. Abisinin içten içe güldüğünü tabiki farkındaydı ama salaklık ondaydı. Hangi mantıkla babası evdeyken böyle şeyler demişti ki!
"Sen annene ne söyleyecektin Sirius?" Babası Sirius'a döndü.
"Jamie Lils'in gelinliğini merak ediyor ve bana da annemden öğrenmek düştü." Dudaklarını büktü. Babası da James'i yeteri kadar tanıyordu.
"Annenin asla söylemeyeceğini biliyorsun değil mi?" James kadar annesini de tanıyordu.
"Evet biliyorum ama çok merak ediyor."
"Üç gün kaldı o da sabrediversin." Babası sonuna kadar haklıydı.
"Kim ne için sabretsin?" Evet annesi de eve gelmişti.
"James gelinliği görmek istiyormuş." Babası Sirius'u bir dertten kurtarmıştı.
"Kattiyen olmaz!" Sirius dudaklarını büzecek gibi oldu fakat annesi ağzına bir tane geçirdi -Regulus bu duruma kahkaha atmıştı.-.
"Tamam sormuyorum." Sirius söyledi ve odasına çıktı. Aşağıda annesinin, babasına Lils'in ne kadar üzgün olduğunu söylediğini işitti.
Kız ailesini kaybetmişti bu yüzden ona eşlik edecek bir babası yoktu. Orion tereddüt etmeden eşlik etmeyi önerdi. Lils bir bakıma kızı sayılırdı. O kadar sene Sirius'a yardımcı olan yegane kişiler o ve Jamesti -gerçi James oğluna iyi şeyler yapması için destek olmuyordu ama yine de onu çok mutlu ediyordu.-. Bu yüzden o ikisine evlilik yolunda her türlü desteği sağlayacaktı.
Walburga sevinçle alkış tuttu. Lils bu haberi duyunca çok sevinecek belki ağlayacaktı bile ama sonuçta kendi ailesini kurarken kendisine daima destek olan insanlara daima minnettar olacaktı. Bu düşünce Sirius'un aklına gelen ilk şeylerden biriydi. James de muhtemelen Sirius'a
"Babanı senden daha çok seviyorum." Diyecekti. Bu düşünceler onu gülümsetti ve yavaşça uykuya sürükledi.
Merhabalar
Umarım beğenirsiniz
Sizi seviyorum ballarım 💗💗💗
