29

55 5 0
                                    

Multimedya: Açelyanın restorana giderken giydiği elbise

Arkadaşlar öncelikle hepinize merhaba. Size söylemem gereken bir şey var.
Benim telefonumda hikaye içinde sadece 1 fotoğraf koymak mümkün. O yüzden karakter tanıtımı falan yapsam sadece 2 foto koyabilirim. Biri medyada biri de hikaye içinde.
Yeni bir telefon alana kadar malesef 1 fotoğraf koyabilirim hikaye içinde 😞😞😞😞

******

Hepimiz bilgisayarın başında toplanmış, sınav sonuçlarımıza bakıyorduk.

Önce kendi kodumu girip sonucuma baktım:

Oley beeee! Kazanmışımmmmm!!!-diyerek Kaan'a sarıldım

Ateş: Tamam kızım, sonra sevinirsin, bizim sonuçlara bak!

Tamam be bağırma

Ateş'in kodunu girdim ve sonuçlara baktık

Kazanmışsın Ateeeeeş!!!

Yes be! Biliyordum biliyordum!diyerek odada taklalar attı. Ben de bu hareketine gülerek göz devirdim.

Deniz, sen kodunu söyle

Deniz'in de kodunu girerek sonucuna baktım!

Deniiiz, ya kazanamamışsın!

Ne?! Nasıl ya?! Mümkün değil, sinav çok iyi geçmişti!

Napim canım benim suçum mu? Kazanamamışsın işte!

Noluyor Açelya? Niye bağırıyorsun?!

Ya Deniz şaka yaptım-diyerek kahkaha atmaya başladım

Ahaha yüzünün halini görmeliydin Deniz ahahahaha

Ya Allah kahretmesin Açelya yüreğime indi!

Sırayla hepimizin sonuçlarına baktım. Hepimiz kazanmıştık! Amerikada aynı üniversitelerde okuyacaktık!

Deniz: Yaa o kadar mutluyum ki, aynı üniversitelerde okuyacağımız için.

Demet: Aynen yaa biz hiç ayrılmayalım!

Kaan: Ne sandınız kızım? Sonuna  kadar beraberiz!

Ateş: Neyse, ben hemen eve gidiyorum, bizimkilere güzel haberi vermek için

Tamam o zaman baaay-diyerek Ateşin yanına gittim ve ona sarıldım. O da yanağımdan makas aldıktan sonra, Demet'e sarıldı. Kapıya kadar ona eşlik ettim.

Hoşçakal Ateeeeş

Hoşçakal civciv

Kıkırdadım. Bu aralar o kadar mutluyum ki....Başımıza her ne gelirse gelsin, sonu iyi bitiyordu. Umarım bu hikayenin sonu da iyi biter...
Sevinçle annemlerin gelmesini bekliyordum. Annem yarım saat sonra gelirdi. Babam ise bazen bütün gün holdingde kalıyor.....

Kapının açılma sesini duyar duymaz aşağı indik. Annem gelmişti!

Anneeeeeeeeeeeeeeeeğ

Efendim kızım, n'oldu? Ne bu hal?

Anne üniversiteyi kazanmışız!!!

Gerçekten mi?!

Eveeeet! Amerikada okumaya gidiyoruuuuuuuz!

Gel buraya!-diyerek bana sarıldı. Sarılarak dönüyorduk. Sonra sırayla diğer  çocuklara da sarıldı. Hepimiz deli gibi bağırıyorduk.

Kod Adı: AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin