Kod Adı: AŞK

14

Multimedya: Açelyanın balo elbisesi:)

Hemen orada olan harabeliklerden birinin arkasında saklandım. Adamlardan biri buraya geliyordu. Beni gördü ve tam bağıracakken kafasına yumruğu geçirdim! Açelya ile uğraşılmaz bilader!

Diğer adamlar da üstüme geliyordular... Bunlar çok iriydiler. Tek başına hepsinin üstesinden gelemezdim. Üstüme gelen diğer iri-yarı adamı da zorla yere serdikten sonra kalanları beni kollarımdan tutup havaya kaldırdı! Bağırıyordum ama işe yaramıyordu...

Bırakın beni adi herifler!!

Onu çok beklersin güzelim. Senin gibisi biraz zor bulunur. Seni bırakmaya hiç niyetim yok.

KAI gelsin de ağzına s*çsın istiyorsun demi?

KAI kim? Sevgilin mi yoksa?

Evet sevgilisiyim!-dedi dışarıdan gelen sert bir ses. Bu.... Kaan! Var ya şu an yüzünü gözünü mıncıra mıncıra öpmek istiyorum! Iyiki varsın ya!!!

O kızı hemen bırakmazsan ağzını dağıtıcam

Yok ya! Dağıt bakalım nasıl dağıtıyorsun! Ayrıca bu kız da artık benim!

Nerden senin oluyorum be?! Kai'ninim ben Kai'nin!

Şimdi gözlerinin önünde 'Kai'ni' öldürdüğümde ağlama tamam mı bebeğim?

Lan! Sen kimsin benim sevgilime bebeğim diyorsun ha?!-diyerek adamın yüzüne yumruğunu geçirdi Kaan

O benim bebeğim anladın mı? Sadece benim! Ona benden başka kimse bebeğim aşkım diyemez tamam mı?-diyerek adamın yüzüne yumruklarını geçiriyordu Kaan.
Kaan'ı hiç böyle görmemiştim. Çok sinirliydi. Yüzü sinirden kıpkırmızı olmuştu...

Kai dur! Kai yapma lütfen hadi gidelim burdan lütfen-diye yalvarıyordum ama beni dinleyen kim? Kaan hala adamın yüzünü yumruklayarak bağırıyordu.

Sonunda Kaan adamı ölmekten beter ettikten sonra yanıma gelmişti.

Mia'mm!

Kai iyiki geldin!

Kendimi asla affetmiyicem

Neden?

Seni koruyamadım bitanem... Sana sahip çıkamadım...

Şşt kendini suçlama lütfen bu benim suçumdu-ağlayarak yüzümü Kaan'ın boynuna gömdüm. Kaan ise bana kemiklerimi kıracak kadar sert sarılıyordu.

Bi daha seni bırakmıyıcam prensesim

Ben de seni bitanem

Kaan yüzümü avuçları arasına aldı. Gözümden akan damlaları baş parmağı ile sildikten sonra yanağıma hafif bir öpücük konurdu.

Hadi evimize gidelim bitanem

Gidelim...

Arabaya doğru giderken Mert ve Ateş bizi bekliyordu. Ateş beni görünce hemen kollarını açtı. Ben de koşarak Ateşe sarıldım

Ateeeş

Bizim civciv kaçırılmışmıymış?

Ya Ateş beynim yandı o ne biçim kelimedir?

Sonra Mert'e sarıldım.

Canım kankam! Kız var ya deliye dönmüştük seni ararken. Bi daha ortalıktan kaybolayım deme yoksa gözünün yaşına  bakmam döverim-dedi yapmacık bir sinirle Mert.