Kod Adı: AŞK

2

Medya: Açelyayı kurtaran insan (yüzü gözükmüyor ama neyse😂)

****Açelya****

Sabah yine alarmın sesiyle istemesem de okula kalkdım. Yatağımı topladım ve kahvaltı için aşağıya indim. Annem yine her zaman olduğu gibi bana pis pis bakıyordu. Bu kadının benle derdi ne?! Ahh her neyse ona aldırmadan kahvaltımı yapıp odama çıkdım ve okul kiyafetlerimi giyindim. Çantamı toplayıp aşağı indim. Servisi beklerken telefonumu açıp mesajlarımı kontrol ederken telefon elimde titredi. Whatsapp'a girdiğimde, okulumuzda cool gibi takılan, her kesi ezen, kendini yüce bir şeyler sanan Sudenin mesaj atdığını gördüm. "Yine beni ezmek için mesaj atmışdır her halde" diye geçirdim içimden. Sonra mesajın üstüne tıkladım ve mal Sudenin mal mesajını okumaya başladım:

"Merhaba canım. Nasılsın? Ee şey ben seni pazar günü olacak partime davet etmek istiyorum da. Umarım gelirsin. Baya eğlenceli olacak. Senin de eğleneceğine eminim ;) Hadi öpdüm bye bye"

Neydi bu şimdi? Bu kızın kafasına saksı falan mı düşmüş? Biz bir birimizden nefret ederiz 'canım' niye yazmış ki?!  Belki de toplu mesaj atmışdır, yoksa o bana ölse de canım demez. Her neyse zaten gideceğimi pek sanmıyorum. Çünki annem izin vermez. Ama yine de denemekten bir zarar gelmez.
Anneme yavru köpek gibi bakıyordum. Annem de bana bakıp:

"Ne var? Ne isteyeceksin yine? Öyle bakman bir işe yaramaz zaten. Izin vermeyeceyim bir şey için beni böyle ikna edemezsin."

"Iııh şeey anne, Sude pazar günü beni doğum günü partisine çağırıyor gide bil-"

"HAYIR!"

"Ama annee"

"Sus dedim aması maması yok! Hadi servis geldi yürü!"

"Peki..."

Ayaklarımı yere sürterek istemeyerek de olsa servise doğru yöneldim. Son bir kez anneme masum bir bakış atdım. Belki vicdanı sızlar da izin verir diye. Ama hiç izin verecek gibi görünmüyor. Ağzımı büzerek servise doğru yöneldim. Servise oturdum ve kulaklıklarımı taktım. Sonra olanları düşündüm.  Neden babam bizi dövüyor? Neden annem beni sevmiyor? Belki de ben onların çocuğu değilim. Zaten onlara benzediğim falan da yok. Ne güzel olurdu başka bir ailemin olması. Mutlu mesut yaşardık normal insanlar gibi. Ahhh nerdeee. Aslında çocukluğumdan beri bunu hayal etmişdim.
Yeni bir ailem var, mutluyuz, her istediğimiz oluyor ve saire gibi tatlı şeyler.
Birden servis okulun önünde durunca hayallerimden ayrıldım. Yine sıkıcı okulumuza gelmiştim.

Sınıfdayken Sude yanıma gelip:

"Merhaba şekerim, partime geleceksin değil mi?"

"Ne o? Kafana saksı mı düştü?"

"Ne? Sadece seni partiye çağırdım. Bir de söyleniyorsun!"

"Beni partiye çağırmanda sorun yok Sude, şekerim felan diyorsun sabahdan beri. Neden böyle  konuşduğunu bilmiyorum ama böyle konuşmak zorunda değilsin."

"Ben sadece her kesle aramı düzeltmeğe çalışıyorum. Başka bir amacım yok yani balım"

Ne? Balım mı?! Bu kıza kesinlikle bir şeyler oldu! Bu hali çok rahatsız edici. Kesin yine hain planlar  kuruyor. Zaten partisine de gitsem beni rezil etmeye çalışır her halde. Sude okulda en çok benden nefret eder. Çünki bir keresinde onu tüm okulun önünde güzelce pataklamıştım.

Tam 3 yıldır karate kursuna gidiyorum. Bu işte baya başarılıyım. Bir aralar müzik  eğitimi de alıyordum ama sonradan dikkatimi sadece spora verdim. Karate kursunda kimse  benimle dövüşmeyi istemiyor. Çünki her kesten daha iyi dövüşüyorum. Diğerleri sporu sadece hobi ve ya kendini koruma üsulu  olarak kabul ederken, ben spor ile yaşıyorum. Spor olmasa yaşayamazdım her halde.