Ölüm sadece başlangıç oldu onlar için.
Ölümü yaşamak ise sonları oldu.
Bu yolculukta yalnızsınız.
Kimse sizinle birlikte gelemez.
En karanlık anlarda ise umut yok.
Bir vampir intikam alevinde yanıyor.
Aslında bu hikayede ki herkesin bir intikam a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendini kandırmaktan vazgeç. Biliyorsun. Yıllardır biliyordun. Hatırlayamıyorsun. Hatırlayamadığın için acı çekiyorsun. Unuttuğum daha doğrusu hatırlayamadığım şeyler benim geçmişim. Boşlukların gözlerimde canlandığını hissettim. Her şey bir bir geri geliyordu.
Burada bu kocaman duvarların arasında küçük bir kız büyümüştü. Ellerimle duvarlara dokundum. Buz gibi soğuktu. Yıpranmış merdivenleri çıkarken nereye gideceğimi biliyordum. Uzun zamandan sonra kalbim tekrar konuşuyordu benimle. Belki de hep benimleydi fakat ben duyamıyordum. Şimdi kalbime kulak verdim. Bıraktım bana yolu göstersin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şu an burada yürüyen beden aslında burada değil gibiydi. Adımımı attığım yerden çıkan her toz taneciği sanki bana yeni bir şeyi hatırlatmak için çırpınıyordu. Heykeller neden bu kadar geç geldiğimi öfkeyle soruyordu. İlerledim ve o kapının ardında göreceğim şeyi bilmemin verdiği hisle duraksadım. Darcy benden bir kaç adım uzakta tetikte bekliyor gibiydi. Ama henüz ikimiz de hiç konuşmamıştık. O da biliyor muydu bu duvarlar arasında neler geçtiğini.
Kapıyı açtığımda tekrar toz dumanı üstüme doğru harekete geçti. İçerisinin loş ortamında gözlerimi gezdirdim. Aradığımı bulmam saniyelerimi almadı. Rüyalarımdaki yerdeydim. Ama bu sefer bilinmezliğin ağır örtüsü yoktu. Küçük kız yatağın üstüne oturmuş beni bekliyor gibiydi. "Sonunda geldin." dedin. Delirmiştim. Aslında kız falan yok. "Sakin ol her şeyi hatırlamana yardım etmek için buradayım." diye açıkladı. "Tamam basitten başlayalım. Benim kim olduğumu biliyorsun değil mi?" başımı salladığımda Darcy'nin gözlerinin bana döndüğünü hissettim. Aciz halimi saklamak için onu göndermek istedim.
"Sen dışarıda bekle bir şeye bakıp yanına gelirim." dediğimde gitmek istemediğini görebiliyordum. Çıkıp kapıyı kapatırken onu durdurdum. "Kapı açık kalsın lütfen." dediğimi de yapıp kapıyı bıraktı ve sessizce uzaklaştı. Burada kapalı kalamazdım.
Küçük kız yanıma geldiğinde ona baktım. "Aslında sen bensin öyle değil mi?" dediğimde yüzündeki hüzünlü gülümseme tanıdıktı. "Ben senin küçüklüğünüm." dedi.
