Dövme

3.2

İyi okumalar ❤️

Uzun zamandır beklediğiniz bomba bölüme Merhaba deyin 😂

Tam karşımda evinin biraz ilerisinde bir kızla konuşan Toprağa o fark etmese de öldürücü bakışlar atıp duruyordum.

Ağaçlar sağolsun beni görmesini engelliyordu, fakat ben onun karşısındaki kızla gülüşmelerini çok rahat bir şekilde görebiliyordum.

Sinirle elime telefonu alıp mesaj atmaya karar verdim.

(topraklavyu): Ne yapıyorsun Toprakçım?

(topraklavyu): Halin, vaktin, keyfin yerinde mi bakalım?

Mesajı attıktan sonra Toprağın telefonu cebinden çıkarıp mesajı okuduğu anı seyrettim.

Gülümsemiş miydi o? Gözlerim mi yanlış görüyor diye gözlerimi açıp kapadığımda mesaj yazarken bile hala gülümsediğini gördüm.

Bu çocuk bir gün sahiden kalbime indirecekti yahu.

(toprakdincerr): Seni düşünüyorum güzelim.

(topraklavyu): Sen neler yapıyorsun bakalım.

Beni düşünüyormuşmuş, lan yoksa bu çocuk bana her güzel kelimeler söylediğinde başka kızların yanında mıydı?

Kafamı olumsuz anlamda sallayarak, sinirimi telefondaki klavyeden çıkarmıştım adeta.

(topraklavyu): Sahiden yanında başka bir kıza gülerken bunları yazman, seni tanımama çok fayda sağladı Toprak Dinçer.

Attığım mesajı okuduktan sonra etrafına bakınan ama kimseyi göremeyip mesaj yazan bir adet Toprak vardı karşımda.

Daha fazla durup kızla konuşmalarını seyretmek istemediğim için gitmeye karar vermiş ve telefonumu cebime koymuştum bile.

Gitmek için Toprak ve o kızın olduğu yöne doğru ilerlemem gerekiyordu ve bana fenalık basmıştı bile.

Onların olduğu tarafa bakmamaya çalışarak birkaç adım attığımda "İmdaaat yardım edin." diye bağırmam bir olmuştu.

Nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde uzun boylu biri çantamı çalmış ve olabildiğince hızlı bir şekilde koşuyordu istemsizce gelişen benimde bir kaç adım koşmadan sonra yetişemeyeceğimi anlayıp nefes almak için durmuştum.

Köşedeki çimlere oturduğumda gözlerimi yumdum ve elimi kalbime götürdüm gerçekten çok hızlı atıyordu ve ben aşırı derecede korkmuştum.

Ellerimi Bi elin tuttuğunu hissettiğim anda ise gözlerim kendiliğinden açılmıştı. Toprağın yanındaki kız elimi tutmuş ve kendince beni sakinleştiriyordu sanırım.

"İyi misiniz, sakin olun lütfen."

Elindeki su şişesini uzattığında "Lütfen için, korktuğunuz belli." dediğinde teşekkür ederek suyu içmiştim.

Sahi bu kız bile buradayken Toprak neredeydi diye düşünürken elimde tuttuğu çantamla birlikte önümüze gelip bana elini uzatan Toprakta'ydı bakışlarım.

"Çantayı alabildim ama çocuğu elimden kaçırdım, isterseniz çantanızı bir kontrol edin eksik varsa beraber karakola gideriz."

Uzattığı elini tutarak ayağa kalktığımda yalnızca gülümsedim ve çantamı alarak kontrol etmeye başladım.

Konuşursam kendimi rezil ederim diye ödüm kopuyordu. Sesini ilk kez duyduğum, kalbimi kaptırdığım adam tam karşımdaydı ve ben az önce onun elini tutmuştum. Allah affetsin her yerim titriyordu.

Toprağın yanındaki kız konuşmaya başladığında gözlerimi devirmemek için zor tutuyordum kendimi.

"Titriyorsunuz, eğer iyi değilseniz sizi bir hastaneye de götürebiliriz."

Bakışlarımı kıza yönelttiğimde "İyiyim ben düşünceniz için teşekkür ederim, yalnızca böyle bir olayı beklemediğim için korktum sanırım." dediğimde Toprağa da teşekkür etmem gerektiğinin farkındaydım.

"Ve siz "dedim Toprağa dönerek "Gerçekten teşekkür ederim çantamı kurtardınız, inanın buna hiç gerek yoktu size zarar gelebilirdi. "

"Rica ederim, normalde buralarda böyle şeyler olmaz. Fakat sizi çaresiz bir şekilde öylece bırakmazdım. Çantanızda herhangi bir eksiğiniz var mı? "

Başımı olumsuzca sallamakla yetinmiştim ki tekrar konuşmaya başladı.

"Peki ya sizin bir ihtiyacınız var mı? İsterseniz bir hastaneye gidebiliriz çünkü gerçekten titriyorsunuz. "

"İnanın hiç bir ihtiyacım yok, herşey için tekrardan teşekkür ederim. Sanırım ben artık gitsem iyi olacak."

"Görüşürüz." dediğinde gülümseyip arkama bakmadan hızla oradan uzaklaşmayı planlıyordum ki beni durduran Toprağın sözleriydi.

"Bu arada ben Toprak."

Arkamı dönüp Toprağa baktığımda gülümsedim ve "Ben de Liya. Gerçekten memnun oldum." diyerek arkamı dönüp oradan uzaklaştım.

Elim kalbime gittiğinde, sanırım gerçekten bir doktora gitmem sağlığım açısından iyi olacak diye geçirdim içimden...

Bölüm Sonu.

Bizimkilerin tanışma sahnelerini nasıl buldunuz?

Sizce Toprağın yanındaki kız kimdi?

Bölüm hakkında yorumlarınız neler?