Dövme

4.0

İyi okumalar ❤️

Duyduklarıma şaşırma fırsatım olamadan bana ciddi anlamda zarar vermekten bahsediyordu karşımdaki kız.

"Ne yapabilirsin ki?"  diye sordum tek kaşımı kaldırarak.

Cesaretime şaşırdığı açıktı ben ise korktuğum halde korkmuyor gibi davranmaktan usanmamıştım.

"Az önce yüzün demiştim ya hani Liya. Cık vazgeçtim. Sana öyle bir şey yapacağım ki hayatın boyunca bunu unutamayacaksın."

"Yeter artık daha fazla senin saçmalıklarını dinlemek istemiyorum."

"Şşşst uslu bir kız ol ve yapacaklarımı seyret. Şimdi sen burada bekle ben malzemelerle birlikte geliyorum." deyip çıktığında sinirden kuduruyordum.

"Sanki bekle demesen kaçacak yerimiz var seni psikopat." diye mırıldandığımda kapı tekrar açılmış ve gelmişti bile. Herşey bir anda nasıl bu kadar çabuk olabiliyordu aklım almıyordu resmen.

Bu deli kim bilir bana neler yapacak ve ben karşı koyamayacaktım. Tek duam en azından Derinin yokluğumu fark edebilmesiydi. Maalesef ondan başka kimsem yoktu.

"Ben geldim küçük yılan."

"Görebiliyorum."

"Ne mutlu sana, birazdan olacaklardan sonra beni görmek senin için en güzel şey olacak çünkü."

"Ne yapacaksan yap, korkmuyorum senden tamam mı? Ama şunu sakın unutma bana yaptıklarını Toprak öğrendiğinde senden yalnızca nefret edecek."

Gözlerindeki siniri bariz bir şekilde görebiliyordum. Deli gibi korkmama rağmen onun zıttına gidiyordum çünkü gerçekten her şeyden bıkmış bir haldeydim.

"Birazdan olacak bağırma seslerini duymak için can atmasam inan o iğrenç sesini duymamak için ağzını kapardım küçük yılan." sözlerine karşılık boş boş bakmakla yetinmiştim.

Eline aldığı camdan şurup şişesine benzer bir şişe ve bir kalemle yanıma gelip çenemi tutarak yüzüne bakmaya zorladı.

"Toprağı çok seviyorsun öyle değil mi? Ona dövmelim diyorsun. Dövmesini çok beğeniyorsun yani? Biliyor musun dövmeyi beğendiğine milyonlarca kez pişman edeceğim seni. Onun dövmesinin aynısından sana da yapmamı ister misin Liya? Tabi ki istersin öyle değil mi? Sonuçta çok beğendiğin bir dövme ve üstelik sevdiğin çocuğun vücudunda olan bir dövme. İşim bittiğinde sana yaptığım bu iyiliği asla unutamayacaksın küçük yılan."

"Neler diyorsun böyle? Bunu yapmayacaksın öyle değil mi? Bu kadar cani olamazsın." diye konuştuğumda gözümden yaşlar akmaya başlamıştı bile. Daha fazla güçlü kalamamıştım, olmamıştı.

Benim söylediklerimi yok sayarak eline aldığı kalemle boynuma bir şeyler çizmeye çalıştığında kafamı hareket ettirmeye çalışsam da buna izin vermemişti. Bir eliyle çenemi sıkıca tutuyor diğer eliyle ise boynuma bir şey çiziyordu.

Gözümdeki yaşların ardı arkası kesilmezken eline aldığı şişenin kapağını açmasıyla ağlamam daha da şiddetli bir hal almıştı.

Boynumda hissettiğim sıvıyla durmak bilmez çığlıklarım çoktan başlamıştı. Vücudumun her bir yanı adeta alev alıyordu. Bu kız beni diri diri yakıyordu ve benim elimden ağlayıp çığırmak  dışında hiç bir şey gelmiyordu.

Bilincim çektiğim acıya daha fazla dayanamadığında gözlerim kendiliğinden kapanmıştı ve en son hatırladığım şey Melisa'nın kahkahalarıydı.

Bölüm Sonu.

Bölüm hakkında yorumlarınızı bekliyorum.